Alle inzendingen over weg

Heel even weg Maar mijn hele leven verandert ik zag je nog liggen zo klein maar ongezond niet ver van de afgrond heel even weg maar daarna was de tijd gestopt net in mijn armen en nu in droefheid Verschil van 3 minuten Maar in mijn leven voor altijd Heel even weg Maar ik! Ik!…

Heel even weg jouw handjes om mij heen nu bij de begraafplaats helemaal alleen..........…

stappen in de straat verlaat op weg naar het geluk een woord maakt alles stuk stappen in de straat op tijd op weg naar het afscheid stappen in de straat gelukkig niet te laat....…

Ik leg een steen op de weg waarop ik loop. Ben je de weg kwijt zoek dan naar de steen. Zorg dat je hem vindt het is de steen van hoop. Hij geeft je kracht laat de schaduwen verdwijnen. Loop je op de goede weg zal de steen je beschermen. Hij zal je gaan vergezellen op je verdere levenspad.…

Als ik wik en weeg, kan ik dan afwegen, voordat het gewicht me te zwaar wordt? Of wordt er gewikt en vervolgens over mijn lot beschikt?…

geen woord vergeten in het slijk geen zon verstaan in de tijd geen woord nog rijp anders is gewoon steen de waarheid is veen waar rook nog niet stijgt is niemand ooit geweest wie leest is eenzaam nooit helemaal alleen in de kamer een kruis is geen uitslapen meer dat meer daar rustig en kalm alleen staat de maan aan de hemel nummer…

in vrijheid wil ik leven ver weg kunnen rijden de elementen zien bewegen ven Helsinki tot aan Leiden insecten in de haren op de weg in gedachte de zoveelste voorganger inhalen nooit meer willen verlangen en het antwoord mijn vriend spookt ergens rond in de wind en zo komen zinnen uit de mond het noorderlicht komt in zicht de tent…

Ik ben de weg kwijt, als ik ben aangekomen bij mijn geliefden. De duizend wegen hebben alle zelfde doel: geluk voor ieder. Voor goden, duivels, heiligen, misdadigers en stervelingen. Voor mij en jou dus, ook deze maandagmorgen, het hoogste geluk. Voor ieder anders, en toch ook weer het zelfde: geluk voor ieder.…

Onzichtbaar voor ieder ander Beloop ik mijn zelf gecreëerde wegen Ontworpen en ingekleurd Met zwart bloed en rode stenen Tijd ben ik verloren in de ruimte Die is ontstaan bij het maken Van alles dat nooit heeft bestaan Lang gewacht en zoekgeraakt Grenzen verdampen in de lucht Bij het trekken van verbanden Tussen wat ooit is geweest en…

Een jaar, ben je er al niet meer, een jaar, wat is dat nou helemaal, een jaar niet eens een schrikkel, maar een jaar, van vier kwartalen, een jaar van twaalf maanden een jaar, van twee maal zes een jaar, waarin je niet meer jarig was. Een jaar ben je er al niet meer, maar lieverd, geloof me als ik zeg: het doet…

De ochtend nog zwart scheer ik mij in een wipje mijn tanden gepoetst weeg ik mij in de bijna stilte commentarieer…

nu het weer beter gaat met jou na deze lange weg haal ik weer even adem en komt er ruimte vrij in mij en in de tijd nu moet ik je dus loslaten dat is een hele kunst ik moet weer leren vertrouwen het gaat met vallen en opstaan maar op een dag dat weet ik zeker dan kijk ik naar jou en zie ik een volwassen vrouw, iemand die straalt van…

Ik ga het uit de weg, ik stop ermee. Ik ga weg, ik ben er klaar mee. Ik zoek mijn eigen weg, ik wil je mee. Ik ga op weg, ik neem je mee.…

Wat ik je zeg, Het zit behoorlijk in de weg. Ze moeten hem vragen Ook een helm te dragen Op een onverharde weg. Het komt er op neer, ‘s lands wijs, ’s lands eer.…

