ONDANKS: de poep op de stoep, de plas tegen de muur de te schuin aflopende stoepjes de vaak opengebroken straatjes en pleintjes de loszittende straattegels en stoepranden de ontoegankelijkheid dus voor gehandicapten en ouderen de wietlucht op straten en wegen de te dronken en veelal te luidduchtige individuen de opengerukte vuilniszakken…

(voor K.Schippers in herinnering) we kunnen gerust stellen dat de schilder Vermeer nooit in Cadaqués was evenmin dat Breitner ooit in Kiruna is geweest van Gris weet ik niets maar dit terzijde natuurlijk is alle inspiratie goed voor de schilder om van de dichter nog maar te zwijgen... doch tussen woord en beeld zit nog altijd…

Ik heb een timmermansoog maar kan geen hamer vasthouden dat is een tegenstrijdigheid in handelen, daden, activiteiten wat mijn ogen zien kunnen mijn handen niet dat is de spijker op z'n kop doch de hamer op m'n vinger Maar ik kan wel meesterlijk inschatten zowel in materie als in mensen ik ben zelf geenszins een schat maar liefde heb…

zoals schilders zich overgeven aan het minnespel met het abstracte zo dromen de dichters over het vruchtgebruik van oneigenlijke woorden als bij het pepetuum mobile wij graag willen dat het oneindige altijd in beweging zou moeten zijn en jouw gedachten spoedig een loopje nemen bij het verkennen van abstractie...…

Ik ben een schraperd met zo'n schrapertje de pakken vla en yoghurt leeg schrapend komt nog een heel portie uit Ik ben ook een likkerd maar geen likkertje in figuurlijke zin wel te verstaan dan maar niet in de gunst ik kan wel mijn boord uitlikken dat komt voor thuis privé door het laatste 'ressie' uit het 'flessie' en het 'lessie…

Onder het schijnsel van een dunne maan zinkt een roestig schip in de oceaan gemorste schaduwen schieten voorbij golven dansen de verte dichterbij De zon verstopt zich achter de wolken stuifzand weeft patronen aan de vloedlijn het bos zit vol hout dat niet wil buigen een zwaargewicht hangt aan een zijden draad Malle molens draaien op volle…

Ongehinderd door kennis van zaken regel ik op en af een gedicht Ik ben er een sport van gaan maken tussen avond- en ochtendlicht Ik schreef terwijl anderen sliepen over liefde en pijn en verdriet zonder mij in de vorm te verdiepen dus ik wist het sonnet nog niet of ik toch eens het tij moet keren en wat dichtregels toe moet passen Ze zeggen…

Iemand vier seizoenen missen van vroege ochtendkilte tot winterslaap in smeltende stilte Tussen veren in het nest van hoge dromen broeden verlangens in de loop van uitgestelde woorden Halen eksters hun snavel op voor dof mits-en-maar metaal zij verstaan de kunst van het wissen Welke pen blijft schrijven in tijden van missen als…

Mijn Marokkanse vriend zegt: ik heb spijt als haren op mijn tanden rauwe bonen maken honger gaar het is boter bij de vis geklaagd Mijn Amsterdamse buurvrouw zegt: je slaat spijkers op laag water het is stroop aan de galg gesmeerd de buit gaat uit voor de baten Mijn neef die van alle markten thuis is zegt: je kunt ijzer niet met tanden breken…

zoveel woorden voor de leugen die leugenachtig is telkens op een andere manier zoveel soorten mist voor onwaarheid waarin verdichting wordt verpakt in krullige barokke zinnen het ontilbare is licht noch zal het onverdraaglijke draagbaar zijn zeg de waarheid vertel haar in strakke taal…

Bij het klooster te Meersel-Dreef klinkt jeugdgenoegen in de speeltuin, omrand door een bomenboog, waar in hechte band rijke mengeling van talen verzinkt. Het krachtige lied van bergwouden zingt vanuit stoere dennen, waait langzaam aan neer in plechtige spraak van 't vlakke land, die door zwaar eiken- en beukenloof dringt. Struiken en boompjes…

het getij van de ziel is weerbarstig als een maandag dan melden zich meer sterren dan zandkorrels zodra verte en veraf breedgedragen ruimte krijgen in stilstand bij vroegtijdig verlaten -alvorens dagen zijn geteld van buiten te leren, lotvaardig ter volmaak en weer binnenwaarts naar oneindig wederkeren…

Ik leer niets meer, alleen wat bij en zet dat somtijds op een rij ik laat u daarin frank en vrij uw schip loopt nimmer averij indien u kiest voor poëzy in stede van het wemeltij van tokkies met hun tiktok ei de dwaze dijenkletserij gejank van pieter wispelweij tv geneuzel woordenbrij metoo geklaag weekblad opzij is jezusdroom reeds lang…

Heel even zag ik in een flits als ware er achterstevoren zonder maren zonder mits een woord gespeld binnenstebuiten gescrabbeld en opnieuw geboren schoolreünie werd schuilruïne maar niet zo flauw als bij frits spits die van het groot dictee der taal der lage landen aan de zee van vondel reynaert veldeken tot hebban olla hadewijch…

woorden dienen zich aan organiek en documentloos met droge ogen en stille trom waarbij muren verblinden het huis zich zelden opent een nawee zich aandient niettemin, een nacht is geen synoniem voor rust wel aanvaardbaar als foto van een roerloos moment er ligt een krijtlijn van ochtend zichtbaar in klare taal…

Als wij gaan dichten door iets mooi te zeggen Bijvoorbeeld met wat welgevormde woorden Celestische gezangen klankakkoorden Dan zal men meer op "toen" accenten leggen Egidius, waar ben je toch gebleven Flirt je opeens met maatschappijkritiek Geef je meer om de vrouw en politiek Holfrazig, of is jou dat om het even? Ik ben een liefhebber…

De dichtkunst is geen prozalied Al staan de regels vol Van hem of haar die mij verliet Van kwaad tot erger ongerief Staan alle kranten bol Als Blondie schreeuwt, maar zelden ziet Vergeet de wolf en schapen niet Al speelt het hier geen rol In Randstad en het Ruhrgebied Gedichten.nl of niet Je hart slaat nooit op hol Bij 't lezen van…

De draak spuwt vuur laait licht en onbesuisd in ondergrondse hollevatenklinkers schuilkelder indruipterrarium alom verderf panopticaal besprenkeld skyhigh rijst in doha kalief sunra sturm drang in sfinks en gizehpiramiden soulmate sade staatstralend aandewieg vantzoetstelieve wijnentrijn taboe zingt swingendansend dromerige blik gitzwart…

Wie vaker een jas uitdoet die voedt mantelzorg!…

Je aforismen zijn van hoog niveau, ik zag zelfs een excellente Amsterdamse school...chapeau! En des te fraaier is de anti-poëzie in dit poëem al mis ik ten enen male assonantie en alliteratie. Ik vergeef je het ontbreken van binnenrijm en beeldspraak ik verheug me echter over je coupletten met clichés een gebroken vers kortom…