Gooit de sigaret Alsof zijn aandeel machtig is In een kleine baan over de balustrade Knipperlichten verdwijnen Tot woorden van tussentijd Het ruisen kristalliseert…

De stille zilveren maan, hij volgt naast sterren stralen en wolkenstofjes ons dagelijks spoor en heeft ons nooit verlaten. O stille maan hoeveel eenzame nachten waarin het mij zo angstig te moede was zag ik een gulle blijk van je troostende vale schijn. Jij wilde zo graag altijd voor mij zijn. Het nachtelijk uitgaan, zijn mysterieuze…

in de wijdsheid ademend geboeid door de horizon baken in peilloos heelal…

Dit schrijf ik voor u vanuit mijn diepe slaap ontwaak Maantuin u gaat naar de maantuin toch? Wat? stamel ik zijn we er al dan? en kijk uit het raam of ik de zee al ergens bespeur Nee nog niet zegt de taxichaufeur.…

Zoals scheppers de emmers vol over einders droegen Timmermannen leidekkers en matrozen tij aanjoegen Getekend door vingers luchtig gezegend door een hand In ‘t westen klom de zon steeds hoger in dat verre pand. Uit de nacht zongen soms rijen om tal van frêle symbolen Dood kan leven dierbaar elke kleur zijn van ook bosviolen Ook in ‘t oosten…

Is het wellicht de kwaliteit van het bewustzijn Desondanks toch werkelijkheid durven blijven. Dat een letter, een woord een vrouw evolueert Durf ik ( wees niet bang ) niet te ontkennen. Hoe schrijf je liefde in minderheidstalen. Dat een letter, een woord een vrouw evolueert Denk na voor je zelf, is er meer aan de hand. Tijd valt op…

Tussen hemel en aarde Schijnt de zon De zon met haar schone stralen De wind met haar schrille fluit Het heelal is oneindig Tot nergens, of overal De tijd staat eeuwig stil De hemel opent haar poorten Zegevierend liefde en geluk Het heelal is eeuwig…

Totdat ik wolken droom En ik de regen niet meer hoor De dag bijna voorbij geraasd Totdat niets meer weet En gisteren rond was Zoals de maan van laatst De nacht verglijdt onhoorbaar haast De Poolster maakt een kanteling Om morgen…

De eeuwenoude kastanje, zo groots en wijds, tekent zich majestueus af tegen de avondlucht, een subtiel vleugje van witte zoete jasmijn, plaagt en prikkelt het intens verlangen naar een tere, zachte, zoet geurende jonge huid, terwijl de witte Poolster glanst en blinkt, ach, de Poolster, ze is klein, zo onopvallend, maar ze bepaalt nadrukkelijk…

In de zwoele augustusnacht als de maan haar kraters toont en de sterren samenklitten tot een reuzendiamant. Wanneer Venus aan het zenith troont en verliefden samenzitten aan het grote uitstalraam van de kosmische toverij... In die satijnen zomernacht, als geritsel zelfs lawaai is en de versgestreken lakens een zweem van rozengeur verhullen…

gevoed en gelaafd aan eindeloze woorden, dansend langs de woordeloze einders, onzuiver trekt een satelliet zijn spoor langs Grote Beer en Poolster, in geluidloos, zilver blinkend metaal, nu alle vogels zwijgen, geen ritseling geen bladerfluisteren meer, een stille nacht, terwijl met een helder, zilvereren silhouet, de blinkende maansikkel…

Je ziet er één maar het blijken Er twee, drie… Fonkeling in diep donkerblauw Hoogtevrees met beide benen Stevig op aarde Angst of verlangen om te vallen, Op te gaan in diep donkerblauw? Hoogte zonder plafond Of diepte zonder grond?…

afgelopen nacht droomde ik een droom oneindig ik schoot wakker maar die droom? was toch oneindig? wakker o droom ik nog? oneindig?…

Zou kunnen dat alles trilling is licht, lucht, water en land teruggebracht tot atomen wij kijken naar het land op deze morgen in de Cévennes zeggen niet hoe de wind met de wolken speelt zich verbaast we frituren de zoete uien in kikkererwtenmeel voeren elkaar goudgeel verwonderen ons over het glanzen de dingen zijn niet wat ze lijken…

En de stroom der rivier stokt en kleurt zich rood De duikelaar duikelt vleugellam in het water Aan de oever getuigt een verdroogde bever Bomen vergrijzen, zwart is het lover wat bleef Geen nieuwgeborenen die diamanten oogsten Schril klinkt de panfluit als de merel sterft Het geschonken virus tiert vraatzuchtig rondom Een vrieskou meldt zich…

Daar waar het hemels blauw Zich spiegelt in gouden velden De morgenzon de dauw doet sprankelen Raapt de nieuwgeborenen diamanten Luisterend naar het gezang van de merel Begeleid door de tonen van de panfluit Danst hij vrolijk op deze melodieën Hij hoedt zich niet vroegtijdig te ontwaken Dan scheurt de smetteloze hemel En verschijnt er een…

maan O maan de nacht vult zich met haar maan O maan die krachtige katachtige dansende leeuwin zij heeft mij in haar macht die vruchtbaarheidsgodin die krachtige katachtige machtige dansende leeuwin het is van fundamenteel belang het is mijn taak als vuurspuwende draak om hoger te zingen voor haar zonder haar is dit mysterieuze verhaal…

ik schiet gaten door de vergankelijkheid je moet toch wat als verder niets wil baten, gekleurde lichtbollen in de lucht als ver- zet tegen iets waar je je niet tegen kunt verzetten en heb daar veel lol in. nee, het gaat buitengewoon goed voor mijn doen, de hele dag geef ik energie- kaartjes aan iedereen die ze wil hebben, de rest van…

als de morgen nog ver is en de nacht fris dan glijd ik ongemerkt in de wolken weg alwaar ik onbeschrijflijke avonturen beleef tot de nacht belegen is en de ochtend gloort…

Ontelbare lichtjaren ver weg van de aarde omringd door manen, sterren en meteoren wist de kosmonaut zich verdwaald en verloren toen hij de patrijspoort door, het heelal in staarde. Buiten vierde het een feest voor astronomen, maar de kosmonaut begon terneergeslagen droef en somber starend zich af te vragen, of dit het einde was van zijn jongensdromen…