11.358 resultaten.
uitzichtloos
netgedicht
2.2 met 9 stemmen
440 het brakke
verzwaard
zodanig
dat uitzichtloos
zelfs het grensstellende
grimmig krijgt…
Onze profielen verschillen
netgedicht
2.6 met 12 stemmen
456 de stiltebloemen spreken zwijgend
in een taal die wij slechts verstaan
en in de luwte van jouw profiel
huis ik zonder besef van tijd
en teken ik muizenpootjes
die dribbelend jouw beekje
oversteken
doch legt deze ranke nacht
weer een strop om mijn
besef van tijd en dwaal ik
in de gitzwarte duisternis
in holen waar ik me stoot
aan…
Vertwijfelijng
netgedicht
3.4 met 11 stemmen
399 haar hart doet pijn
bij het zien
van al dat vreselijke lijden
haar fluister
vol van wanhoop
in de wind
Lieve God waarom deed U
juist die dag
Uw ogen dicht
wendde U Uw blik af
en liet hun wereld instorten…
Een winteravond
netgedicht
3.5 met 13 stemmen
472 Een winteravond waar de dagen
een beetje lengen, wel nog vorst,
maar hier en daar zijn er al tulpen
te zien, en krokussen en hoor je vogels....
Dit arme hart weet plotseling
weer dat er lente komt, dat liederen
gaan klinken uit de huizen waar de
kinderen het nooit verleren blij te zijn.
Wat springt mijn ziel plots op van louter
vreugde…
Samen wachten
hartenkreet
1.7 met 3 stemmen
926 Verlaten is de leegte die een lichaam wil zijn
dat je kent
en fluisterend je stem weer laat vragen
welke schaduw warmer zal zijn
onder de deken van liefde
die we samen zoeken
waar de melodie een droom wil zijn
die we samen vinden en verliezen
in het ontwaken
dat nooit wil
wachten.…
Zandgeel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
223 het zandgeel drijft tegenwoordig overal doorheen
maar ik kon nog steeds geen vlinders
uit de schelpen rapen
en ook zeesterren worden zeldzaam
maar af en toe mag ik samenlopen
met het tijdelijke tij
of in het stofgoud lopen
van een te verre zon
de eenvoud van het alledaagse zien
beleef ik hier zelfbewust
of dromend ...
van een onderwater…
Realiteit
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
416 de regen van verveling
spoelt de witte schoonheid weg
die mij zo boeiend kon verblinden
de grauwe werkelijkheid
komt weer natuurlijk bloot te liggen
onder deze zwakheid kom ik niet vandaan
daarom staan er nu
wat doodgezwegen woorden
op de bleke wind van mijn gelaat…
mijn woorden
netgedicht
3.3 met 6 stemmen
460 woorden zijn zo ontoereikend
ze omvatten meest
mijn voelen niet
noch het trage duister
dagen in mijn ogen
duiden kunnen ze het niet
wat mijn toekomst rustloos
overzien mag
al mijn zorgen niet behelzen
noch bedoelen
dat omspannen, het be-grijpen
nee, dat doen ze niet…
Ellendig
hartenkreet
1.5 met 4 stemmen
871 Duizenden woorden
maar niet in staat
om je te raken
sterker
ieder woord
dat mijn radeloze hart
me ingeeft te schreeuwen
te schrijven, te fluisteren
te denken
verwijdert me meer
van warme omhelzingen
de tedere momenten
van vanzelfsprekend geluk
waar ik zo immens naar verlang.…
Sneeuwrivier
netgedicht
2.7 met 7 stemmen
434 Ademvlakte van stilte
langzaam drijvende droom
langs oude bomen, vreemde steden
ochtenden met vrouwen op de stoep
droomvlakte van eenzaamheid
klaaglied van een verloren ziel
ontheemde droom van haatverwanten
er danst nog een schim op schaduw
jij bent het meisje dat kan dansen
ieder woord dat je proeft is een maanbrief
een groot verlangen…
naar wie ik ben
netgedicht
4.1 met 9 stemmen
384 rivieren vol emoties
stromen door mijn lijf
in een bootje vol met
“zoals men vindt hoe het zou moeten”
roei ik uitgeput met laatste tegenslagen
daarna drijf ik langzaam af naar daar
waar mijn gevoel al een tijdje ronddobbert
ballast lozend onderweg naar wie ik ben…
met de rem erop
netgedicht
1.8 met 6 stemmen
542 als ijspegels ontdooiden we
met messcherpe kantjes
nog lang niet de warmte
maar al wel dicht bij elkaar…
Het is dat ...
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
274 de winter huivert in haar eigen woonst
ijskoud laat zij de winden huilen
het zout bijt in mijn gekloofde lippen
de last wordt zwaarder
dan mijn arm dragen kan
mijn talent weegt veel te licht
maar ik wil nog lang niet zwichten
ik blijf mijn woorden schikken
want zij zijn wat steeds blijft
in voor en tegenspoed
ze golven steeds weer naar…
Blijven wachten
hartenkreet
3.3 met 18 stemmen
1.121 Wat ik je geven wil is klein
en met woorden bedekt die we kunnen delen
als je glimlach de tijd weer laat wachten.
En ik naar je mag blijven kijken in de stilte die streelt en niets vraagt dat niet kan wachten
met woorden die dwingen of verdringen wat
een illusie is die
warme schaduwen achterlaat
in gedachten die nog geen afscheid nemen…
Groenoordhal
netgedicht
3.6 met 8 stemmen
526 Jij hebt vast geen tentamen gedaan
in een hal waar het nog naar varkens rook
naar pruimtabak en zware sigarenrook
met winterjas, muts en moonboots aan
Er werden zelfs nog biggen ingeladen
op weg naar slachtpartij en kotelet
Voor een rechtenstudent blijft wet De Wet
en een biggenkotelet niet te versmaden
Waren jouw gedachten constant…
ruimte
netgedicht
3.8 met 12 stemmen
337 weg
wuif je
ruimte
wil je
laat me
zei je
ik doe niet anders
maar zal je
nog meer
ruimte geven
m’ n koffers staan al klaar…
ruimte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
288 weg
wuif je
ruimte
wil je
laat me
zei je
ik doe niet anders
maar zal je
nog meer
ruimte geven
m’ n koffers staan al klaar…
Verwarring
netgedicht
3.8 met 14 stemmen
478 Wie bent u werkelijk
Hoe kent u zich
Zoals nu of gister
Een mens vol zelfvertrouwen
Empathie
Of als gister
En
Wie ken ik
De façade
Het verbloemde
Van mijzelf
Of ben ik gister
Een persoon
Die ik niet wens.…
als ik ooit terugkom
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen
778 als ik ooit terugkom
mag het dan zijn
als een engelse theemuts
mooi en donzig
met altijd een warm theepotje
binnenin me
if I am ever to return
may it be
as a country cosy
lovely and fluffy
with a warm little teapot
inside of me for ever…
Winter(3)
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
332 het ruikt hier nog steeds
naar zeewier, zout en zand
ook al zijn er oceanen
aan jaren voorbij gegaan
toch is geen waarheid
hier ooit hetzelfde
vandaag schrijft de hemel
in een nieuwsoortig ijzig licht
waaruit sneeuw in welwillendheid neervalt
vanuit rondbuikige wolken
de meeuwen zweven in grote bewondering
of kijken toe van op de golfbrekers…