Alle inzendingen over teint

stapelwolk groeit uit tot een hemelse gletscher met zachtrose teint…

Mijn masker is afgezet Ik heb een nieuwe stap in de goede richting gezet Ik zal vechten tot het eind Dat masker was slechts een teint…

kijk vooral rond naar geknipt talent we hebben nu lak aan partij of teint echt alles mag met straling van gezag peroxide ook maar geen coupe permanent…

Strop is einde touw en leven is gebungel in de wind is glijden maar voor even puilend blind een dikke tong een blauwe teint het einde voor wie narigheid begint strop is toegang tot de ruimte waar Dood zijn voedsel vindt.…

Voortbrengsels van mijzelf Zijn het, de gedichten die Als botjes bekleed Zijn met vel - Uitsluitend mijn eigen vel, Waarvan teint, blos en Gevoeligheid helemaal Van mezelf zijn, zo hard Komen ze bij jou binnen, Omdat ze honderd procent Echt zijn, Zonder dat ik er ook maar Iets hoef bij te verzinnen…

(bij een fictief schilderij) fragiel het doorzichtig negligé daaronder de roomwitte teint van het verleidelijk vlees de vegetariërs onder ons zijn waarschijnlijk al allemaal afgehaakt de echte mannen daarentegen houden braaf stand al weten ze drommels goed dat 't niet altijd zondag kan zijn…

Deur wagenwijd open Herfstzonnetje schijnt Mijn kat is naar buiten gelopen Alles buiten heeft een andere teint Ik aai haar met mijn voet, En zie de bladeren zweven De zonnestralen doen ons goed Al is het maar voor even Nu nog mijn tas koffie erbij Schommelen in mijn stoel Ik voel me eventjes vrij, vrij van al het gewoel…

Gewekt door de tijd, vliegt zij boven de zee Een oceaan van liefde Gevangen denkt zij, word ik vrij In kleur de dekens uitgetekend vraagt zij God om veel meer zon De ketens van haar onmacht zijn verdwenen Een sfeer van oprechtheid komt naderbij Drapeert de facto op kleur de teint van haar getijden slechts daar zij degene is die…

GEDICHT VAN EEN ZENDER Bleek je teint Star de blik in Je ogen waarmee Je doelloos het Leven inkijkt Aangetast door de Onverwacht gure poollucht Eind maart is het in je Hoofd ook onder de Min-vijftien graden Gevoelstemperatuur En als je al woorden Spreekt dan verdwijnen Ze als sneeuw voor de zon, Amper uitgesproken of…

gloeiend hete zon op gekrijte kassen diefjes af te rukken tomaten hangend in gekleurde trossen aan ijzerdraden met touwtjes opgebonden planten langs de paden nu vader nog met vele jaren in vaal groen uitgeslagen alpino op het hoofd die kwam de tuin niet meer uit flessen thee aan touwtjes in de koele sloot schilderijen in vele teinten…

Haar warmte pluist blossen lokken teint de tinten waarvan haar in ‘t stilleven hartelijke nuances zijn meegegeven die tot in haar timbre zijn doortrokken Haar stem is als pastel zo zacht vermist in aquarelle inspiratie sprekend tot de verbeelding van een geruisloze creatie vervloeid in de adem waarmee ze lacht Vertederend veegt ze krijt…

langzaam zie ik jouw schaduw verbleken alsof het contrast wordt aangetast door tijd en onzekerheid nog sprankelt je lach en lichten je ogen plaatst je teint haar vitaliteit vol leven en spirit in een jeugdig geheel in een fraaie acte de préséance pluk je weer even de sterren die je vroeger hebt gegeven van het firmament…

Daar lig je op je jacht Slechts denkend aan je teint Zo vol van levenskracht Achter je masker in je element Daar sta je in driedelig blauw Hoog boven al verheven Voor ’t oog gezagsgetrouw Achter je masker ongedreven Daar rijd je in je BMW ’t Gevoel van arrogantie de overtuiging van een dominee Achter je masker intolerantie Daar ging…

gewichtloos tussen waken en slapen wist jouw lach nog net even de hemel te raken krulden je lippen in paradijselijke bogen die sensueel iets fijntjes beloofden oogwimpers trilden op de slag van je hart konen kleurden jouw jeugdige teint lichtroze zacht ik kende de vele dimensies die wij moesten gaan maar jij had dat…

