Bakkie pleur

Elegant draag je een kopje.
Het liefst wit porselein, want dat steekt zo mooi af.
Geen suiker en geen melk, maar puur zoals bedoeld.

De warme aroma's, kamer vullend.
Zo wek je me 's morgens, ontwaken mijn zintuigen.
Niets terug verwachtend, laat je je nemen.
En ik heb je genomen, ontelbare keren.

Je bent bitter, gitzwart, elegant, sexy en zwijgend.
Maar toch een gemis bij afwezigheid.
Je bent mijn zesde sacrament, mijn Klaagmuur.
Je bent mijn maatje tot in lengte van dagen.

Schrijver: A Vletter, 15 januari 2017

albertvletterhotmail.com

Koffie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 270