ik hou van mensen die blijven, zei hij, we stonden samen onder het afdak te turen naar het kantwerk van de winterbomen en door zijn woorden had ik moeite om weg te gaan hij voerde me door de geschonden lanen van zijn jeugd, langs vergane boomgaarden, nabij tere beken, voor een gesloopt huis hield hij halt en keek heimelijk door het venster…

Elke nacht wordt aan het boek een nieuwe bladzij toegevoegd hij bladert langs verfletste plaatjes op de zwarte bladen dood en verdriet op de witte bladen vreugde en onschuld het groeiend boek wordt stilaan zwarter het lichaam voelt de geest en antwoordt met gebreken de geest laat zich tergen tot hij ontploft in desperate woede en op een…

het leven is soms zwaar, soms lijkt alles goed te gaan, soms is daar helemaal niks van waar. niemand die naar je luistert, niemand die achter je staat, niemand die in je oor je de juiste dingen influistert. maar ga gewoon je eigen gang en leef je leven, dan zie je dat alles goed komt en dat iedereen om je gaat geven.…

De kleine jongen die de schat opgroef is van taaie vechter gaandeweg verworden tot eenzame weifelaar die in lange nachten worstelt met het leven kleine stapjes zijn veranderd in hoge bergen echo's weerkaatsen van onzekerheid alles gefixeerd op angst en falen iets lijkt onderweg geknakt waardoor energie wegstroomt als zand…

Ik heb je lief, maar dat weet je al. zo waardig mooi, dat ik val. Val voor tederheid, blind verlangen, dansend op ons gezangen. Gezangen helder, in liefde elke zin, Een zee van tijd eindeloos bemin. Bemin wie je bent zacht toch kracht, samenstromen in alle pracht. Pracht mens, dat ben jij, tranen van geluk, bevredigd blij.…

Haar vulpen schrijft de blues waar verleden laag bij de grond ligt danst zij wild op jong groen gras en vertrapt meedogenloos nieuw leven ademloos kijk zij niet meer achterom geeft hartstochtelijk gisteren een schop en klein als zij is, schreeuwt aandacht om wie zij ooit was voor de vernedering die als een rode draad haar leven beheerste…

(Voor Lidi) Voorbij de gedachte Aan de gediggelde toekomst Spiegelt mijn hoofd Zich Aan het verleden Voorbij de chantage Van een inktzwart scenario Verbeidt mijn zijn Zich Vergane delen Voorbij de beleving van een gekenschetste glorie Prikkelt mijn zin Zich Naar jouw verlangen…

je woorden druipen langzaam af de stortvloed is geweken nazomer brengt een stille koelte over land we zullen niet meer spreken wat blijft is slechts het onvoorspelbaar heden zoals de kaarten in mijn hand waarmee ik als zo vaak mijn beurt niet uit kan spelen…

Hoor hoe de luchten luid klinken, gevuld met vogels die droomverloren ergens niet meer thuis zijn, maar toch hun weemoed niet de boventoon laten voeren. Hoe ze, al is het ook nog zo heet op dit ogenblik, vertellen over het zonnige zuiden en hoe ze over enkele weken daar weer naartoe trekken. Hun hart is nu al onderweg. Luister maar. Kunnen…

Mysterie. Regenboog tussen de wolken zie je in intense kleuren samenspel van regen en zon. Onbekende boog verbonden met het andere bestaan een land hier ver vandaan. Door jou raak ik in vervoering als ik naar je warme kleuren kijk het mysterie van ons bestaan.…

Vandaag, werd lucht adem voor me. Morgen zal alles anders zijn. Vlinderlichte zoenen op mijn wang. Gebaren teder en zacht! Gisteren is weg. De schaduwen ze verstikten zichzelf! Geen angst of bitterheid meer. Ongekende rust, ze beheerst me. Morgen zal het anders zijn. Mijn dromen ... Ze worden gedeeld!…

Het argument van stilte geef ik terug aan de mist en eenzame beeldkunstenaars reik ik een spiegel zonder achterbeeld ik keer weer ontboden terug naar het vertrouwde begin toen niemand het waard was om de beginselen te vertrouwen ik spreek weer met die vreemde die nog niets over mij wist en vertel hem plots in fluister dat niemand zich…

Als nevel de wereld steeds kleiner maakt het zicht onttrekt alles veraf lijkt. Mystiek heerser is in deze vreemde nacht mist zich als een sluier om me heen vleit. Dan is er ook de rust die mij omringt. Stiller dan stil is de vrede in mijn hart.…

In de werveling van gedachten en gevoelens komt niets meer tot rust, enkel het zoeken vervolgt met nog meer dwaasheid en ijdelheid, met het zonnelicht spelend tot de avond komt. Deze zomermorgen vult zich met het kolken van het water in het meer dat oeverloos lijkt. De zee verhaalt deze geheimen aan wie maar wil luisteren en kijken hoe eb en…

Ben vaak te snel boos. Soms te verlegen of te dominant Ik heb me zelf soms gewoon te weinig in de hand Zo eet ik weer eens te ongezond, of drink ik wat te veel Of ben ik weer eens te driftig, en roep ik dingen die ik niet wil. Gewoon te vaak nog die jonge hond Te vaak nog altijd die rebel Te veel niet eerst denken, En was mijn mond weer te…

in jouw tuin rond de zwijgende bomen die aarde vol rust het zicht op vele bloemenharten een schepping vol ruimte waar de vogels nog zoeken, warmte vinden in de eenvoud de glans op het groen het lover door de zon wordt bespeeld daar kleurt het leven een overeenstemming van vele gedachten is er het voelen het durven hopen…

Tussen ademtochten door vloeit het licht van de ochtend. Omarmt de wind mijn huid. Als ik m'n ogen even sluit voel ik je lippen op de mijne, hoor ik beloften zoet. Je gedroomde aanwezigheid wordt bijna tastbaar. De ademtochten... Ze snellen voort, worden een verleden.…

Gedachten verdwalen in de schemer van haar denken alleen het verleden is helder. Heden gaat aan haar voorbij slechts een enkel moment is er nog wat herinnering. Neem haar teder in mijn armen zoek herkenning, haar ogen zien alleen maar een vreemde.…

Ik wil niet meer mij zijn Het voelt niet meer fijn Een dikkerd in de spiegel, nee dat ben ik niet Is dat spiegelbeeld wat iedereen ziet? Een leuke, spontane en vrolijke meid Die diep van binnen enorm lijdt Niets is meer zoals ik ben Het is alsof ik mezelf niet herken Wie ben ik en waar ben ik gebleven Het wordt tijd te veranderen en…

ik besta in een mengeling van gedachten vlucht uit het evenwicht, balanceer aan de rand daar ik niet wil weten of de overzij mijn biechten had begrepen nietsdoende en afkerig streel ik de glad gestreken wind vraag me af of de dood ook de regen kent, een snuifje sneeuw of de naam van het gemorste kind het is slechts gissen wat…