3.356 resultaten.
Laatste vlucht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
384 Mijn gedachten vliegen en vluchten
in grenzeloos gerede geruchten
naar de verste verten
als vogels heen en weer
en strijken in verre gehuchten
naamloos nederig ter neer
ze smullen van de verste vruchten
van eindeloze ziedende zuchten
zo worden woorden
in gezangen vol verlangen
naar de bronzen herfst
hunkerend neergelegd
vergezel…
Vereenzaamd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
359 (voor C.K.)
De rouwkaart kwam al een dag later.
De orchidee is weggehaald, de vensterbank
is leeg, als een scene in een horrortheater,
efficiëntie en nergens nog een wanklank
over wat er niet mocht zijn. Kijk naar de balken
in jullie eigen ogen, zegt Christus Jezus terecht,
kijk beter, ik zie een zwerm torenvalken
een cirkel vormen rondom…
Mond gesloten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
376 Het verzwijgen van het kriebelen
in het merg, het fluisteren van goden
geruststellend wreed, de toekomst wetend
volmaakt als een cirkel met licht
van een bloedrode maan
Troost vinden in de zekerheid dat er
een einde komt aan elke droom
elk leven en de weg ernaar toe
Het belangrijkste is, lichaam loslaten
blijf bij je standpunt en zweef…
Pas
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
667 Pas weg onze wensen.
Weer een kaartje.
Meer tranen vloeiden
dan woorden; die stokten.
Pas een kind en geen leven meer.
Nog geen stap of al de hoek om.
Nog geen woord of al monddood.
Nog geen lach of al omringd door gehuil.
Ik pas …
Staren in de lucht en zie:
een delta van gevoelens,
ertussen donkere eilanden
om verlaten te stranden…
Inkleuren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
441 Happy B-day papa
Je bent weer aan de beurt
Ik heb je mooiste foto
Die aan het vergelen was
Vandaag weer ingekleurd
Ieder jaar op deze dag
Kleur ik hem wat bij
Zo hou ik levend
Wat er ooit was
En blijf jij dicht bij mij…
Wij schetsten jouw beeld
hartenkreet
3.8 met 8 stemmen
611 Wij schetsten jouw beeld
maar dit beeld kwam niet tot leven
Wij keerden terug in het verleden
Maar haalden jou niet naar het heden
Het lukte Orfeus’ gezang evenmin
In Paradisum voor jou, de hel hier voor ons
Wij ervaarden de nood om bij jouw dood stil te staan, maar
Het dagelijkse leven holde voort, ons voorbij en bijna omver
Woorden…
Na de dood
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
496 Dood en begraven
Onder de grond gestopt
Zand erover, grond erop
Om je vervolgens door de wormen
Of andere op te laten eten
En de resten verteren wel
Tot op het bot
Afstaan aan de wetenschap
In zo een pot
Zodat de dokter nog eens naar je kan kijken
Open snijden als er tijd voor is
Op sterk water gezet
Cremeren
Dat wordt heet onder…
Rouw is als de wind
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
530 Een zacht briesje veegt
langs je wangen en streelt je
een glimlach verschijnt.
Met daadkracht en hoop
ga je de wind tegemoet
een zalig moment.
Zeer onverwachts komt
de intens duistere tijd
donkere wolken.
Een stevige storm
starend vanuit je glazen huis
naar onstuimig weer.
Trillende handen
tastend in de duisternis
suizen van de…
Maar het gemis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
458 Alles gaat door
ook mijn leven
stort niet in
maar het gemis
De wond die in mij bloedt
om wat had kunnen zijn
dat warme bloed
dat gemis
Jij kende mij
zoals ik gekend wil zijn
zo dubbel
is mijn gemis
Jouw schoonheid
moeten gaan zien
in andere wonderen van mensen
in het gemis…
Edgard Verdonck
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
360 Een omgeploegde vlakte
blijft een vlakte.
Je kan maar beter dromen
dan geloven dat
de lente bloei brengt.
Zijn laatste winteruren
woelde hij peilend
in de gelaagde vlakte.
