inloggen

Alle inzendingen van Iniduo

1042 resultaten.

Sorteren op:

Bedekte termen

netgedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 275
In een kamer zo onkenbaar stil schuilt het ware zelf, het laatste restje vrije wil. De muren zijn beschreven blad, gevuld met wild getij als getuigenis van het levenspad. Zwak licht valt door een ruit met stoffelijke glas dat de wereld buitensluit. De hartslag is het algoritme van cadans. Nu de nacht is ingetreden vertoont de maan haar…
Iniduo10 januari 2013Lees meer >

Verwijderen

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 277
Ik divergeer mij, ontregel mij, betreed buiten oevers, spoel tranen boven zoet water, tart de buiging van de einder, ga in afneembare voetstappen, ontdoe mij van afgebakende dromen, verdamp in onbedijkte uiterwaarden. Ik ontkramp, onthecht, spreid. Ver en wijd.…
Iniduo2 januari 2013Lees meer >

Koudstaal

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 181
Grauw water moet eten van ijzige oeverranden, droge inktvlekken moeten holle luchten vullen. Dwangmatig, omdat de rivier niet mag verzanden en luchten zich niet in zwijgen mogen hullen. Geschreven woorden verdrinken krampachtig in bevlogen letters van de spiegelende kust. Golven van herinnering zijn geen zee te machtig, zij kennen geen paniek…
Iniduo31 december 2012Lees meer >

Het begin en einde

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 405
Het is de kamer van geboorte en dood. Een onderaardse kamer, aards als het duister van de moederschoot. Het zijn de luchten van geruchtloos leven, kortstondig vlammende wolken, druppend als kaarsvet op ontvankelijke bodem, voor even. Het is de vraag die geen antwoord behoeft, de wekelijkse reis zonder bestemming. Het zijn de schemerplooien…
Iniduo29 december 2012Lees meer >

Nachtzicht

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 344
Donkere contouren steken tegen een glazen hemel af, lijken tot gestalten te verstijven. Om trager dan richtingloos als opwaartse schaduwen in gevoelloos ijs te beklijven Blauwer dan zwarte twijfel, een sterkteberekening van blinde kracht. Stille sparren priemen in heldere kou van deze zwijgende nacht.…
Iniduo28 december 2012Lees meer >

Avondland

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 263
Zie hoe de jonge zon de ochtend wekt en het slapende land met liefde bedekt. Vergeet hoe het zachte licht tot aan harde muren reikt en de oude stad onder haar gegroefde last bezwijkt.…
Iniduo27 december 2012Lees meer >

Een uiterwaard van kwel

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 235
Mijn longen vullen zich met natte lucht, tot waar de weemoed in mij gekt. Nu is ieders eigenheid nog onbeducht, weldra met dampige teelaarde bedekt. Onbeholpen tast ik naast de weg voorbij alwaar mijn nieuwsgierigheid is gewekt. Met mijn zielement tot in dronken barbarij, het vruchtvlees met denkvaten doorspekt. In gewijde grond van onbedijkte…
Iniduo23 december 2012Lees meer >

Potverteren

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 240
Hoge zee - mijn vluchtelementen zijn met schraal licht bedekt. Geen vrije luchten kenbaar in hoog gras. Zodat uitgemergelde gemoedsdrukte bemeestert, zonder enig naderhand. Tot nabijgelegen massa’s voorshands zijn samengedreven in ernstig verpauperde zalen. Langs de besmuikte portiek van dichtgeslibde vishokken, inpandig. Ik onttrek mij -…
Iniduo22 december 2012Lees meer >

In vermeende schijnbeweging

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 312
stel dat ik verdwijnen kon niet lijfelijk maar uit de ogen van mensen stel dat ik opnieuw begon als dat zou kunnen zou ik dan iets anders wensen als leven eindeloos zou zijn zou iets waarde hebben zou ik wel zijn wie ik ben zou ik de mensen mijden of hen omhelzen en kennen wat ik nu ken wat is het dat mij belet of ben ik simpel…
Iniduo21 december 2012Lees meer >

Perdida

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 339
de hemel is door gevallen sterren in ijdele hoop verduisterd een stem klinkt van verre die als zachte mist een bloemlezing uit verlangen fluistert om te zoeken wat niet is om te hervinden wat in het voorbijgaan verloren ging, de bestemming ongewis…
Iniduo19 december 2012Lees meer >

