Alle inzendingen over rap

Als we de daad bij ’t woord voegen Met allerlei vermakelijk genoegen Vergeten we al rap de tijd. Maar als we verbaal mispeuteren, Dan heet dat plotseling leuteren…

Toch blijven tranen stromen als de bron het hart gekwetst bloedend is opgedroogd De ruimte van hoop die er eens was gevuld door duisternis poel van verdriet Want bitter is de eenzaamheid De liefde die er was zal nooit meer zijn Ik raap de scherven geluk dat eens was kapotgemaakt…

Mij beiert het niet, maar gaart men deze rapen, laat de kerk mij dan ook op zondag slapen.…

zij legt de letters naast zich neer wijsheid glijdt schaamteloos van haar af was deze er ooit vraagt ze zich af bij het rapen van zakt de moed haar verder in de schoenen druppels sieren de ramen niet haar wangen al zouden ze haar niet misstaan…

Toch blijven tranen stromen Als de bron Het hart gekwetst bloedend Is opgedroogd de ruimte van hoop die er eens was gevuld door duisternis poel van verdriet want bitter is de eenzaamheid de liefde die er was zal nooit meer zijn ik raap de scherven geluk dat eens was kapotgemaakt…

Er zijn “morsproblemen” in een supermarkt in Heidenschap, de vloer ligt er constant vol met kledders melk, jus en pap, de tekst "HIER OPENEN” wordt spontaan door vele klanten letterlijk gedaan, dus die moet door “THUIS OPENEN” worden vervangen, en rap !…

.: hij bowlde overhands en zette trend en metselde voor Run het fundament, daarna werd Run rap Rap en later Vra Binst winterstop blies hij zijn gouden fluit ’t seizoen begon in mei pas, met gejoel: een nieuwe lente en een nieuw geluid Als dichter stelde hij gevoel ten doel verfrissend vérzend drukte hij zich uit: normaal is echt niet gek…

Hoe fel ik leef, 'k kan al uw vreugd niet rapen. Gun mijn verdoolde zinnen eindlijk rust. Laat mij één nacht lang en gelukkig slapen.…

stil, behoedzaam op dit nachtelijk uur andere wezens slapen mijn gedachten eerlijk en puur woorden zo op te rapen een enkel licht gericht op het scherm om vrijuit te schrijven in mijn wereldje waar ik mij over ontferm daar mag ik graag verblijven.…

Kom van je plek ga achter muizen aan zodat ik onbespied de moed bijeen kan rapen om vastgeroeste vleugels uit te slaan.…

Onverwacht staat hier dan toch de tijger voor z'n prooi, die uiterst rap de jungle had verlaten. Nu het geheim van ontzieling dit roofdier van al z'n krachten had ontdaan, kreeg de tot leeuw gevormde buit pas echt zin om te leven.…

Schrijf mijn stille woorden In spijkerschrift op De kristallen glazen Van de toekomst Raap eeuwen later De scherven bijeen Die verspreid onder de grond Contextrijk zijn gebleven Alleen mijn geest Is vervlogen sinds Het moment Dat ik als stof uiteenviel…

De gekte houdt heel Schotland in de greep De Schotten zijn vreemdsoortige figuren Die rustig chocolade gaan frituren Dat noemen ze bij Mars gewoonweg ‘rape’ ‘Ze doen het wel, maar wij zijn er op tegen!’ (straks ook weer hier te horen na 12/9)…

Bij vliegtuiggeraas waaien gele blaadjes weg, tikken fijn en rap. Doornroosjes ballet klinkt door het huis: ik krijg trek in sterke koffie.…

Hier ziet u het ultieme bewijs Als wij geen das meer stroppen Verdwijnt persoonlijke verzorging al rap En gaat élégance naar de knoppen. Gelukkig draagt hij trots zijn das Zoals gelijkgestemde heren In regenboog nog wel Wil hij het homologeren?…

