Hartenkreten

hartenkreet (nr. 57.489):

DE NACHT IS OVERGEGAAN

De nacht is eindelijk over gegaan
en ik ontwaak op een heldere dag
de zon komt vroeg aan de hemel staan
wenkt me met een knipoog en een lach.

De morgen is roze en fris van paarlendauw
Nu ik met gans mijn hart van het leven hou
ik hoor in mijn tuin de vogels weer zingen
Hun vreugdelied dringt diep in mij binnen

ik kan nu onder een lichtende hemel leven
als geen donkere schaduw mij nog omringt
alles wat ik kostbaar uit handen moest geven
en waarvan ik een rijke beloning weervind.

Dat mijn lijden toch niet zinloos is geweest
al leek ’t toen dat het alles in mij had gedoofd
dat Zijn liefde zelfs de diepste wonden geneest
omdat ik blijvend in Zijn goedheid heb geloofd.