Alle inzendingen over rammelen

En dan, dan slaan ze met een deur, rammelen een beetje roet uit de pijp. En bij 't crémeren van m'n grijze haar zuigen ze alle lucht uit de geiser. En daar sta ik dan, met m'n haastige handdoek, lucifers te kraken met een duim op de knop. Dus ik zweer een GLOEIENDE combiketel Met dak en GLOEIENDE spouwmuurisolatie!…

De melkboer met zijn rammelende kar holder de bolder over kasseien de grote bussen met verse koemelk, men moest toen nog geen merk. De visboer luidkeels roepen van tongetjes, kabeljauw tot pladijs zelfs een blinde kon hem van ver zien komen de geur bedekt met zout smeltend ijs ...…

toevertrouwend aanvliegend op hoofd schouders armen en rug vol spit staat hij armen gespreid onder pluisjes veren en vogels in vol geluk en pikken zij maiskorrels uit zijn lachende rode konen kunstgebit terugkerend een vlucht koppels geringd uit Bretagne wacht de klok ongeduldig in zijn trillende handen dalend op het monotone fluitje of het rammelend…

Hij deed zijn sleutels rammelen en hij klutterde aan de poort. Doch roerloos bleef het staan alsof het niets en had gehoord, gelijk een dode of wel een spook. Zeer bang en zeer godvruchtig, sloeg de arme broer een kruis drie vier, besproeide zich geduchtig, met water uit 't gewijde vat, en stapte toe. Het licht verschrok de dove.…

Trekken we om ons heen, een dikke muur, lopen met gezichten als azijn zo zuur weten alles beter, maar goede raad is duur en denken alleen aan de apen, van horen zien en zwijgen, want zeg nou zelf, er is niemand gebaat bij een onverdiend pak rammel krijgen en dus: hollen we weg, hard en harder tot we buiten adem zonder een spoor van schuld…

Kom laten we gaan eten, ik rammel en lust nu wel zo'n worstebroodje Op ons wordt voorlopig niet gevist Hij gaapt, en achter zijn tweede rij tanden hangt een fikse molen met draad Ha, ha, lacht de hele club, je hebt zeker een paar maanden flos voorhanden.…

En ik schrei zacht om die onmacht onder de rammelende dakpannen terwijl de wind weeklaagt luister, herbeleef het tijdstip het tijdstip op die dag in december hoe eeuwig zijn beelden je bewust worden loslaten en leren zwijgen.…

De ogen Gericht op de verte Terwijl de botten rammelen En het vlees scheurt De geur van brandend vlees Die op de ogen slaat En tranen maakt Zo zwaar als lijken in kasten, Lijken in kisten. Mochten wij Jou begraven, Liefste vriend van mij, Wat voor broodjes smeerden wij? Wat voor liedjes, Wat voor bloemen?…

Bij een leegstaand, te koop staand, vrijstaand huis, zag ik een laveloze zwerver rammelen aan de kettingen, die het huis bewaakten.…

's Nachts rammelen er knoken, 'n Voorvader komt spoken, Om 't perkament te lezen. 't Zal ome Toon wel wezen, Die is al bij z'n leven, Niet één nacht thuis gebleven. Men zal mij slotheer noemen, Mijn heldendaden roemen.…