Urnenvelden; hazenhemelen
Wit wollegras, lavendelheide gluurden uit
hun hoogveen naar aaneengestikte hazenvellen
grauw als de vergleden en naderende eeuwen
boven nederzettingen, rechthoekig, met
twee ingangen in de lange zijden; middenin
die hoeven één rij dragende palen: dat is wat
wij vonden en dat hun bewoners de as van hun
doden in urnen bewaarden, de urnen bijzetten
in heuvels, altijd door kringgreppels omringd.
Hier en daar in 't zand een vorstengraf, met
koninklijke gaven: geknakt zwaard; paardentuig.
Soms zag een kiespijnlijder of visionair tegen
de hazenvellenhemel metropolen geprojecteerd;
neon; en op de urnenvelden drupte zijn lach.
------------------------------------------
uit: 'In de waterwingebieden', 2000.
Inzender: wvt, 27 mei 2018
Geplaatst in de categorie: overlijden