Ik ben klaar voor te herrijzen Ik heb geleden en gestreden Mijn leven was down en onder Ik kwam terecht in zonde Zo werd ik weer gemaakt Zeker mijn gevoel werd geraakt Weer op eigen benen gezet En ik was klaar met de wet Nu klaar voor het toen in nu Niet bang meer voor de klu Lopend door het vuur Hotellova getekend op de muur…

Je leeft je leven, als een voorstelling. Keurig in kostuum, betreed je het toneel. De eerste acte keurig opgedoft. Je spreekt en kiest je woorden. Gelukkig voor jou, heb je ze ingestudeerd. Je gebruikt je handen ter ondersteuning. Met gebaartjes, die je hebt afgekeken. Een aangeleerd maniertje, dat je tot iemand maakt.…

Als je ogen wolken waren en je tranen regen, dan zou ik buiten met je dansen op glimmende asfalt wegen. Als je handen maanlicht waren en je tanden sterren, dan pakte ik telescoop en herkende je van verre. Als je armen vleugels waren en je benen zuilen, dan wilde ik dicht bij je zijn en in je schaduw schuilen.…

Geef mij alsjeblieft vleugels om onder te schuilen. Een lichaam dat me beschermt. Een stem die me troost. Neem van me weg de angst die me leiding geeft. De pijn die me vergezelt. De woede die me vasthoudt. Breng mij dan de veiligheid van een thuis. Het vertrouwen van een ouder en de liefde die ik begeer.…

Dood is een bloem die verwelkt. Een schip dat vergaat. Een kaars die langzaam dooft. Dood is iets angstigs. Iets waarvoor je wilt wijken Je leeft er met een boog omheen. Je durft er niet naar te kijken. Dood is iets dat niemand kan begrijpen. Het is een raadsel, vaak met strijd. Niemand heeft er woorden voor en niemand weet zijn dood.…

Boven op de kerktoren kijk ik op de huizen neer. En draai op mijn hoge plekje in de rondte telkens weer. Veel mensen zie ik lopen in de straten her en der. En ik zie ook andere torens aan de horizon heel ver. Ik waai met alle winden Maar ach, tot mijn groot verdriet, ook al ben ik dan een vogel, vliegen kan ik helaas niet. Met mijn…

Terug in de tijd. Dingen ongedaan maken. Weg met alle spijt. En de dingen die mij raken. Terug in de tijd. Weg met alle pijn. Uit het heden bevrijd. Dat lijkt me fijn. Terug in de tijd. Zodat alles beter wordt. Mijn oude leven kwijt. Zodat ik me in het nieuwe stort.…

Tussen schapen en wolken ontwaar ik het web van oplichtend Parijs. Na hoog gebergte de verschillende leegten van stadse vergezichten. Met een rood en blauwe horizon want de zee is nou eenmaal blauw en rood is niet altijd zo rood als het lijkt.…

Ben je anders dan een ander, ja natuurlijk, jij bent jij. Want je bent apart geschapen uit een ander hoopje klei. Kijk gerust eens in de spiegel naar het kunstwerk dat je bent. Jou gezicht, jouw lijf en leden, jouw karakter, jouw talent. Zie je wel, je bent een wonder niets aan jou is saai en grijs. Wees maar jij en blijf bijzonder zing…

Droog de tranen van de aarde. Vecht voor eerlijkheid en trouw. Sommige dingen moet je aanvaarden Zo is het in de wereld, soms doen mensen flauw. Maak de mensen blij. En zorg dat zij je aanvaarden. Vecht zij aan zij. Voor de gezondheid van de aarde. Denk na voor je iets doet. En doe niet gauw zo maar iets. Anders doe je het niet goed.…

Vriendschap is lachen. Vriendschap is huilen. Een schouder om bij te schuilen. Vriendschap is soms zwijgen. Vriendschap is vertrouwen. Vriendschap is respect. Op zo'n vriendschap kun je bouwen. Misbruik je vriendschap dan gaat het vertrouwen weg. Dan kom je heel alleen te staan. Terwijl het toch wel veel fijner is je levensweg met vrienden…

Heb respect voor jezelf. Heb respect voor de ander. Heb respect voor mij en heb respect voor elkander. Verschillen zijn er in de wereld. Verschillen tussen haar en hem. Verschillen tussen hoofd en hart. Verschillen tussen hart en stem. Accepteer van alles wat. Accepteer van ieder twee. Accepteer gevoelens recht. Accepteer, want ieder…

Ik probeer mijn eigen weg te vinden in het aardse bestaan. Steeds me weer aan iets binden, maar dan lijkt het weer z'n eigen weg te gaan. Zo veel wegen bewandeld en steeds weer een verandering Altijd naar het goede gehandeld. maar het eindigt soms figuurlijk in tranen van bloed. Waarom zoveel verschillende wegen. Waarom steeds weer een…

De wereld en ik begrijpen elkaar helaas niet altijd. Maar dat is geen bezwaar. De wereld en ik maken elkaar geen verwijt. Piekeren hoort erbij van tijd tot tijd. De wereld en ik kennen enkele momenten van vreugde en spijt. Maar nu gaan we dansen want het is zomertijd.…

Verjaren is de kleuren van de regenboog weer helder zien, in een ander licht. Je graag gewonnen geven aan het nieuwe vergezicht. Verjaren is de deur weer openzetten voor wat onaangekondigd straalt. De vogels horen, bloemen zien, begrijpen wat een kind verhaalt. Verjaren is in dankbaarheid ook zingen en met herboren moed het zware dragen…

Door de straten dwalen, een lachend gezicht. Alles wordt anders en scherper belicht. Goedgezinde blikken, fel blinkende ogen. Deugddoende knikken, de woorden vervlogen. Rust heerst in het land, alles heerlijk muisstil. omgeving in kleuren, enorm groot verschil. Mensen boordevol met ontwaakte fantasie. Eindeloos durend deuntje, een leuke melodie…

Herinneringen in je hoofd aan een goede en een slechte tijd. Flarden van vergeten beelden onttrokken aan de vergetelheid. Uit het diepste onderbewustzijn komen namen, plaatsen, dingen, plotseling en onverwacht, fragmenten van herinneringen. kleuren, geuren of geluiden wekken beelden op van weleer. En doelbewust of ongevraagd beleef je…

Ik heb niet veel nodig om mijn wereld te creëren. Ik trek me terug in mezelf en begin te fantaseren. Wanneer de belevenis heerst zonder die te begrenzen. Beleef ik mijn mooiste dromen en vecht met mijn wensen. Wanneer de levendige kleuren mijn hoofd binnendringen. En de zuiverste noten de liederen zingen. Wanneer mijn hoofd overloopt…

Er zijn zoveel zonsondergangen, zoveel boeken, zoveel steden. Er is zoveel verlangen zoveel verleden. Er zijn zoveel plekken, panden polders, sloten, bomen. Ze gingen in je landen. Ze voeden nog je dromen. Er zijn zoveel mensen die je in de ogen zag. Over al die grenzen steeds weer een warme lach. De kleuren, de reuk, de smaken de…

Natuurlijk zweeft je ranke hand boven dit witte dromenland. De dingen kleuren anders aan dan ze in werkelijkheid bestaan. Penselen zonder aarzeling dansen in een wilde duizeling. De ongetemde kleurenhoos die opstijgt uit de Pandoradoos. Doopt alledaagsheid in een tint. Een pasgeboren wonderkind.…