We kunnen het, maar willen er niet aan.
‘Asiel’ staat volgens Geert gelijk aan ‘crisis’,
omdat het ‘eigen volk voorop’ devies is,
ruimhartigheid dreigt zo teloor te gaan.…

de omvang van haar schedeltje stelt ons voor
een raadsel. onder haartjes, een voor een
vouwen zich blaadjes toe tot been zodat haar
gezichtje als een lampenkap vol licht…

Afstand is een weerspiegeling
van verloren tijd in de ruimte
we bezitten een hoop illusies
maar de wind gaat er vandoor…

Waarom zou ik nog schrijven?
Wie luistert nog naar mij?
Mijn letters worden bitter
door dingen die gebeuren.…

Is dit Gods nieuw wereld? Pijnend licht
Liggen de velden voor mijn zwak gezicht.
Mijn hoofd is duizel-ijl, zo kort genezen
Van aardes zware druk, doods kille vrezen.…