Netgedichten

netgedicht (nr. 35.334):

Ik raap.

In het landschap van mijn geest
verscholen tussen gedachten
raap ik de beelden bij elkaar
die zo lang waren verborgen.

Herinneringen steeds bewaard
eens waren ze heel goed verpakt
maar nu pak ik alles weer uit
zal ze verstrooien in de wind.

Die ze dan zal vangen, samen
met de wolken zullen ze worden
gedragen over de zilveren zee
ver weg naar de verre horizon.