Mijn haren in de wind Mijn gevoel als een kind Mijn hart dat hier de weg vindt Wat begon met lege gedachten Begon te veranderen als de natuur Met zijn mooie blaadjes op de grond Drukke zware dagen Veranderden in lichte en zweverige maanden, Want alles ging voor de wind En tijden veranderden snel Maar het mooie gevoel Bleef rond mij…

Ik keek in de gouden heerlijkheid Van een najaarslaan, Het was of ik de goudene deuren wijd Zag openstaan, Het werd mij, toen ik binnen ging, Of ik door gouden gewelven liep: Ik aarzelde even, ik ademde diep, Diep van verwondering. Ik voelde mij eerst als een kindje, dat stout Doet wat verboden is; Ik sprak: 'Zijn voor mij die gewelven gebouwd…

De dagen van de zomer zijn getogen De jeugdpracht van de blâren vergaan, Hun gouden tover is nog troost voor de ogen Maar weldra zullen naakt de bomen staan. Hoe is op deze dag mijn hart bewogen, Dat mart in ’t bos en wil er niet vandaan, Het weet de pracht dier zuilengang en bogen En uchtendlucht aan ’t einde van de laan. Nog is de droom…

Ik doe vanmorgen vroeg de lente open en pak mijn jas, maar zij gebaart van nee, ze zoekt wat gras en gaat daar rustig liggen, kijkt om zich heen en ik kijk met haar mee. Een meesje bungelt met één pootje aan een ijle berkentwijg. De lente zucht beroert de roze verenbuik en fluistert zacht: voel jij het al, ik zit weer in de lucht.…

De bladeren vallen,de herfst is ingetreden op de ramen tikken dikke droppen, in de brieven met vergeelde enveloppen herlees je in het kort,weer je verleden. Bij de verwarming, verlies ik mij in dromen over de vele jaren die al zijn vervlogen en toch in enkele minuten allen samenkomen. Dan hoor ik een deur,die lichtjes wordt bewogen en zachte…

De herfst heeft zijn intrede gedaan trotse bomen buigen krom door de wind iedereen heeft zijn jas weer aan, hier en daar vallen al blaadjes. Regenbuien komen af en aan de wind vrij spel door de straten de zon piept af en toe tussen de wolken door maar ja, daar is het nu toch herfst voor…

zodra ik één stap buiten zet laat hij zich rap bemerken hij woelt mijn haren stevig om en kust hartstochtelijk mijn wangen blaast nevels weg en spinnenwebben gooit open mijn verlangen alsof hij mij te wachten stond mijn vriend de wind soms wil hij naar mij luisteren mij zwoel en zacht befluisteren de warmte even tastbaar maken als gevoelens…

Populieren zon zat zou je wel zeggen als je zo hun blaren zwerven ziet…

We genieten nog even van de laatste stuiptrekkingen van de zomer die bijna ten einde is de dagen al wat korter de nachten fris voorbije vakanties lege stranden verlaten terrassen welkom herfst nog even en ga je ons weer verrassen met je wonderschone kleurentooi die zal schitteren en glanzen als een pas geverfd schilderij zo mooi en de…

Heb je gelijk of niet? De herfst nadert. Nu nog zomeren alle straten en baden in laat licht. Augustus zwaait zijn laatste warmte rond. Beetje blote meiden zie je er nog even. Zo dadelijk gaan hun borsten verpakt in de herfst. Wanneer door regen en wind en tijd de kastanjeboom van ons plein bladert en de kinderen er met alles wat ze…

ik sprokkel je lieve beelden bij elkander en vraag me af of jouw vuur mij nog kan laten branden en jouw stem nog boeit nu de herfst te vroeg in mij is ingetreden nog zie ik zwaluwen als kraamvrouwen hun jongen voeden, ganzen nog tegen de wind in vliegen doch ook heeft onze perenboom te zwaar beladen takken, ik hoorde zo-even al een…

nog in zomerende dagen vertoevend raap ik verbaasd een kastanje uit ‘t gras nu de herfst reeds op kousenvoeten door het groene landschap dwaalt terwijl de dagen zichtbaar krimpen bomen en struiken weldra kleuren gaan ik wandel schoorvoetend de zomer uit betast de vroege herfst in mijn hand…

Met zinderende zonnestralen een blauwe lucht een strelende wind op het strand een zilte zee die eindigt in een zwoele avond met gouden glans in een koele serene nacht en er weer een zinderende zomerdag op ons wacht…

het gemak van leven voelbaar in de stenen jas al weken uit het zicht van het bewustzijn de wind schuilt met de herinnering aan mist en regen terwijl de klok geen tijd meer tikt maar stilte ergens is het wachten op…

de leegte vult mij de zon hoog de mensen blij niet weten wat komen gaat het is echt het is laat de lantaarn schijnt maar de boom praat…

Uit de dromen van de lente lacht de aarde in bloemen…

je weet je mooie dagen zijn geteld tijd vliegt als je door je jaren rent wijzers horen stil te staan als jouw dag geen einde kent zomerklok draait veel te snel maar hele uren luidt zij wel je hof je akker geef ze water ’ t is zomer nu herfst komt later…

Wat begon augustus mooi met een stralend zonnetje waar we zo van genieten en de natuur met haar weelderige kleurentooi de strakblauwe lucht de zonovergoten stranden de vogels in hun vlucht de terrassen vol met blije mensen wat kan een mens zich nu nog meer wensen…

De zomer heeft alle registers geopend met overtreffende trap in uitbundig groen waar de kleurrijkheid groeit en bloeit en overweldigd bij iedere stap wat een verademing om te genieten van dit mooie seizoen om even niets te moeten of iets te doen alleen maar kijken naar de blauwe lucht je te warmen aan de zon of je te nestelen in het…

En ik ontwaakte en ik zag hoe mooi de wereld was de vogels die hun lied weer zongen en rook het pas gemaaide gras Ik zag hoe mooi de bloemen bloeiden en rook de geur van de jasmijn en ik besefte eens temeer dat ik een kind van Zijn schepping mag zijn 'k Zag mooi gesponnen zilveren draden de kunstwerken van een spin 'k hoorde het zachte…