Zo’n ogenblik dat dauwdruppels glinsteren in de zon spinrag mee parelt zo’n moment voelt als belevenis wanneer de dag stilaan ontwaakt zo’n fractie in de tijd terwijl je beseft geluk raap je op.…

Ik ga mij hier niet tegenaan bemoeien Een heer van stand richt zich niet tot het plebs Dat met een minderwaardigheidscomplex De idioot uithangt met 'Pipo koeien' Een dommerick die zich aan niks laat storen Krijgt voor z'n raap de volle laag van voren…

Iemand is de weg kwijt door de zelfgestrooide stenen op te rapen. De tredmolen van tijd laat almaar draaiend het geweten inslapen.…

Blijkbaar ben je wakkerder dan ik zei ik ze lachte luid eet je ook een kiwi vroeg ze zo word je niet rap oud De cd-speler viel stil stof op de plaat riep ik Andsnes speelde Haydn Leif had ook wel eens pech…

Adagio Ontloken woorden tijdens tonen van Mozart's oorstrelend adagio nog broos en schuchter zoeken beschutting in zacht bewogen zinnen ik raap ze op geef ze een warm plekje In de wiegende wind en milde avondzon.…

Die vraag, kan enkel zij of ik beantwoorden Ik smijt de foto weg, een beeld is rap vergaan Ja, de laatste loodjes wegen het zwaarst…

ik zal eikels rapen en noten bladeren van berk en beuk zoek gesloten dennenkegels pluk een blauwe pauwenveer mijn kleinste kunstwerk ooit dat van herfst is gemaakt zal ruiken naar kastanjes en onze laatste wandeling naar verse aarde naar Allerheiligen…

ik schrijf niet langer met een pen maar met zeewater gewoonweg omdat zij alles begrijpt in welke taal dan ook mijn woorden zijn immers de mijne niet het zijn vondelingen van de zee ze golven vloeibaar tot aan mijn voeten waar ik ze enkel op te rapen heb om er daarna mee te spelen tot ze een eigen letterzee vormen…

voorbij 't denken jou gepasseerd raap ik kastanjes uit het nachtelijk uur ik verblind daarmee de tijd open wonden helend nog te komen tranen veeg ik uit jouw ziel ik ben op weg voorbij aangekomen in het vleesgeworden woord…

Doe het licht uit en laat me alleen als genoeg problemen om me heen wil alleen zijn ook zonder jou maar weet dat ik van je hou laat mij maar slapen zodat ik alles bij elkaar kan rapen laat me gaan het is goed ik weer zeker dat het moet laat me alleen of help me er doorheen.…

Ik weet niet hoe het komt maar 'k heb iets met rozen dit jaar ik bekijk ze ik verzorg ze ik buk mij om iets op te rapen twee grote slakken kleven aan elkaar ik denk aan vroeger hoe mijn kinderen in de Eifel op de trappen van Haus Burgblick met slakken speelden er liep een kriebel door mijn haar…

Je raakt mijn ziel zó diep, dat ik van mijn hoge wolk, als door een pijl getroffen, neerstort in een oeverloze oceaan, waar ik mij, volledig aan stukken gevallen, gezonken naar een veel te diepe bodem, bijeen probeer te rapen. Het ziet er naar uit dat ik vooralsnog volkomen gevloerd ben.…

Daar op die tak wipte een spreeuw, maar met een slapende poot, stortte hij heel rap naar benee.…

Zoekend Op de weg terug Raap jezelf bijeen Wat van jou is raakt niet kwijt Zoek de lichtjes op Herinner het vuur Van toen het leven klopte En alles goed was Dat vuur is niet uit Het is je bron van binnen Steekt je leven aan…

laten we gaan slapen de wind die langs de ramen raast brengt witte vergezichten in vroege uren zal het tuinpad spoorloos zijn en moeten ogen wennen aan een ander licht een smetteloze droom (gedempt) ligt morgen voor het rapen…