Alle inzendingen over schaar

Fluister haar je dromen en ze luistert ook al is het nog zo duister ze zal ze vangen de lichtpuntjes ook al zijn ze nog zo schaars als ze je dan wekt vertelt ze over de lichtjes de dieptepunten ben je snel vergeten tot de volgende nacht…

gnomen - die zich voedt met de zonden laatste zonsondergang word ik langzaam verslonden door duivelse scharen door U wel de hel genoemd…

peuterig prutswerk verkleumde vingers in winterwarme wanten krakend kruipend zwoegend zoekend over beukennootjestapijt schaarse schotel schorre stem valse noot…

je zoekt zo diep naar zin en leven zo wijs en schaars zo onverwacht zou het zijn de wereldvrede de dag, de nacht de kus, de rede of zou het zijn voor jou misschien je glimlach in de spiegel zien…

de aarde, de oever brokkelt langzaam onder me weg weg me langzaam brokkelt oever de aarde grip verliezen wortels mijn schaars daglicht antwoordt zijn tegenbeeld in het water…

Melkpak híer openen, of: híerlangs afknippen, boven de stippellijn staat zelfs een schaar. Dwars door het pak, met een cavaleriesabel ! Hierlangs ? Ik maak zélf wel uit hoe en waar.…

zij zoekt de slaap in de wortels van haar bestaan volksverschuivingen hebben plaatsgevonden maar geen zo groot als de hare de impact nog dagelijks voelbaar zoekt zij tot op heden nog altijd de slaap waarvan men toen al zei dat 'ie schaars was…

Deze winter ben ik geknot Ik zette 't bij mes en schaar op een gillen Deze winter heeft men mij -bot- van tak en twijg ontdaan ontbloot sta ik nu aan de zoom van wei en sloot te rillen.…

Ik pakte dan een grote schaar en knipte hem in tweeën. Toen, na dat verdiende loon - ze moesten het eens wagen - heeft men tegen mij zo'n toon nooit meer aangeslagen.…

hij schuilt in een spleet door bot noch wervel gehinderd een mantel van slijm met acht armen omkleed zuigt zich vol en perst zich leeg met een rasptong breekt hij de scharen van de kreeft…

Meesters worden schaars in het onderwijs. Waar zijn ze toch allemaal gebleven? Kunnen ze dan echt geen les meer geven? Degene die er nu nog zijn, zijn grijs. Meesters kruip nu maar gauw uit jullie schulp. We kunnen het niet zonder jullie hulp.…

Nee, niemand die het goed heeft kunnen zien (je kan nog niet op VAR de replay zien) de ogen richten zich op Schaar zijn bruid Wat is er met Marijke aan de hand? Oei, heeft die schaar haar backhand afgeknipt?…

Een wereldbol die brandde als een kaars Was ooit het slot van een reclamespot Dit stil-verwijtend niet te missen shot Verwittigde ons: energie is schaars Daarom klinkt uit mijn opwindgrammofoon Zijn single 'Donker om je heen' zo schoon…

Ineens weer acht op de achterbank van een beige citroen Lavendelvelden tot de horizon in geurend blauw-paars Groen is schaars zinderend de zon fietsend de helden De finishlijn wacht lelieblank…

De overheid maakt altijd alles stuk, Zelfs onze schaarse uren van geluk.…

We blijven vechten in Afghanistan Het kabinet noemt het een opbouwmissie En dat soms iemand terugkomt in een kissie Wordt wel betreurd natuurlijk, daar niet van De Kamer zal zich straks hier achter scharen Om zo de lieve vrede te bewaren…

naarmate het perkament voller geschreven wordt raakt de inktpot leeg onheilspellend zijn de donkere wolken die zich rond de maan scharen sierlijk kringelt rook gedoofd de kaars niets meer dan de naakte waarheid…

naarmate het perkament voller geschreven wordt raakt de inktpot leeg onheilspellend zijn de donkere wolken die zich rond de maan scharen sierlijk kringelt rook gedoofd de kaars niets meer dan de naakte waarheid…

Een Keizer in het antieke Rome Heeft een Vestaalse schaars geklede Maagd Onlangs laat na het middaguur behaagd Maar had haar liever nog bij nacht genómen Nadat hij Venus had geconsulteerd Heeft hij de Maagd bij maneschijn geconsumeerd…

soms durfden we maar nooit alleen met luid bonzend hart langs luchtig geklede dames in schaars rood licht... van levensgroot bloot schrokken wij ons dood…

aan het einde van de dag is kakelbonte taal overbodig veel te verliezen maar niet alles van de alomvattende duisternis de schaarse woorden houden we teder bij elkaar de mooiste stukjes stilte van de levensboom bloeien aan het einde…

mijzelf aan u niet onthouden soms schep ik een verduisterd einde opgaand in niets van al het zijnde een leegte bekroond met cum laude maar als ik dan zie hoe u zonder mij in barre koude moet leven pak ik het plankje met brie, smeer mij uit en door nederige liefde gedreven speel ik tevens op een valse kinderfluit ik amuseer de schare…

Maar hier voor me ligt een schaar. Een schaar om mee te knippen. Ik wist. Papier tot gordijnen. Papier verkwist. Snede in mijn onderlip. Wazig zicht. Stond hier ooit een hut? Was ik nog maar sterker. Sterker dan het gewelf Waarin ik ga. Dan hoefde ik niet te liegen.…

Maar baantjes voor die lui zijn heel erg schaars. En samenwerken zijn ze niet gewend. Omdat ze nooit een vak hebben geleerd Zijn ex-politici uitgerangeerd.…

Dus knippen wij met een royaal gebaar Straks ook dit lintje door met onze schaar.…

Voeten spreken esperanto binnen kalklijnen waar in vage lagen kunst krassen kerft de schaar soms verknipt klieft verlies van evenwicht zijn gezicht, stuitend mooi straalt…

Omdat wegens de daling van de prijs Het aanbod ruim is en de handel schaars Verkopen wij als arme makelaars De woningen nog enkel paarsgewijs. Dus hebben wij (maar deze week alleen) Voor u twee huizen voor de prijs van één.…

Het knoestig gerucht van takken binnen de hoge spiegel, in de korte zon de schaarse, grintloze stappen de parketvloer het kille stof het potlood de dag die hij vol potloodstrepen trekt ---------------------- uit: 'Uithoek', 1991.…

in het oord van gesloten deuren schaarse ruimte en vlakke dagen ligt een man in de bleke leegte van versteende dagen en het hart in winterslaap een man met vogelvrije dromen pendelt van de kast naar de muur…

Kanjerkreeft en kilo's krab met schaar vliegt in 't gekoelde laadruim van een jumbo als grote oceaanbuit naar de Jumbo de halve voedselketen etenswaar airmiles zonder kerosinetax gegarandeerde spijs voor nu en straks…