Th. S., UURWERKMAKER 1880 God geeft de tijd bij dag en jaar, ach neen, bij kleine tikskes maar, en 't laatste tikske komt aleer men 't peist of weet, eilaas, te zeer! De wijzer wijst elke uur en tijd, maar de uur niet dat gij schuldig zijt te sterven! Zijt dus voorbereid, de wijzer wijst naar de eeuwigheid.…

Als in het verleden alles beter was, zullen we ons morgen bedenken, hoe goed men het vandaag wel niet heeft....…

woorden wachten in een doolhof van donker zinkende gerechtigheid het roesten van je gelaat tekent het zwerven langs smalle kieren en verbannen hoeken je aders beitelen al zo lang de stilte in de morgen en in je zwart-witte ogen sterft de dichter een verborgen dood nu je leven later wordt en je alle woorden vergeet stroomt…

hij kraakt zijn lied niet meer van versgebrand ik draai nog één keer de doorleefde knop rond, snuif het aroma in herinnering van kransen met amandelkoekjes en keer de zandloper alles wordt uiteindelijk antiek…

Ze denkt zo vaak nog aan verjaarde tijden toen ze menige man een zere nek bezorgde Haar gezicht hartvormig door ravenzwart omkranst de van nature rode lippen en wangen met een blos Behendig manoeuvreert ze haar rollator door de koffiezaal dáár is ze nog de jongste, maar toch…!…

heb mijn dekbed uitgespreid op de bank, wil niet naar bed maar wel lekker slapen en morgen twee katten die mij in beweging beletten op te staan schoot en knieholte bezetten zo wil ik wakker worden…

De zandloper der tijd loopt door heden vergaat naar verleden neemt alles met zich mee vervaagt zich tot herinneringen Verbasterde gedachten gemengd in doelloze gesprekken besproken terwijl de zandloper zijn werk doet en de tijd rustig doorvloeit Geworden zijn herinneringen nu voltooid verleden tijd vergaan in de loper Herrezen in herinnering…

De woorden vallen vergeefs zwarte moeder aarde toe er kiemt niets er welt niets er groeit niets er bloeit niets er kwelt slechts de klei die ondoordringbaar klit. De zin in iets verbleekt in het zicht van barre jaren die me verweren zonder spijt. De kou van de hemelnacht verbindt miljarden sterren een ijzig kale eeuwigheid. Schriel steekt…

de tijd tikt langzaam snel gelijk onrustig één seconde duurt een uur één uur duurt één seconde tempus est tempus…

wat komt en komen gaat stille stand is gezichtsbedrog is stille doorgang alles b'weegt men wordt bewogen wat men woog is een bevinding voor later blaad'rend in stamboeken de verhalen die in aantocht zijn nu al zijn verteld straks als alle dagen zondag zijn er geen verhaal meer is…

Waar de hei te bloeien staat Speelde ik ééns als kind; 'k Lachte en zong er, vroeg en laat, Stoeide er met de wind, Och, 'k en wist geen leed, geen zucht, Vlocht maar erica's; Boven mij hing heel de lucht Vol lobelia's... Waar de heide te bloeien staat, Knielde ik, liefste mijn, 's avonds in m'n nachtgewaad Voor mijn beddekijn*; 'k Bad…

nog vlug dit gedicht te veel beelden spelen in mijn hoofd, kleuren en morgen kan ik dood zijn momenten scharrel ik tot herinneringen mensen klamp ik vast op straat, alles heb ik lief vandaag, morgen kan ik dood zijn ik wil onvergetelijk worden, gemist worden de korte nacht zal vol en blauw zijn, morgen kan ik dood zijn geen tijd voor…

zijn zilte geheugen geblakerd in de luwte ploetert zich voort door duizenden mulle indrukken die gewatergolfd wegspoelen naar de vergetelheid van ongeschreven regels de vloedlijnen achterlaten aan de moede voeten van de horizonner die in het ondergaande bloedrood zijn geboorte tracht te herbeleven ziet hij het tij genadeloos keren en…

Een stad gegoten uit beton trams uit ijzer, de vrouwen lijfjes als colaflesjes hier dan vreemdeling te zijn zoals ze al eeuwen op de terrassen zitten kijken momenten verzinken in de zwierende taal, passeren als sigarettenrook --------------------------------- http://verlorenwoorden.web-log.nl…

Een zanger zingt over een banger hart. Dat klopt. Hij heeft gelijk wanneer hij bedoelt te zeggen dat angst de hartslag verhoogt. Alsof je nog even snel de tijd die je eerst dacht te hebben in een paar seconden op moet leven. Vlug het laatste slokje zijn voor de aller aller allerlaatste trein. Totdat het stilstaat. De angst voorbij.…

eigenlijk heb ik een kleurenfilter nodig want het spint niet in mijn kleine wereld er is verandering op til het is tijd om weer op te staan ik jaag het leven weer door mijn aderen ik wil niet dat mijn leven verdroogd laat mij tastend schuifelen en wakker worden in een warme wind soms kijk ik naar de aflopende tijd haar…

Misschien is het vandaag een goede dag om een verhaal te schrijven, een gedicht of misschien wel een heel boek. Misschien is het meer een dag om te wandelen, te fietsen of te liggen in de zon. Of wie weet kan ik vandaag beter in mijn bed blijven liggen zodat de tijd vanzelf verstrijkt. Soms is het zo gemakkelijk om de verkeerde keuze te maken dat er…

nacht kan gaan slapen als dageraad is opgestaan mogen dromen zich vergapen aan frisse moed weer opgedaan ieder leven draait zijn uren tikkend, middels biologische wijzers…

waar wij eens speelden diefje met verlos beukennootjes deelden was toen een ongerept bos leven is een wonder kijk eens om je heen natuur wie kan er zonder het houdt velen op de been laat vreugdetranen vloeien schuif verdriet aan de kant zie kleine kinderen stoeien ouders lopen hand in hand leef, geniet en profiteer intens van ieder…

bij binnenkomst te Rijssen blijken de stationsklokken slechts zeventig minuten achter te lopen heb ik in m'n onschuld altijd gedacht dat men hier verder achter liep... zo gaat de tijd mijn vooroordeel te lijf…