11.358 resultaten.
Een kus als troost
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
402 Als zachte kindervingertjes
voorzichtig strelend
zalf smeren
op oma’s zere knie
haar oogkes troostten
ben je zo gevallen…….
ja dan kan oma
alleen maar zeggen
nu nog een kus
en het is over
fluister ik mijn spierpijn
maar onhoorbaar
in de wind…
Het Wad als bevrijder
netgedicht
3.2 met 9 stemmen
575 Als kleine tollenaar
inde ik van het Wad liefde,
liefde die broos me omarmde
en die mij bevrijdde van het juk
om steeds maar drenkeling te wezen
het koor van zout zonder een duidelijke
dirigent braken de golven
en tilden het schuim ver boven
mijn kunnen zodat ik balanceerde
tussen de mimiek van het klassiek
of de garderobe die het heden…
een bolletje rood
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen
596 Een roodborstje landde
op de hoek van een haag
een bolletje rood
maar niet van de kou
een vluggertje
zo te zien
en zo groen
was mijn haag…
Angst en overwinnen
netgedicht
3.7 met 6 stemmen
622 ooit zat ze
met samengeknepen billen
op een kotter
tijdens een zeetripje
haar hart klopte
haar ogen
vertelden het verhaal
van ooit
vroeger
op de Schelde
ze moest het roer overnemen
van haar papa
als rechtgeaarde schippersdochter
binnen de vaargeul
van de boeien blijven
het ging fout
een zeestomer loeide
angst geboren
deed haar…
Stemmen in de herfst
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
751 Verlaten kleuren verliezen hun pracht.
Afstanden zijn leegtes die weinig verschillen
of echo's weer hun hoop teruggeven.
Geluk is een koud woord geworden dat ik verstoppen wil.
Want mijn schaduw blijft rusteloos en dwaalt mijn dromen
voorbij wanneer ik mijn herinneringen steeds verlies
en de tijd en de wind alles bespelen en verdelen
over…
ooit als vroeger
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
275 De angst
in je ogen
Het gemis
in je gezicht
nooit
had je het zo moeilijk.
je vecht
tegen je tranen
hoopt
op een toekomst
ooit
als vroeger…
je woorden
netgedicht
3.3 met 12 stemmen
711 veel moeite niet
om binnen in je tekst te komen
je taal is helder en je zinnen
leunen stevig in hun fundament
je beeld is helder
zie ik door de pas gewassen ramen
het houdbaar heden
is vertrouwd, zoals jij bent
toch maakt verleden je
tot wat ik graag leer kennen
woorden van nu
beklijven even niet
ze rijpen op het end…
lichtvrees
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
340 draag mijn schaduw
tot aan het donker
waar angst
slaap zal ontberen
want het zal weer morgen worden
zo had de zon bedacht
-een stralende opkomst-
maar voor mij
niet licht te verteren…
Dood zonde
netgedicht
3.4 met 8 stemmen
321 duizenden druppels
op harige handen
vertellen van de
waanzin
van het fanatisme
van de laaghartigheid
plus het heikele
van het thema
dat een opgelegd
dogma is…
Zo je best doen
netgedicht
3.8 met 11 stemmen
570 Zo je best doen
dat de onderste steen boven komt
en toch tevergeefs.
Zo je best doen
dat de kinderen wijs worden
en toch tevergeefs.
Zo je best doen
dat het licht mag doorgang vinden
en toch tevergeefs.
Zo je best doen
dat er iets verandert
en toch tevergeefs.
Zo je best doen
dat de glimlach terugkomt,
niet tevergeefs.…
Als de wind stilt
netgedicht
4.8 met 5 stemmen
400 lang voor hij zijn arm
rond haar schouders legde
had zij in zijn ogen
haar verloren dromen
gelezen, ook die van hem
zijn lichaamstaal
had haar vertelt
in hem te durven geloven
vol vertrouwen
heeft zij
haar hand
in de zijne gelegd
hun wereld
is nu van samenzijn
beloftevol luistert nu de wind…
panis angelicus
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
312 de hemel huilt op
de tere witte rozen
een zachte deken
daaronder zwijgt hij
zijn glimlach blijft
en verzacht de pijn
veelvuldig waardig nijgen
een laatste blik in de aarde
waar deze moedige man rust
zo ver weg van de wereld
en zo dichtbij in ons hart
teruggegeven aan de aarde
die nu triomfantelijk deelt
in het brood der engelen…
Loon op zand
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
378 Hier, neem nu alles maar
dat je steeds stelen wilde
te moe is mijn gemoed
om nog wat terug te doen.
Mijn dagen zijn al lang
een stille dood gestorven
ik voel niet meer de pijn
van wat had kunnen zijn.
Mijn zakken zitten leeg
beroofd van alle werken
waarvoor jij vangsten ving
maar de verdienste zweeg
van daden en vol roem
de handen…
Voor even weer samen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
379 handenwringend
samen zittend
in dat intens diepe
grote verdriet
hun angst delend
is daar die arm
is hij weer
voor even
de jonge man
met wie ze ooit
zo vol liefde
en vertrouwen
de grootste stap
in haar leven nam
een moment van troost
daar ligt immers
hun kind
vechtend
voor haar leven…
over het water.
netgedicht
4.4 met 5 stemmen
302 Bij mij moet je niet wezen
als je wil weten wat me beroert,
heel treurig is mijn wezen
en is dat niet genoeg?
'K hou niet van overdrijven.
langsdrijven als een boot op
een rivier, statig en traag
kan me toch méér boeien.
Op het land bezijden hoor ik
koeien loeien alsof er niks
voorbij is gegaan, geen
Tijd, geen grenzen lijkt het…
Waarom?
hartenkreet
4.2 met 12 stemmen
1.119 De dood arriveerde veel te vroeg in jouw leven.
Waarom?
Waarom jij?
Waarom nu?
Waarom zo jong?
Waarom?
WAAROM GODVERDOMME?
Waarom?…
Hebzucht in overwintering
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
498 dozen vol sigaren met gescheurde
enkelbandjes, gedoseerd en op rijm
gesneden in dozen die van heling
en eerzucht afkomstig blijken te zijn
wel met hier en daar een knaagrandje
want de muizenbevrijder
kent geen waarde aan die dingen
die eens in de lucht wolkjes gaan kringen
zelfs de al opgeraakte stompjes
in een verzameling van pruimtabak…
Wensput
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
715 Ik heb je ogen nog niet gezien
wel je woorden gelezen
ken je nummer
en hoef je niet te bellen
want er is niets
te vertellen.
Alles dat je weten moet
is al lang bij je bekend
want elke ziel heeft
een tweede op deze kloof
alleen moet je die
wel weten te vinden
en jij hebt haar gevonden.
De maan geeft rust vannacht
en sterren stralen…
Ik mis je onbegrepen
netgedicht
2.9 met 14 stemmen
505 Ik mis je
omdat je me niet
wilt begrijpen
ik vergis me
als ik zeg
het moet nog
rijpen
ik had liever
niet dat het begon
ik vergeet je
maar ook vergeten
is begrijpen
ik weet alleen
niet hoe.…
ovt
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
712 Wat was
dat is, en gaat niet weg
het blijft
hoe vaak ik toch zeg
ga toch weg, laat mij alleen
laat mij de tijd
veel belangrijker om mij heen
dan dit, maar toch
het blijft
totdat het slijt
nog even
en ook dit
is onvoltooid verleden tijd…