Alle luikjes opengezet voelen wat er gaande is in de schemering in mij niet fantaseren voelen wat er gaande is daar buiten een afscheid hun armen om elkaar en heel de laan lang zijn mijn benen moe van de trimmer die lacht naar de gelukkige…

die ene ster die straalt in je leven is de ster die je liefde zal geven die ene ster in de zwarte nacht geeft je licht en geeft je kracht die ene ster die schijnt in je leven heeft een naam die je er zelf aan hebt gegeven…

Als ooit jouw aanraking geen beroering wekt dan ergernis of niets, als ooit de dagen zich weer sluiten in de aaneengeregen rij van opsomming zonder apotheose als de dood zich in ons heeft gemengd en vreugdeloos met ons aan tafel zit waar alleen nog de verveelde conversatie van de vorken klinkt, als ooit jouw bloed niet meer het mijne is…

Kijk eens naar rechts en vertel me wat je ziet. De constante verandering, nu al onderdeel van onze dagelijkse routine. Dit is de grote dag, de dag van het titelgevecht en het spontane compliment. In de drukte zoek je naar het gat in een gesprek en als op een teken lijkt de aandacht te verschuiven naar geluiden buiten. Het blijft vragen naar…

Mijn liefje, het is bijna middernacht ik lig in bed, met jouw sweetface en hotlips voor mijn neus ik denk aan je en stel me voor  hoe jij er nu aan toe bent als ik kon toveren zou ik als de weerlicht als een fakir op zijn vliegende tapijt voortgedreven door de wind naar jou toe snellen windekind en kruipen, onder jouw donsbed je warme…

Ik had je net een mail gestuurd die zo ineens is weggefloept met de noorderzon verdwenen in the cloud, gone with the wind naar 't dak der wereld, Himalaya maar gelukkig just in time  through the airwaves neergedaald in 't land waar jij je nu bevindt eerst ging ik overal op zoek keek onder tafels stoelen banken zelfs achter zware…

Geef me je jas van bont en teddyberen. Leg je arm om me heen en al je winterkleren. Zoen me tot ik warm word. Zoen me tot ik spin. Trek je eigen huid dan uit, stop mij er onder in. Sus me met je hartslag: wij ons wij ons wij ons. Maak van dit veel te grote bed een heel klein fort van dons. ----------------------------------------- uit…

Wordt het zomaar opeens donker En verlang je naar wat licht Is de last niet meer te dragen Bezwijk je onder het gewicht Weet dan dat de zon weer opgaat Morgen is een nieuwe dag Het vooruitzicht kan veranderen Waar dat moet en waar dat mag Ooit ontmoeten wij elkaar weer Tussen sterren en melkweg Maar nu voordat die tijd daar is…

Wie om de M. lijdt, mag wel blijde leven Zij zal voor alle wee schadeloos stellen Gelukkig hij die zich in M. vernieuwt En zij die zich daarin steeds doet herleven Wee den ouden, die voor M. versaagt Waar blijft zij nu met haar beloofde goed? Vernieuwde M. heeft slechts mijn wond vernieuwd Maar nieuwe oude zullen hunne kracht in M. zien…

Een wonderlijk stilleven ademt kunst met zacht tegenlicht, Denkbeeldig door passie gedreven dragen stapelwolken hun bijzonder gewicht Zowel bij dag als bij nacht sprenkelen zij met hemelwater zilver en goud over de golven In al wat liefde schenken kan is weerschijn haar kracht geworden.…

Ik zie jouw beeltenis Telkens ik mijn ogen sluit Omarm de rust die er dan is En hoor de stiltes in je stem Elke nacht opnieuw…

jij had een blik waarin de wereld schik had een lach die altijd aan ging bij je eerste woord die de kuiltjes in je wangen dieper maakten dan de gespreide bedjes voor de vele kwinkslagen die aan je hingen want daar waar jij was vibreerde plezier groeide creatief in woord en beeld met een niet voor- gestructureerde performance…

Liefde is een storm die ons stuurloos maakt en dan -- speelt met ons verstand.…

iemand opent het venster iemand houdt de nacht over ons heen als een nieuw tentdoek iemand kent de weg iemand legt mij zijn oude tweedjasje over de schouders iemand zegt honing, iemand zingt honing, iemand proeft iemand gaat met mij de rivier in iemand zoekt tussen de schelpen naar de allerkleinste geopende schelp iemand zoekt naar een…

'k Liet door de schouwburg onbestemd mijn blikken waren terwijl ginds de opera wegschemerde in de vert'. Bewustloos scheen mijn geest en 't bleef koud om 't hert. Dan kwaamt ge - een lichtglans - voor mijn dolend oog gevaren. En eensklaps trilde een wonder zingen op de snaren, een lang vermiste toon, die me optilde uit de smert, muziek,…

onze tijd is nu voorbij ik werd weer ik jij werd weer jij toch blijven wij soms vertederd nog de tijd vergaan samen tot een van ons is uitgegaan…

Elk woord is zwanger van een nieuw gedicht. Wanneer je in de verte kijkt druppelen woorden uit jouw ogen. Als je verliefde gedichten wilt nodig mij dan uit in je bronnen. ----------------------- Noachs Kat, 2000.…

Wat hem zo raakt, waarvoor hij door de knieën gaat, maar waar hij zelf ook deel van is, waardoor er bij hem in de buurt zo ongeloof'lijk veel van is, is iets waarvoor hij is gemaakt Geboren, denk ik, als het ware om ten volle te ervaren waar het leven samensmelt, waar enkel pure liefde telt, die hij steeds weer met jou zal delen, in de…

de laatste zon dwaalt door de duisternis het trommelvuur vermaalt de taal als glas gebroken monden onttronen woorden breek niet in de donkere nacht vrees de liefde niet zing zing van de teer beminde…

Eh bien, mon grandseigneur ik drink met volle teugen graaf diep in mijn geheugen nee echt, het is geen leugen die eindigt in mineur Genoot mijn Sonja niet in haar petit boudoir d'amour, tout illusoir haar moeder had bezwaar al zong zij 't hoogste lied Dan denk ik terug aan Vera die mij haar lippen bood wier tong naar binnen vlood…