Alle inzendingen over robuust

begonnen als een jonge spriet nu stevig met zware takken en gebladerte ik zag je staan op die foto van een oorlogsjournalist en ik verbaasde me over jouw kalme schoonheid met alles wat er om jou heen is gebeurd je hebt altijd jouw trots weten te bewaren en misschien als er ooit weer vrede komt dan vieren de vrije mensen feest rond jouw robuuste…

ze in beeld en kleuren vangen de windjammers en tall ships van voorheen waar tijd de zeilen slijt en windhandel vooruitgang brengt voor kooplui land en continent ook vogels broedend op het oude akkerland oppers met gedroogde tarwe in het zonne-uur bij de scheefgezakte hooibergschuur waar ploegen wolken stof doen waaien achter twee robuuste…

Onkel ferme knaap gij reus robuust en bruisend Brel stads tweetalig tafereel melkkoe van Europa’s ramp bewind pleite met de wind petieterig manneken pis aan de grote markt rijst schuimend schoon groezelig en sluimer wieg mij in uw armen op terrassen Belgisch bier ik jubel in het jubelpark gelijk Johan Verminnen vanuit de goestingpoort…

Onkel ferme knaap gij reus robuust en bruisend Brel stads tweetalig tafereel melkkoe van Europa’s ramp bewind pleite met de wind petieterig Manneken Pis aan de Grote Markt rijst schuimend schoon groezelig en sluimer op terrassen Duvel blond ik wieg u in mijn keel jubel in het Jubelpark gelijk Johan Verminnen vanuit de goestingpoort…

Onkel ferme knaap gij reus robuust en bruisend Brel stads tweetalig tafereel melkkoe Europa’s twijfel bewind pleite met de wind petieterig Manneken Pis aan de Grote Markt rijst schuimend schoon groezelig en sluimer op terrassen Duvel blond ik wieg u in mijn keel jubel in het Jubelpark gelijk Johan Verminnen vanuit de goestingpoort…

Jij in mijn robuuste schoot, een hevig moment van malse gratie. Ga nu maar, onzegbaar kind, ploeg akkers en lijd honger laat je bijten door de noorderwind maar schop de jakhals van je vege lijf. Ga nu en word verteerd, er is geen weg terug.…

Sferen vol bosromantiek Natuur etaleert haar bijzondere akoestiek Het woud laat je aarden Ze schept haar intrinsieke waarde Beheer is extensief Robuuste bomen schenken ogen gerief Bosklimaat zonder extremiteiten Je ontdekt haar kernkwaliteiten Waar het bos haar eigen leven leidt Wilde flora over de bodem verspreid Observerend, vol met…

splinterend dwarrelt de rijp, bedekt de bronzen klokken met zachtsprankelende witte vlokken de diepdonkere contouren van deze robuuste kerk tekenen zich scherp af tegen het volle maanlicht de klokken mompelen koperkleurig, hun gebronsde klanken klinken dof, diep en wijds over stil land elk van hun klanken markeert scherp en helder de…

Laat je tanden maar binnensmonds somber kus je lippen toe robuust de neus tegen de ruit de platgedrukte tepel van de borst. Dat je bestaat is een stolsel, een opeengepropt handje zand dat verwaait in de wind van jaren gezwind dwarrelt, in regen smelt.…

Doelen, in de pauze van de MP en ik dacht wat is dat een homo, dat dacht ik, ja ik, ook homo Simonis was alleraardigst op het vrouwelijke af kletsen, praten, gilletje, lachen en weer kletsen glaasje in de hand met priemende pretoogjes Simonis bereikte de top van de Katholieke Kerk het instituut dat meer uitsluit dan in met volhardende robuuste…

ik hoorde je lopen met robuuste pas op het net gelegde schelpenpad keek om in zee blauwe ogen die blond knipperden tegen een felle zomerzon samen keken we hoe golven het wit van horizon kuifden en ik jouw warme groet beantwoordde het nat van de plas verdween waar jouw pas in een lichter touche de vloedlijn proberend zonder…

Wortels als voeten genageld in aarde. Takken als gespierde armen, jou verblijdt. Voelbare kracht laat openbaren. Jouw rijkdom aan biodiversiteit. Waar vogels op takken landen. Een boommarter jagend in de kruin. Je bent een versiering voor alle bosranden. In het bos of zo maar in een duin. Als jij je rug recht in een storm. Waar een…

glijden ze voort op de adem van al lang vervlogen tijden, een golvend eerbetoon aan prachtige schepen, bemand door Russen, Zweden, Noren, Italianen en, natuurlijk, de Indonesische matrozen die in volle glorie, staande op de brede ra's, de historie van bruisend verleden doen herleven, gespierd en stil, op het ruisen van de wind, Zie toch de robuuste…

Zonder tegengas blijft de berg robuust Daarentegen zal haar dekmantel als sneeuw voor zon heengaan Smeltwater gaat stromen zich vormen tot rivier water vindt steeds zijn weg Tijd zal leren of wij lering hebben getrokken uit gemaakte fouten die ons im- mer zullen blijven achtervolgen…

lonkte naar Serge Wetende hij was verloren door haar gefleurd Vele mannen geilden zich op als zij blikte Dan wel zij sensueel aan haar glas likte Zij was een vrouw zoals mannen het wilden Rondborstig slank en hoog in de heupen Haar billen zichtbaar onder satijnen rokken Bewoog zij ritmisch om menigeen te lokken Maar daar was Serge een jong robuust…

Een weerwolvin bij volle maan die graag een keer op stap wou gaan naar mannenvlees een groot begeren stond zich te waksen en te scheren want hoe je ’t draaien wilt of keren er vallen echt heel weinig heren op benen heel robuust behaard of vrouwen met een snor of baard ze epileerde ook haar staart en lakte daarna breed en groot de nagels…

middag door op het terras rond de zoutsteeg waar jij woonde vanavond zie en hoor ik je weer hoe het was na beroertes en hoe men je bijna onttroonde hun spijt van het ondoordacht oordelen een herseninfarct je overkwam op het toneel van de Metropole in Almere werd ons te veel en jij moest het allemaal klaarspelen Je schonk Nederland het robuuste…

Als robuuste kolos zich ontwikkelen tussen aarde en water vanaf de geboorte tot ver in de latere levensjaren, bijgestaan door uitzonderlijke kracht en schoonheid waar ik alleen maar gelukkig van word en vol respect opkijk; een Afrikaanse vrouwtjesolifant tot zij achter de horizon zal verdwijnen.…

Pril schieten sprieten vol van gretigheid naar de top, weerstand, uithouding, snelheid, robuustheid werden gemunt door deze soort Traag groeien is lang meegaan, zoals het hoort Opportuun buigen voor wind en ontij zo blijf je staan, zo neem je de tijd Mobiele wezens lopen al gebogen als bomen nog in eeuwen geloven Wat je alle dagen ziet…

ZELFPORTRET FOPPE ALS VAN GOGH deze verklede aap ben ik zelf met hoed tegen de zon en bruinverbrand zo zou ik graag zijn ook zonder oor DE STERRENHEMEL in het nachtelijk duister twinkelen de sterren met een boodschap voor mij God houd van mij en houdt een oogje in het zeil en de maan schijnt mij bij KERK MET KLEINE FOPPE een kerk is een robuust…