LES JARDINS DE LA FEUILLERAIE

Een frêle vrouw van vijfentachtig jaar
Madame Huflane die mij welkom heet
Als ik de tuin, roze en blauw, betreed
Ze heeft een sjaaltje om haar zwarte haar

Ze maakte hier, zo blijkt, haar dromen waar
En gidst me door de tijd daaraan besteed
Het kunstwerk dat de volle aandacht vreet
Was pas na dertig jaar volledig klaar

Op klokkentijd heeft zij lang niet gelet
Haar moeder vulde eens een hele muur
Met mozaïek en heeft haar aangestoken

De bijen gonzen, vormen geen belet
Hun nest bevindt zich in de oude schuur
Hoe breekbaar zijn we en toch niet gebroken

Schrijver: Anneke Haasnoot, 25 juni 2012

annekehaasnoothotmail.com

Biografie van deze schrijver

kunst mozaiek tuin

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 91