Geluk en liefde van ons beide dat is de weg waarvoor ik kies, niets zal er toe kinnen leiden dat ik daarop het gezicht verlies. Met ogen vol van aandacht voor hetgeen ik nu behoed, vervolg ik elke dag en nacht de weg die ik vervolgen moet.…

Gedaan en gegaan verdwenen in heden ontstaan een blaam in nieuw verleden gegoten veel tranen van het wenen en krampen in spieren van rennende benen…

Blad na blad laat je ze vallen wegwaaien met een poolwind gecreëerde demonen die het vergallen Het is uiteindelijk het lied dat wint Legende in jezelf maak er hetzelfde feest van elf na elf Er bestaat niks wat niet kan, niet dan? alles is lijden en daarna komt de lach eventjes is het oerstil in je diepste angst maar weet dat je verder…

Mijn weg is eigenzinnig en vrij. Als een vrijzinnige hoor ik nergens bij. Ik weet niet wie ik zoeken moet. Groet mijzelf de morgen met een ochtendgroet. Mijn weg is gevaarlijk naar geval. Als een stuntman verkeer ik voortdurend in een vrije val. Ik kom weer boven als het zo wezen moet.…

Maartje van Weegen Zou ik wel eens willen wegen. Dan zag ik pas, Hoe gewichtig zij was, Valt het mee of tegen ? Al ben je slank van lijn, Toch wil je graag gewichtig zijn.…

1. Uit donkre gang van het station uit dompe mensenmassa kwam ik in het licht; daar sloeg de felle zon in mijn gezicht ik stond er stil en knipte met de ogen… Daar was het plein, de brede straat met hoge gebouwen, daar was beweging: fel door elkander was het woelen trams en auto’s in koele schuiving glijden aan tussen de mensen, die, zich…

Een windmolen draait op volle kracht. Vogels doodslaand naar de grond. Heeft al heel wat groene stroom gebracht. Zijn wieken gieren rond. Als scheermessen klieven zij de lucht. Om te voldoen aan Europees beleid. Vogels dodend in de vlucht, als een wiek hen door midden snijdt. Oh, steltloper, kievit, en tureluur, wat doen wij jullie aan.…

Vanuit haar stoel kijkt ze door het raam heen naar de toekomst Proberen deed ze jaren dus nu kijkt ze toe en terug in stilte Dit is verdriet, van niemand anders Wat ik voel als een nieuwe dag begint Ze kan niemand meer haten Of haar liefde geven Het is net zo eenzaam als de ochtend in de schommelstoel zelf, als de vogels langs het raam gaan…

Iedere morgen na het nachtelijk slapen Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen. Iedere dag heb ik haar weggegeven, Telkens één dag meer van 't eigen leven. Telkens een kortstondiger bewoner Zie ik haar belanglozer, dus schoner. Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…

in het tonen veranker ik mijn ziel met beelden die wazig hangen te dromen aan de baleinen van mijn doorwaadbare ogen morgen zijn ze gedroogd en staat het spel strategisch opgesteld voor het doel dat geen onderweg kent maar slechts een obstakel voor de geur van bloemen onderweg…

weg nu nu…

waarom je daar weer staat de weg die hij ging en weggaat zomaar alsof er iets te zien is van toen van hem van jou alles is weg zo lang geleden pas de nacht zo stil weg van zichzelf weg van jou…

Om die ouwe weg te gooien.…

De sprankel van weleer het is niet meer ik zoek en zoek, en ben het kwijt Waar bleef je al die tijd O lieve innigheid! Waar leidt je me naartoe? Laat ik je los dan ben je vrij op zoek naar de oneindigheid.…

Begin was als toppunt De massa uitgedund Niet in staat te weren Tegen lang verweren Midden in de vloed Chaotisch après-tout Door slijtage verzet Een ander kleurpalet Einde van de hartstocht Aan exogeen verknocht Vooruitzicht waterkou De laatste tocht naar blauw…

We volgen geen weg naar een doel, we aarzelen -- en drentelen wat.…