Netgedichten

netgedicht (nr. 13.045):

Najaarsochtend

Een Keltische mist polijst de uithoeken
restanten dwalend duister verdrinken
in het binnendringende morgenlicht
boomkronen, in onbeweeglijkheid
gevangen, spiegelen de herfstkleuren

De leegte wandelt met een glimlach
door de kalende akkers
hier waar de taal de dagen raakt
worden de woorden buigzaam
er is slechts licht voor een enkele stap

We drinken de dauw terwijl het echoot:
‘Kom terug als je gezondigd hebt’.