Vanavond op kerstdis steken we kaarsen aan _________________________________ Ik zie aan de blik in uw ogen madame, u bent zeer in uw sas met uw pina colada en cola en het sieraad waarop u kunt bogen dat vlindermotief op uw stola en uw teint kleurt perfect bij uw jas het kostte u vast een vermogen Doch duid mij niet euvel…

liggend op de voorgrond het ontzielde lichaam van een zekere Adriaen het Kint doch van de dode niets dan goeds zijn misdaden zijn inmiddels toch al ruim verjaard alleen de groengele teint bezorgt mij nog altijd kippenvel... het lijk als lijdend voorwerp gereed voor een lesje in 't ontleden door dr.…

ik zag hoe de lijnen in je gezicht langzaam verzachtten de kleur weer het aangenaam zomerse kreeg en je huid in een zachte teint weer wat aanrakings gevoeliger werd drie ruiten hielden de schraalheid en kou buiten ongehinderd scheen zon warmte binnen zo kan ik met stralende liefde over jou schrijven in lente en zomer…

mondjesmaat puilt zijn zuchten langs de tocht die nog zijdelings om ronding schuilt naadloos neemt het nauwelijks deel Flinter maanlicht raakt verstrikt maast zich tussen schaduw door schoort onthulling rank van waas likkend glans aan scheuten zinder Wadend in fluweel vertekend aan wellend wasem amper damp sleept de sluier langs haar einder Teint…

Wanneer hij ogen sluit ziet hij haar in verte geknield met gevouwen vleugels breekbaar teer een blauwe nachtelijke glans geeft haar een magische teint en zij drinkt uit de bron van leven druppels helder als kristal parelen langs lippen naar beneden zij lacht tevreden zo'n ongekend gevoel hij versnelt zijn pas wil zijn elfje vangen…

geschilderd waakt mijn gezicht, bloot, de teint toont wat standaard wit pigmenthoudend,welke kleuren?…

Frisse dingen kloppend in hoge gebouwen Rilden de biest door met lange lauwe pijn 'The blues', you said Een kruid om in je oor te stoppen als je bang bent Weldra nemen De saatchi's & sushi's Weer de overhand en - na alles wat kelderde - stijgt die behoefte alleen maar ergens elders je teint op te doen als de kogels dan fluiten hoor…

Het hart van deze bloem, van deze familie, breekt Het loof is reeds verkruimeld en de teint is al lang verbleekt Hier, in dit schemerhuis Hier, in dit lang verzwegen verhaal Hier, in dit vlakke Nederland…

de mildheid van de regen is nog even weggebleven de pruim schudt zijn takken en kijkt meewarig de heg voorbij fluitekruid wuift wit terwijl riddersporen star onbewegelijk roestbruin met hun ijzige blik verdrogen boerenwormkruid gele teint bundelt zijn knopjes druk insekten werend verlangend naar de zon tegenover deze natuur huilen…

Je haren strelen zachtjes mijn gezicht Een streling met het zachtste zijde Je onschuldigheid is als witte sneeuw Dwarrelend op mijn leven vol met zonden De maagdelijkheid die je lichaam spreekt Verlicht mijn donkere bestaan Je ogen stralen als een regenboog De prachtigste kleuren weerspiegelen mijn blik Een stortvloed van glinsterende teinten…

Hetgeen dat soms nog in teinten vervloeit op het einde helpt een verleidelijk begin te maken om weer ongeopend onzacht op de grond te geraken. Voorbij de andere tijd toont gepaste plaatsen vertelt over de cirkel in ’t hemelrond, individuele liefde, sterren bewogen om verder te gaan zonder grenzen.…

Het water klettert op stenen die door het vele ijzer in het water een mooie bruine teint hebben gekregen. Wij ontdekten het bij toeval.…