onrust giert, afgeleid, heen en weer schieten gedachten. In aandacht, accepteer, wat is. Aandacht voor wie ik ben, mag zijn Rust, in acceptatie. Hoop op beter, maar zijn in nu en sterk in mij groeit de hoop die rust gezaaid heeft en opkomt in mijn lente. Loop de berg op en rust wanneer, het mij te moede is. Bezoek mijn…

Als gevoelens veranderen liefde je plots omarmd niemand is die het begrijpt of zal voelen jouw strijd. Vrienden je de hand niet meer willen reiken, dan zal de zon even niet schijnen. Liefde is toch niet gebonden aan een man of een vrouw gevoelens kan je niet verstoppen al is je liefde niet voor een persoon zoals ze van jou zouden…

Hassan Die gewogen en te licht bevonden werd zijn leven wilde hij met haar delen Ze vond hem leuk, oh ze vond hem méér dan leuk. Hassan, ik voel je pijn. Men wilde geen Hassan in haar familie Ik wenste met heel mijn hart dat het anders voor jullie had mogen zijn. Zij was niet sterk genoeg om voor jou te kiezen…ze wilde in geen geval…

zittend naast jou in die lege kamer en kijkend naar de grond vertelde jij mij hoe alles begon. je zei 'Het ging steeds verder het maakte niet uit Coke, wiet, hasj of speed Me zorgen maken deed ik niet' veel vragen vlogen door me hoofd toen ik jou die naald zag pakken en je langzamerhand werd verdoofd jouw mooie lach was verborgen…

Haar lieflijke ogen zijn diep bruin kwijnend - zacht vol pracht, ik vraag me steeds meer af: hoe wordt zij groot gebracht? Ik zag slechts het begin van het ouderlijk gezin, een bloemknop van een vrucht een vogel op haar vlucht. Iets wat traag ontwikkeld wordt ook gestaag groeiend niet verdort. Ik zag slechts het begin van het ouderlijk…

mag ik alsjeblieft van jou houden…

ik tel de woordjes wel naar licht en kleuren onder de eeuwige zon van verre zonnestraaltjes weerkaatsen woordjes ontvouwen zich op mijn netvlies (zucht naar het licht, om wat ik van binnen koester) ik benijd de vogels wel die het zonlicht van wederkeer vangen aan de vleugels van het hart goud gevederd…

Streel mijn woorden in de stilte die je wilt dragen met de warmte die momenten laat slapen. Waar onze liefde in elk spiegelbeeld steeds mooier wordt en jij weer met mijn gedachten spreekt als ik dromen verlies die niet meer kunnen wachten. En de tijd fluistert wat ik wil verzamelen als jij weer dicht bij me ontwaakt.…

Nooit gehoord, nooit gezien. Nooit gevoelt, geproefd misschien. Nooit gehad, nooit gekregen. Nooit ervaren, wel gemerkt daarentegen. Nooit samen, nooit alleen. Nooit gelijk, maar oneven één.…

Je prachtige lichaam, een afdruk in het zachte mos, onontdekte zalige gebieden. De zon morst warme stralen door het dichtbegroeide bladerdak. Een tropische vrucht; jouw rode lippen. Een lichtvleugelig vliegje landt op je perfecte borst verjaagd door jouw lome handen. Bevende handen vertellen woordeloze verhalen, te angstig, te onzeker…

nu zit ik hier, als klein verdrietig meisje, verslagen. nu zit ik hier, en het enige wat ik kan, is stil zijn. stil, geslagen, bang, en alleen. verdriet overheerst mijn goede gedachten. verdriet, om iets wat ik niet weet. verdriet, om wat mij niks aangaat. want niks gaat mij aan, want ik ben zo alleen.…

De dag dat we je haalden herinner ik me nog als de dag van gister je was een lief klein hondje en liep parmantig met ons mee je staartje fier in de lucht alsof je wilde zeggen wij horen bij elkaar bij jullie voel ik me thuis maatjes zijn we zeker geworden jij liet ons met je sterke karakter weten wat je wilde dat gebeurde meestal ook…

Niets is er. Er is niemand. Zelfs geen leegte. Zelfs geen iets. Er is niets. Toen vroeg ze mij: Is er iets? Ik zei ja: Er is niets.…

te voet volg ik de wetten der wegen tussen het lieflijke groen en rimpels van licht maar veel sneller dan de voeten wordt het hoofd lichtzinnig en in een lome omhelzing gaan mijn gedachten als vogels zwenken langs de wetteloosheid der paden mijn woorden breken als golven schreeuwen met de meeuwen tegen de branding de zee kan mijn onrust…

de zon zong op de houten tuintafel door het flesgroene licht "is just a perfect day" in de hand van het heden vandaag is alles goed (klank, kleur en weidegeur hebben vrede) nu ik toch buiten ben kan ik het niet laten om te zingen oh, het is gewoon zo'n perfecte dag geef me over aan fluisterliedjes die leven geven dat tussen hoofd en…

klaarwakker, zo dacht ik te lopen, op iets wat soms aandeed als het prettige van mos, om fluisterend te zoeken, te voelen het minste geringste: alle erkende bestaande variëteiten van schaduw dit uur van de dag, opdat men mij voegde, met nodige discretie, bij de lijst van gewone prestaties in het boek der vergelding, het grote jaarverslag…

Het zee-geruis zal ik nog dan gedenken als diep in zand, mijn hoorloos oor vergaat, als lichten mild mijn ogen niet meer drenken, als zonder woon mijn ijle wezen staat. Naar 't zee-geruis zal ik nog dan verlangen als naar het liefst wat mij de wereld dee. Zij zingt de kroonzang aller wereld-zangen, de op zandig veld neerdonderende…

Als een gebroken vrouw verlaat alle vreugde haar gezicht, de zon verdwijnt en daar gaat ook het licht. Het licht dat ooit zo helder scheen, gaat nu elders heen. Ze is bitter en koel, is alleen en heeft geen doel. Ze is gebroken, gebroken, gebroken.…

er is nog bewijs, een lichamelijk deel van jou stil bewaard, als een rond de vingers gedragen relikwie de kleine schrijn glanst zilveren gedachtes ze reflecteren stil dat lieve monogram, nooit verjaart jouw naam als ik buiten kijk en vogels beven in hun vleugels dan weet ik dat de kou slechts winters baart, maar nu verlang ik naar de…

Geluk was ooit een mantel die zich soepel om je schouders legde die je niet merkte en niet voelde tot hij afgegleden was Nu echter komt geluk in druppels kralen kleine kristallijne die je snel moet vangen en bewaren in de zakken van je jas Laat ze in grijze tijden door je vingers glijden en weet weer hoe het was…