Madame de Maintenon mocht ze gaan heten Nadat de kinderen waren uitgeleerd Ik schonk het landgoed zo door haar begeerd En heb er menigmaal met haar ontbeten Het lukte niet Françoise te vergeten Dus heeft ze lange tijd kleding beheerd Van de Dauphine, dat heeft haar bezeerd Dus bracht men van haar eigen landgoed eten We zijn in stilte met…

Mijn protégé bezat een scherpe geest Ze ijsde van het klooster met zijn nonnen Zij in habijt, in plaats van in japonnen Nee, dat zou eeuwig zonde zijn geweest Ze had geen geld, familie, was verweesd Ik heb me op een oplossing bezonnen Ik, kreupele, heb haar voor mij gewonnen Ik nam haar mee naar elk gegeven feest Ze heeft Madame de Monteban…

Ik ben geboren in gevangenschap Omdat mijn vader iemand had vermoord De dochter van de wacht had hem bekoord Hij kwam vrij toen ik tien was, nam de stap Naar Martinique te gaan, want hij zat krap Maakte fortuin, gokte,’t was ongehoord Tante Villette nam mij weer aan boord Dat deed ze eerder, maar ik kreeg een klap Toen ik weg- want verhuizen…

hoe poëtisch mag ik zijn -zwartwit zware poorten open waardoor ik -kleuren zie godsnaam omturn in de natuur waarin grootsheid ligt verscholen zie dat Dickinson glimachend wenkt dat zij er ook zo overdacht en waarom ik haar citeerde in een vorm waar ik evenzo mijn eigen vrede vond…

Grootmeester Van de Weemoed Of toch fenomeen Van de lichte Ironie Zo vaak heb Ik je al gelezen En nog steeds weet ik 't nie Opgedragen aan schrijver en dichter Willem Elsschot (pseudoniem van Alfons de Ridder).…

Veel hoor ik Elke dag En zien Doe ik Nog veel meer Veel meer Veel meer Dan 'k verdragen kan Daarom mijn voorkeur Voor het dichterschap Niets van wat ik hoor en zie Is sterker dan de zeggingskracht Van de poëzie Titel ontleend aan songtekst Liefs uit Londen, Bløf…

mystiek zo het balkon u droeg boven het geuren van jasmijn verheven maan in volle schijn uw blikken mij nog niet genoeg glans kasseien van Verona welke uit hun voegen sprongen veel te vroeg doch vogels zongen welk wonder volgt er nog hierna liefde rankte mij naar boven steentjes gooiend tegen ‘t raam om uw zachte mond te loven hoorde…

Hoog spatte het water op Twee vuisten sloegen in Op elkaars weerspiegeling Twee monden verweten Twee ogen uitten smart om Wat men elkaar voorhield Zonder dat ze het beseften Was hij haar, zij hem Reflecties gingen aan scherven Zelf gesneden beelden braken Harde taal ging aan diggelen Man en vrouw weken uiteen Om elk een mozaïek…

Soms zit ik uren tegenover een wit papier starend in het oneindige van mijn gedachten mijmerende gedachten over leed of plezier of over zaken die ik nog kan verwachten Het valt niet altijd mee om iets te schrijven gedachten zijn nu eenmaal sneller dan de pen de prikkels van boven zijn moeilijk in te lijven en sommige ontsnappen omdat ik ze…

Gillend gek word ik er van alleen omdat ik niet schrijven kan gedachten borrelen wel op maar geen zinnige zin komt op in mijn kop ik blijf stil hopen (schreeuwen heeft geen zin) ik denk na hoe het zou zijn gelopen als er wel iets was gekomen van een uiting.…

de spotvogel had achter de kat aan gezeten de hele zomer lang vol spot vol spot vol spot pesterig en hanig; de kat kroop op veranda’s onder schommelstoelen zwaaistaartend en zei iets woedends tegen de spotvogel dat ik niet begreep gisteren kwam de kat kalmpjes het garagepad oplopen met de spotvogel levend in zijn bek, vleugels waaierend…

Zag ik het goed, wist ik haar te ontroeren? Ze stond wat kleintjes onderaan mijn treden Waarop een jongerenkoor oude gebeden In kerklatijn voor mij stond uit te voeren Zij zag, als ik, hoe vele kralensnoeren Door niet te tellen mensenvingers gleden Hoe zij eeuwenlang het geloof beleden Aanwezigheid van heiligheid ervoeren Van Iets dat groot…

De hemel is een dode dichter rijker, het vaderland een dichter armer!…

(Gerrit Komrij; 30 maart 1944 - 05 juli 2012) Als echt' liefhebber en kenner Van schrijvers tot po- eten Bekend als fel polemicus Dus geenszins een 'anonymus' Opdat wij niet vergeten 'Ga niet in therapie', zei hij 'Ga lekker schrijven en licht' Lang woonachtig in Portugal Aanwezig op het Boekenbal Altijd weer een nieuw gedicht…

Als ik over de bijbel spreek bedoel ik het vooral cultureel niet godsdienstig want de uitleg is verre van dienstig aan God en iedereen geweest! ---------------------------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan alle culturele christenen en sympathisanten.…

Ik slinger door een kleine bloemenstad Alwaar een vrouw mijn loop fotografeert Bij de Abdij, gebogen, gedrogeerd, Schuifelen zij die pech hebben gehad De psychiater spoot hen vrijwel plat De vrouw vervolgt haar pad vrij onverveerd Zíj is veel minder in zichzelf gekeerd Hoewel ook zij haar zwakke krachten mat Traande bij wierook- en wijwatervat…

Een frêle vrouw van vijfentachtig jaar Madame Huflane die mij welkom heet Als ik de tuin, roze en blauw, betreed Ze heeft een sjaaltje om haar zwarte haar Ze maakte hier, zo blijkt, haar dromen waar En gidst me door de tijd daaraan besteed Het kunstwerk dat de volle aandacht vreet Was pas na dertig jaar volledig klaar Op klokkentijd heeft…

Het voornemen elke dag een gedicht te maken verdwijnt niet in een nevel van illegale sigarettenrook ja,ja,elke dag Aalsgolvers zijn zwarte regels in een blauwe lucht elke dag waarschijnlijk aalsgolverzinnen echter zitten beklemd tussen boodschappen doen belastingaangifte en vermoeide ogen van al het kijken en zien, noem het…

Niet zomaar plompverloren binnenvallen tussen twee oren of verder naar voren. Eerst de plichtplegingen, omtrekkende bewegingen, zoals: komen ze gelegen, mijn invallen, mijn uitvallen, mijn ontledigingen? U heeft geen tijd? Dan leest u toch alleen de titel?…

Helemaal van de wereld, maar niet echt ik zit in een boek, ook al niet echt, want ik ben geen letter niet van papier, maar zit in een boek verzonken wie me hebben moet hier, die wacht maar tot ik uitgelezen ben. Ik ben van de wereld, zit in een verhaal, kan er niet mee stoppen weet dat ik nu al baal, als de laatste bladzijde…