Je geneeest Je verkwikt Je beurt op Je brengt alles in balans Je lost problemen op Je geeft liefde kansen Je brengt vrede Je geeft me tijd Je ontplooit me Je bent mijn ' alles ' Je bent mijn levensadem Jouw naam? Rust.…

Wat zit er meer nog in de rimpels die het water op mijn spiegelbeeld tekent nu het stormen is gaan liggen? Zo veilig als het is zo klein als ik kan zijn zonder naam die in de verte een betekenis zou kunnen geven aan een gezicht dat geen bedoeling had.…

zo voldragen in verbeelding wil ik nog slechts in woorden wonen waar ik zo naadloos cirkelrond volledig mij kan zijn dat het getemde wildebeest geen regels en geen protocol de keizer blijft behagen hartstochtelijk en passievol laat mij maar in mijn woorden wonen waarmee ik mij verbonden weet die door mij bouwen aan het wonder dat ook…

negatief en optimistisch realist en ongelukkig groot verlangen veel gedroomd en met de pet gegooid, gevangen. bitterzoet, zout en zurig zonder moed, koud en vurig in het licht gedanst, gedronken van de nacht. een kus gegeven en gekregen en gedood ik hou me groot dit is mijn leven…

zie hier een keizerin gekroond door de verbeelding die harten synchroon samenvlecht in tijdloze ruimte seconden-snelle tijd beslecht in aangereikte eeuwigheid aanvaardt zij diep bewogen dit keizerlijk gebaar de macht van de verbeelding schijnt werkelijk en waar…

de man is oud zeker al overmorgen zijn liefde is opgedroogd telt niet telt niet meer hij telt niet meer mee te oud, te lang gezoogd aan een jonge veer hij is niet meer gedwee hij gaat zijn weg rollatorbaan op heen en weer en af verleid door oma in de rolstoel ouderdom is straf hij is nu al later grijs van het verleden toekomst…

opnieuw besluipt het wildebeest van onrust de poorten van mijn ziel en maakt zich in mijn botten breed jaagt grenzeloos verlangen voor de secondewijzer uit tikt de dagen voorbij laat je drijven - tikt ze ga maar mee op golven van passie en zee geef je over aan aarde en vuur op' t kompas van je hartstocht zolang als je adem je draagt…

het leek, zei je met zoveel woorden alsof ik in het landschap opgegaan zou zijn verbaasd als je nu bent over het frisse groen je hoorde mij met zoveel woorden maar luisterde slechts naar een toekomstlied terwijl ik van dichtbij de mooiste melodie liet horen het leven bij mijn dag is niet meer dan verwachten dat na het rozen water geven…

de dagen aangelengd met licht zijn zoveel minder bitter en zo zoet 't zomer zonnezicht ik ademdiep verrukt mijn teugjes van geluk bottel flessengroen voor later…

blijf weg probeer niet dichterbij te komen en door te dringen in mijn geest ik heb voor mezelf gekozen dat moet zo blijven want wat geweest is is geweest…

de dood zit in de bomen kijkt me aan schraapt z’n keel en vliegt weg opgelucht haal ik adem zachtjes in mezelf fluitend loop ik door…

wakker worden op een zaterdagse lentemorgen met de zomer in je bol want het is immers al juni de zon straalt door het open venster de wind fluistert beloftevolle geheimen en je neuriet mee “You are not alone, I’ll be there” een tevreden glimlach kleurt wangen blozend je wordt warm van je kruintje tot je tenen als een hand je teder streelt…

ogen vol glinstering gevuld met tranen kijken in de verte zoekend naar betere tijden…

Geef mij de energieke kracht van moeder aarde, die ik met intense zuinigheid als een schat bewaarde De overweldigende warmte van de gouden zon, die ik makkelijk in mijn gevoelens los maken kon. Geef mij maar twee mooie volle vleugels, niks geen regels of gebonden aan teugels. zodat ik op de wind mezelf mee kan laten drijven. en heerlijk…

Pak zachtjes mijn handen, en laat me niet los. Laat me niet branden en blijf hier bij mij. Zachtjes wandelen we samen naar het einde ik en jij. Ver weg.. naar plekje waar niemand ons stoort, daar komen we er achter dat jou hart bij de mijne hoort. Kijk me aan in m'n ogen, en voel mijn zachte stem. Nu weet jij dat ik de enige voor je ben.…

Zonlicht klatert in zomers verlangen over mijn genietend lijf wanneer ik onbezorgd de tuin in loop vergeet ik de politiek van de ontstemden de klaagzang van betweters gelaten vrolijkheid van de gemaakte clown boosdoeners onechtheid ontucht van de zielenpriesters en ik heb het leven lief met alles wat ik in mijn tenen voel.…

ook al lijkt zo’n dag als vandaag vol met valkuilen en beren te zitten Het is als een warme deken van troost dat de zon een glimlach schenkt en de wind speels door warrige krullen streelt dans als je te moe bent om te lopen…

Alsof er niets gebeurd is Maar er is heel veel gebeurd Elders werd er feest gevierd Maar dichtbij werd gerouwd, getreurd Elders werd gelachen en gezongen Want de wereld draait door... En zongen feestvierders in koor "Lang zal hij leven in de gloria..."…

Als de zon 's morgens in mijn kamer schijnt is de dag een geschenk, met die fijne warmte waarmee zelfs een probleem snel verdwijnt het geeft me rust begrip en heel veel kalmte. Elke dag is een geschenk, dat men kan leven genieten van veel wat men hier soms krijgt al wordt er niet altijd alleen vreugde gegeven en er soms een beetje…

Kom, laten we verliefd worden...…