Alle inzendingen over snotteren

Handzeep, wat ben je leep en snotterig nat, toen ik mis greep, ging je kletterend plat, ik vloekte hardop en viel kneiterhard op mijn gat.…

Het verkoudheidsvirus Van de snotterende man voor mij Wordt enthousiast opgezogen Door de airco En elders in de ruimte Weer uitgeblazen Waar iemand net Even diep ademhaalt En geniet van de koele Frisse lucht.…

Zo was er eens de zoon van een prinses. Zijn moeder was heel tragisch overleden: ze had zich met haar minnaar doodgereden en zoonlief zocht toen troost in joint en fles. Helaas, als je vandaag de dag niet deugt heeft men geen boodschap aan je slechte jeugd.…

M’n hoofd loopt vol, ik snotter, snuif en snuit, als ik die klachten richting farmacie fax bereikt de kriebel in mijn neus een climax en woest en onbeheerst proest ik het uit: “Hatsjiep, hatsjiep, hatsjiep-tsjiep tsjiep, tsjiep tsjiep !” Mijn God, ik heb waarschijnlijk vogelgriep.…

Als longen stikken en neuzen snotteren, versmoren woorden in rochelakkoorden. Als knieën verkrampen en benen stotteren, verstijven spieren en schrompelen klieren. Als wervels krimpen en knoken kraken, lacht magere Hein in je suffe brein.…

Ik heb maar snel 'n flinke zakdoek gepakt om in te snotteren in m'n volkstuinhuisje op m'n kleine bankje verslijt ik de laatste tijd oude "Linda's" Zelfs na jaren bewaard nog het lezen waard De Linda heeft diepgang en is niet bang voor de dood Ik wil nog een kop thee voor mijn 'doek' valt.…

Snotterige twaalf graden en alleen maar regen Aquaplaning op straten alsook in mijn luchtwegen De eerste drie maanden die een Nederlands jaar sieren oogt Holland fraai hoog water en brede rivieren De eerste drie maanden zijn gelukkig voorbij We leven weer in april En mijn vriendin is ook blij want in mijn luchtwegen is het ’s nachts…

, vannacht vlinder ik weersta de walgelijke wanen van eerlijk echt en eenzaamzijn van sorry, somber, niet meer samen van nacht en morgen weet ik niet verdriet verergert vast mijn hopen ik voel me leeg, zo vol verdriet ontken die stomme samenlopen ik vloek, scheld god uit en ik huil roep, jij moet altijd bij ons blijven ik snuit en snotter…

Dat ik 's nachts naar huis toe fiets en dat mijn stuur een omweg maakt en ik onder je venster sta en aanbel tot het licht aangaat en jij naar buiten komt in een peignoir (die droeg je vroeger nooit en staat ook raar) en dat ik snotter dat het me zo spijhijt en jij zegt van het kom allemaal wel goehoed en dat ik op dat moment pas zie…

vorst ooit heerser en blauw van kilte het licht onderhuids deed stralen Ach, hoe zeer hangt nu het natte grijs over de dagen en hoe bitter smaken deze uren in hun wetmatige grauwheid Hoe somber spreekt de stem, geteisterd door de maanden, neergeslagen als een kettinghond richt hij zich niet op, blijft liggen Men houdt hem voor: Het snotterige…

Wat rijmt er op Bach... een...traan!…

Het snotteren is evenzeer frustrerend. Menig zakdoek kan daarvan getuigen, alsmede de lege pot kamille en Dampo. Het rochelende hoesten doet het ergste vrezen, één nachtvorst slechts en het is gedaan. Het overdadige transpireren kan de ernst des toestands niet verbergen, noch de luttele tranen in de ooghoeken.…

gloort het water witte schuimkoppen - ‘wie het eerst bij de zee is’- schop, zeef, emmer en gerief om een kasteel mee te versieren en pistolekes, cécémel in de frigobox, een pintje en veel heel veel verborgen pijn en tranen maar we bouwen, steeds hoger een brug en een delta, torens waarmee ge de zee kunt zien, zijn handjes ijveren, een snotter…

bestaan iets in de intensiteit heeft een vacuüm doen ontstaan terwijl ik ergens lig te denken begin jij moedig aan een trektocht en boeken blijven ongeschreven woorden staan dikwijls rechtop tussen vazen met horizontale bloemen ontstaat er een landschap rond jouw hart je trekt jouw zachte jurk weer aan reikt mij een zakdoek voor het snotteren…

Het klimmen van de jaren Zorgt voor netelige kwalen Barokke kwabben, groezelige haren Een veldmuis kan in het lillend vet verdwalen Bijsluiters van Viagra en Valium Verwar je met een boodschappenlijst Het is jouw geheugen dat vergrijst En je bladert snotterend door je herbarium In een vlaag van heimwee, verrijst Het kind dat zoekt naar een…

Riet-geknak, kabbel-kroos wind-geruis, water-drup eend-gekwek, vis-geklets reigers-stap, rat-gespat hengel-swiep, sigaar-gezuig roei-gebonk, net-gegooi laars-gesop, fladder-zwaan koffie-slurp, brood-gesmak muggen-zoem, rochel-spuug snotter-snuif, handen-wrijf natte-hoest, molen-ratel aasvoer-worp, hout-gekraak vogel-fluit, muis-gepiep koe-geloei…

voeden soms prop ik zijn muil al eens vol bijvoorbeeld met een bevrozen pistolet die smelt tussen zijn roestvrije tanden tussen de panden van zijn mantel met een zwierig gemak schuif ik de kruimellade uit zijn buik zodat ze niet verkolen geen vunzige damp drijven door de mirre van mijn keuken hij heeft ook een koele wand zodat mijn snotter…

het voelt zo ongewoon te moeten leven in een droom die je niet opnieuw beleeft omdat je tekort leeft misschien dat er morgen weer vrede is een kind verliest van de nostalgie omdat het niet kan besturen en dan kom het zo gemeen bedrogen uit geen horizon om naar te turen en dat de wereld dan besluit misschien dat er morgen weer vrede is snotterende…

Maar pal naast me in de val klem zit nog de kleinzoon van de kolenboer, na nog een week en na nog een op van de zenuwen, hopeloos snotterend, ik mee gekweld Billetje de pen in de bevolen hand voorhoudend. Maar daar is de kosteres al die links met die lat raakt.…

Als ik ooit doodga, kom dan allemaal maar En hou je flink of snotter, alles mag Vooruit, laat 't maar druk zijn en luidruchtig Ik zorg wel voor de stilte op die dag. -------------------------------------- uit: 'Het gaat goed met Nederland', liedteksten van Ivo de Wijs.…

Een groepje snotterende Jongeren rijdt onbezorgd Rakelings langs de man en vrouw. Winkelende dagjesmensen Komen koortsachtig en gaan; Het centrum werkt als een magneet.…

Snikkend en snotterend doet hij verslag en vraagt aan de reus of hij even op zijn schouders mag. “Vanuit die hoogte zie ik haar meteen. Kijk zelf maar nou zie ik niets dan been.” Dus tilt onze reus de kleine man op, helemaal naar boven tot aan de top. Het verdriet verdwijnt als sneeuw in de zon. En dat was het, de zoektocht begon.…

op de voorgrond, de ander op de achtergrond alles wat mij traditioneel zo eigen, lief was is weg toen vond ik de digitale wereld als uitdaging, liefhebberij met daarin 2000 orgelvrienden van over de hele wereld want orgelmuziek is mijn emotie, mijn tranenopwekker er hoeft slechts een noot Bach gespeeld te worden of ik ga al in katzwijm en snotter…