Net Heintje Davids, hij duikt steeds weer op.
Want als je denkt: waar is ie toch gebleven
of zou die Dickie überhaupt nog leven,
dan zie je boven ´t maaiveld weer die kop…

Toen ving een roodbruine stam nog
de ochtendzon op, puur cederhout
van caran d'ache.
Later fladderden er raven…

Vorstelijke najaarskoude heeft
al zijn menselijke zondes
blootgelegd in intens verdriet
in de schaduwstilte van het land…

Geduld het gezegde zegt
geduld is een schone zaak
en dat is het ook
en heb ik mij ook eigen gemaakt…

Maar in Vlaanderen ben ik geboren, waar de nevelen domen,
In een klein dorp, waar achter de beteerde muren,
Onder stormende luchten, geladen met as van de rokende vuren,
Nog arme, maar koppige varenslui wonen.…