Indruk.

Je hebt me op je kasteel ontboden
op een mooie ochtend in het vroege voorjaar.

Je glazen gevel was zó oogverblindend,
mijn ogen trokken er,
onbeschaamd en voortdurend naar,
of ik wilde of niet.

Je hebt het vast wel gemerkt,
aan je kleine pupillen
in je mooie ogen te zien althans,
en heus, ik ben een vakman.

Mijn dag was door jouw glorieuze opkomst
plots een feestdag, door jouw woorden
en door je genereuze aanbod.

Maar vooral door de indruk
die je op me maakte
door de majestueuze manier waarop je
van de trap kwam en op me toeliep.

Ik behield mijn pokerface,
maar ik jubelde met knikkende knieën!

Jij daalde neer op aarde
en liet mij in was achter.

Schrijver: Peterdw., 19 mei 2010

peterdw-hotmail.com

Bewondering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 9 stemmen 435