Alle inzendingen over raamkozijn

Je maakt je vinger nat, strijkt langs het beige raamkozijn en proeft. De winterkamer is een long met nicotine aan de wanden. De klok, de kast, het schilderij – de negatieven van hun schaduw beplak je met een bollenveld uit Stalenboekje nummer 10. April ruikt naar behangerslijm en olieverf, mei naar azijn.…

Er hangt een kleur verschoten laken aan de lijn waaruit het water zich een weg naar aarde baant -gelijk de regen druilend uit haar buien traant- denk ik spelend met het slot van dit kwatrijn de buurman buigt voorover uit het raamkozijn hij roept me toe zeg op mijn scherpe blik afgaand verdient je waskunst niet het predikaat hoogstaand mij…

de schrijver van ’t Dichtertje zat er al aan het raamkozijn 's winters met gloeiende konen turend over de watergang naar de opwaai van jurken door blazingen vanaf 't IJ op de Nieuwendammerdijk bedacht daar wis en zeker zich warmend aan de wijn stilletjes bij het gordijn 'O God, als er nu eens een wonder gebeurde, als nu eens ineens…

De wind snijdt het verhaal en slijpt en slijpt bladeren van de platanen - het raamkozijn. Ik kwam met de wind mee voor dit verhaal. De reis vertelde een man liep over de berg en het verhaal loopt dood op zee. De wind speelt heer op zijn graf.…

Ook lijkt het door het raamkozijn op 'n aquarium waar vissen zweven, om tussen werkelijkheid en schijn er tover aan te geven.…

als de Meiwind speelde om mijn gelaat En duiven koerden op het raamkozijn, Wachtte ik zo angstig en mijn hart deed pijn... En voor mijn lijden wist de Lent' geen raad. Als 't meisje in 't sprookje, sliep ik honderd jaar. Waarom niet eer mij met een kus gewekt? 'k Heb veel gedroomd, o lief, in al die tijd!…

Ik aarzel niet om je pijn te doen met de waarheid opdat je niet in de leugen zult hangen Terwijl ik nadenk voor het venster en het stof uit de kieren van het raamkozijn schrob Blijven staan door standpunten als het zwarte water golvend door de rioolbuis klotst Je hoort en ziet de mantel van 't verdriet nog steeds niet hangen om de…

Uithalend kreunend, spontane jam De blues klinkt galmend in de straat Leed doordrenkt met een hete traan Ergens valt een ritmisch geluid in de maat, Handen die op een houten kistje slaan Meer en meer mensen komen kijken Zachtjes meezingend, het slepende refrein De muziek lijkt steeds meer oren te bereiken Ineens.. gitaargeluid vanuit een raamkozijn…

Het morgenlicht houdt zich nu bezig met de dingen de pasgewassen trams de rails het draad erboven de fietssturen de ramen en de raamkozijnen de dingen kunnen in het morgenlicht geloven het water van een gracht wordt zonder kleren aan zo heilig als de heilige Sebastiaan.…

nauwlettend in de gaten De luxaflex gaat nu verder omhoog En ik zie twee grote statieven staan Met daarop twee mega verrekijkers Ga even snel bij mijn raam vandaan Buuf en buur zitten op twee krukken Licht in de kamer zachtjes gedoofd Ik vraag me nu af waar ze naar gluren Wie er van zijn privacy wordt beroofd Zit met mijn billen op het raamkozijn…

Hier mag ik dan, 10 jaar en zittend op mijn knieën tranen druppend op het raamkozijn, in vol besef genietend met zijn drieën Kan geluk gelukkiger zijn………

ze zit in het raamkozijn, amper zeventien jaar het dikke golvende haar beweegt zachtjes, oh zo zachtjes in de wind de zon kust haar jonge huid ze droomt haar leven spannend, waant zich de dochter van een Arabische prins zijn lieveling natuurlijk ze is nog ongerept maar voelt zich toch al zo vrouwelijk veel klasgenoten hebben al een vriendje…

opticien “Maar ik zag u een dag eerder het was net na het diner U gooide al uw oude sokken uit het raam zo naar benee” En toen ik vroeg wie het had gedaan wees u juffrouw Eden aan Ja nu kunt u wel hard schudden en beweren dat ik lieg maar ik heb u zelf nog -al wijzend- in het raamkozijn…

Mei Een nieuwe lente en een nieuw geluid: Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit, Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht, In een oud stadje, langs de watergracht -- In huis was 't donker, maar de stille straat Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat Nog licht, er viel een gouden blanke schijn Over de gevels van mijn raamkozijn.…