Spittend in onze gedachten
rust hij nu op eeuwige velden.…
Urnenvelden; hazenhemelen
gedicht
2.0 met 40 stemmen
36.227 Wit wollegras, lavendelheide gluurden uit
hun hoogveen naar aaneengestikte hazenvellen
grauw als de vergleden en naderende eeuwen
boven nederzettingen, rechthoekig, met
twee ingangen in de lange zijden; middenin
die hoeven één rij dragende palen: dat is wat
wij vonden en dat hun bewoners de as van hun
doden in urnen bewaarden, de urnen bijzetten…
Mijn dode moeder opgebaard
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
384 Mijn dode moeder opgebaard
Mijn ogen flitsen lijk een camera
Dat beeld moet in mijn geheugen
Klik, in plaats daarvan
Plots, een beeld van vroeger
Herinneringen haperen in baren
Als brakke tranen spontaan. Snik
Slik, vrees om wat komen gaat
Angst voor wat nabestaat
Hoe het ons zal vergaan. Schrik
Schrik … slik … snik … klik
Mijn dode…
Benenwagen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
325 Ik neem even een aanloopje
om de dag te laten aanvangen.
Mijn benen hebben even gebrek
aan initiatief.Afwezigheid van zin
zit vermoed ik mentaal gegoten.
Ik daag ze wel weer uit
dat komt wel weer goed.
Een voet, voet voor voet
tegelijk en dan zit er wel
weer schot met hak en hiel
voorzichtig talend beweging in.
Soms willen ook…
Groet van een vlinder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
481 Wanneer ik een vlinder aanschouw
Die heel zachtjes neerstrijkt
Uit een hemel van helder blauw
Het mooiste van Gods schepping lijkt
De wind teder door zijn voelsprieten aait
Als een waardevolle liefkozing
Terwijl de zon om Moeder Aarde draait
Volgende haar vaste kring
Stil kan ik daarnaar staren
Naar het o zo fragiele diertje
Herinnerend…
Liefste
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen
583 morgen ga ik verder
waar je mij liet staan
morgen ga ik verder
met nieuwe dromen
morgen ga ik verder
waar jij niet kon gaan
gisteren hield ik vast
aan gisteren
gisteren hield ik vast
aan daar en toen
gisteren hield ik vast
luisterde niet naar jou
maar nu hoor ik je helderder
maar nu begrijp ik je meer
jij liet mij niet los,
maar…
Gemist
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
428 Weer is het album
met gemiste personen
dikker geworden…
De eeuwige rust
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
523 De eeuwige rust
voorbij dat drukke leven
wat was zij hier aan toe
het leven met haar ziektes omgeven
Als dan ook je liefste is heengegaan
denk ik dat overblijft te zeggen
ik wil naar hem toe
dan kan ik het leven erbij neerleggen
Een leven lang zorgen voor het gezin
als vrouw, moeder en oma, altijd daar
met haar eigen persoonlijkheid en karakter
speelde…
post mortem
netgedicht
4.4 met 5 stemmen
621 voor Joost Zwagerman
Annie M.G.Schmidt
Wende Snijders en al
degenen die niet meer
geloven in het hiernamaals...
'uit niets ontziende angst
de hand aan jezelf geslagen
om een punt te zetten
achter het leven'
de dood is slechts
een punt achter het leven
dacht je wellicht
om dit relaas te verwoorden
ben ik midden in de nacht
uit bed…
Kalenderdode
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
423 Nog steeds je verjaardag
op de kalender in de wc
of je nog altijd ouder wordt
niet dood sinds jaar en dag
hoe oud je ondertussen bent
voor mij toch eeuwig jong
beelden vervaagd tot foto's
met steeds meer eigen leven
als stoer blozend stadsmeisje
spelend op het grote boerenerf
bruidsmeisje werd opgebaarde dode
Madame Tussauds met bloemenkrans…
Nog raarder dan dat
gedicht
5.0 met 1 stemmen
11.208 Nog raarder dan dat
we niet meer kunnen lachen
praten elkaar aanraken
is dat ik je portret
heb neergezet en dat je
nu al bent veranderd
in verhalen.
Dat je over nog wat jaren
via de prullenmand
bij oud papier belandt
vergeeld, een beau
van oma, geen één
van je opeens extravagante
gepassioneerde onberedeneerde
jongehonderigheden heel.…