niet meer dan een toevallige ontmoeting niet meer dan een moment van herkenning niet meer dan een gesprek op de rand van verlangen zo terloops uit balans gebracht de dagen kleuren meer zoveel meer dan eerder…

speel niet met mijn gevoel speel niet met mijn hart ik weet het is een spel maar toch raak jij mij hard ik kan niet tegen jouw woede, of tegen jouw verdriet. ik weet toch zeker ik win spel niet…

John Lennon stel je voor dat er alleen het leven op aarde is geen hemel, geen hel “Imagine” stel je voor geen oorlog geen religie geen honger stel dat we allemaal onze wereld zouden koesteren in de palm van ons hart staan wij dromers alleen vraag ik me af John Lennon zijn stem klinkt door de kamer de man, de dromer die toch een…

In het landschap van mijn geest verscholen tussen gedachten raap ik de beelden bij elkaar die zo lang waren verborgen. Herinneringen steeds bewaard eens waren ze heel goed verpakt maar nu pak ik alles weer uit zal ze verstrooien in de wind. Die ze dan zal vangen, samen met de wolken zullen ze worden gedragen over de zilveren zee ver…

Een druilerige dag, een vochtige wereld, maar wat blijft is de hoop op zon morgen Een zieke vriend, grijs van ellende een steun in de rug, maar wat blijft is de hoop op beterschap. Een steek onder water, die je niet voelt pijn doet, onbedoeld maar wat blijft is hoop op revanche Een woordenwisseling een misverstand een klein handje in…

dromend in zenuwachtige wind dwaalde ik zwevend langs gangen van duister door hoge poorten en openstaande deuren langs plafonds en randen van verstikking mijn beklemmend hart angstig zoekend naar de uitgang in wilde achtervolging van het naderend onheil paniekerig en met bonzend hoofd hoorde ik in ademnood plotseling de kwinkelerende…

het regent in mijn hart terwijl de zon vrolijk oogt heb ik wel genoeg tegen je gezegd hoeveel ik van je hou, en hoe mooi je bent wanneer de ochtend zich uitrekt en jou zachtjes aanraakt door de lichte gordijnen het regent in mijn hart weet niet of er 'n paraplu bestand is tegen deze enorme bui ga met een leeg gevoel verder tot ik me laat…

rozenblaadjes zacht vertellen me van de pracht hoe mooi de eeuwigheid zal zijn als ik met mijn ogen streel over de rijkdom van het fluweel elk blaadje zie, zo teer en fijn hoe het hartje zich openvouwt zo zichtbaar vertrouwd de regendruppel toelaat dan weet ik er is geen nergens dat er ergens een hand van liefde bestaat…

er zullen nachten zijn waarin ik jou zal zoeken, je willen voelen en het gordijn dat tussen ons is gevallen willen oprapen en het duister van de nacht willen tegenhouden er zullen dagen zijn dat jij mij hoort roepen, me willen omhelzen terwijl mijn lichaam niet meer is, wel slechts een gedachte die je kan raken deze momenten herinneren…

. met wel duizend tegelijk bezongen ze de boom zo leek het en zo torende hij luidkeels hoger in de blauwe herfst de kilte brak in honderd stukken een wagenwiel vol goud verdraaide allengs alle hoeken in het oude gras langs hun glanzende stipjesjas gleed de dag ineens omlaag de hond pakte de stok en ik hielp zoeken tot de…

Goedemorgen intuïtie Leef mee vandaag Geef me ruimte Knaag niet aan mijn geweten Verdriet mij niet Stop de verstikking Ik ben mijn hersenen Jij mijn intuïtie Werk mee Koester me Alsjeblieft Jij bent mij Heb me lief.…

laat me je troosten fluistert de wind zachtjes geloof me, ik kan een regenboog aan tranen dragen…

Gevoelens die door me heen stromen. Gevoelens die vanuit mijn binnenste komen. Ze komen dan ook allemaal tegelijk. Iets wat mij in de war maakt en jammer genoeg niet verblijdt. Ik hou mij staande in een rivier van zorgen en stress. Ik blijf denken dit is het nu en ik krijg een wijze levensles. Ik kan geen kant op ik zoek naar een uitweg.…

Als het water botst tegen de waterlijn van twee verschillende kanten. Zal de wal het dan kunnen dragen? Tussen het riet groeit nog altijd de twijfel al kwaakt de kikker er vrolijk zijn lied, zoek ik er naar het waarom en een begrijpen. Hier bij het klotsen van het water, komt voorzichtig wat zon tussen de wolken schijnen. Zal er voor ons…

De dagen dat je tastbaar was in zwijgen kan ik nu zielsalleen niet meer bereiken ik vergeet je en zal de hoop ontstijgen verder ga ik zonder jou te leven voel je mij niet meer ben ik je nooit vergeten is er niets van jou onzeker in mijn hunkerhart gebleven.…

Men zegt: da’ k het hart op de tong draag, echter, neen zeggen tegen 'n vraag, vergt iets meer moed, dan 't gewicht van 't hart op de tong!…

Ik heb een wandeling gemaakt waar ik herinneringen tegenkwam de één wat mooier dan de ander maar die ik in mijn hart meenam Een paadje met afgebrokkelde randen waar ik meer dan eens mijn voet verzwikte omdat ik nooit toegaf aan "niet kunnen" en het elke keer gewoon wéér flikte Waaróm zou ik niet op dat randje lopen ik was toch goed…

Soms hoeft het eventjes niet meer en verlies je de zin van het leven Langzaam stroomt de energie weg en toch blijf je steeds maar geven Dan moet je stoppen en verdergaan mensen en dingen achter je laten Het gevoel terug vinden van ooit het leven zit soms vol met hiaten Zoek evenwicht en rust van binnen wat je ergens op je weg bent verloren…

. overdonderend verstikte zoveel kou het oude blauw van doorgaan dagen tot de zon verdwenen was, verdiepte de avond zich tot warme woorden, kaarslicht en de zachte klank van kleine windgeluiden, buiten in de tuin negenmaal verliep de lamp in blanke traankristallen -negenmaal kleurde er een regenboog van laag naar hoog kroop violet…

laat me zien horen voelen laat me beleven leer mij jou…