Woordvlokken

ik tel de woordjes wel
naar licht en kleuren
onder de eeuwige zon
van verre

zonnestraaltjes weerkaatsen
woordjes ontvouwen zich
op mijn netvlies

(zucht naar het licht,
om wat ik van binnen koester)

ik benijd de vogels wel
die het zonlicht van wederkeer vangen
aan de vleugels van het hart
goud gevederd

emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 165