Hartenkreten

hartenkreet (nr. 48.534):

Oorlogskind

wolken varen aan de hemel voorbij
nemen de tijd in schoonheid
ze ontploffen niet
maar lossen op
zonder pijn

Misschien dat er morgen weer vrede is
in harten van mensen in ongewis
misschien dat er morgen geen oorlog meer is
klimkt het vreemd dat ik liefde mis
in harten van mensen in ongewis
kon ik er maar iets aan doen

het voelt zo ongewoon
te moeten leven in een droom
die je niet opnieuw beleeft
omdat je tekort leeft
misschien dat er morgen weer vrede is

een kind verliest van de nostalgie
omdat het niet kan besturen
en dan kom het zo gemeen bedrogen uit
geen horizon om naar te turen
en dat de wereld dan besluit
misschien dat er morgen weer vrede is

snotterende neusjes onder huilende ogen
aanschouwen de pijn van oorlog
zij hebben noiot gevraagd
zij hebben nooit geklaagd
omdat het gelukkig niets weet
misschien dat er morgen weer vrede is

wolken varen aan de hemel voorbij
nemen de tijd in schoonheid
ze ontploffen niet
maar lossen op
zonder pijn