Sneeuwrivier
Ademvlakte van stilte
langzaam drijvende droom
langs oude bomen, vreemde steden
ochtenden met vrouwen op de stoep
droomvlakte van eenzaamheid
klaaglied van een verloren ziel
ontheemde droom van haatverwanten
er danst nog een schim op schaduw
jij bent het meisje dat kan dansen
ieder woord dat je proeft is een maanbrief
een groot verlangen naar een droom
sneeuwrivier waar zou je nog smelten
God is magie, mijn lichaam is ademvlakte.
Inzender: Henk van Dijk, 16 januari 2010
upcmail.nlGeplaatst in de categorie: emoties
God 2.0 met 8 stemmen 
292
292
Geef je reactie op deze inzending:
zo mooi Henk