Moederschip

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 388
droomtocht over vertrouwde velden ver boven nietigheden verheven in de palm van trotse luchthelden naar iets nooit eerder begeven ik voel de ijle koelte op mijn huid de gespreide vleugels houden halt het zweet breekt plotseling uit nu de atmosfeer als een deken valt ik ben in de broeiende kern beland in het woud van intense geschiedenis…
Iniduo15 december 2012Lees meer >

Randverschijnselen

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 306
de klaarheid van het moment de graagte van de geschiedenis de plek die je van vroeger kent de stilte van de getuigenis het daagt bij vloeiende vlagen een ongeschonden kindverleden van voor de bewuste dagen zo voortschrijdend vermeden wat niemand meer kan horen raakt in rangen kwijt gaat in geheugen verloren in de zomen van de tijd…
Iniduo13 december 2012Lees meer >

Buiten bereik

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 335
de einder is over een bevroren vlakte gegleden mijn gedachten over ruimte in wit verdronken van een herinnering zo vers en onbetreden de huid heeft hemel en aarde samengeklonken hier zou ik gewichtloos naar de overkant willen gaan zonder obstakels die alleen maar in de weg staan…
Iniduo8 december 2012Lees meer >

Genade

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 337
Mijn zoektocht naar de bron is gesmoord in een poging het verleden aaneen te rijgen. Ik zie geen kans de zee des levens te bestijgen, zolang ik jouw fluistering niet heb gehoord. Het blakende zand doet de voeten branden, een innerlijk vuur raast in ziedende vaart. Er is geen medicijn die deze storm bedaart, dit blijft een gevecht met gebonden…
Iniduo2 december 2012Lees meer >

Nocturne

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 234
Nachtelijke wolken hangen als bevroren meren in de lucht, vormen een zilverwerk van ijle sluiervelden waar de volle maan vergeefs achter vlucht. De nacht laat zich niet in het duister vangen, geen wolk kan de maan het schijnen beletten. Tot de dageraad zich laat gelden, die maakt van de vriesnacht korte metten.…
Iniduo29 november 2012Lees meer >

De geur van mist

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 268
Eigenlijk viel het me gisteren pas op, bij het openen van een raam, terloops, ofschoon ik stilstond. Mist kun je ruiken, alsof de druppeltjes iets meedragen. Ze hangen besluiteloos rond in een doorleefde nevel van verzwaarde hemel en gecondenseerde klei. Zo ruikt een grijze waas van koude huid en klamme steen, van onzichtbare koeien…
Iniduo19 november 2012Lees meer >

Jaarringen

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 253
Nerven in geborgen luwte van verzamelde jaren rijzen uit geurige aarde, zich aldus verheffend boven ondermaats gekrioel. Bronzen standers in wassende omvang, reiken tot hemelse vormen met gewichtloze wolken als doel. Rechtstandig, de armen uit de mouwen geheven, of in cirkels zonder aanvaring. Immer op dezelfde plek gebleven, ontvangen…
Iniduo18 november 2012Lees meer >

De Kartonnen Graal

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 246
Bladeren van alle getijden, op drift door tijdloos glas van wederhoor of flessenhals, hebben in weerwil van de dag de ogen met wimpers gesloten, anders zouden zij zijn als lankmoedige waarheden, verward in uren die slaan als zogende zweepslagen aan eiken, wijkend voor de wind om te prediken zonder zelfs maar kort te versagen.…
Iniduo17 november 2012Lees meer >

Ontgonnen velden

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 287
Ploegen van genadeloze hardheid hebben de akker omwoeld. De rangorde van aardse lagen is resoluut doorploegd. Door het kalme land zijn in rekenschap diepe voren getrokken en met de scheiding van lichaam is zwijgzaamheid doorbroken. Ergens begint te dagen, het wie en wat, over de vlakke grond die geen heuvelen meer bevat. Het stoppelveld…
Iniduo10 november 2012Lees meer >

Stroomopwaarts

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 305
De tocht terug naar huis gaat over loopplanken en langs smalle paden. Naar de bron, waarvan het water is verwilderd en aangelengd met tranen van vreugde en verdriet. Naar het nest, door de kleine ronde opening van het nestkastje. Weer terug in het schaarse licht van vroege dagen, in de schaduw van de schelle schijn. In aanwezigheid…
Iniduo3 november 2012Lees meer >

Sprookjesbossen

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 330
Laat luchten wolken zijn in stille bossen zonder spitsroeden, tussen dunne bomen op paden zonder angstige hoede. Laat lichten dwalen over arme heidevelden, in schaduw van jeneverbes zonder dronkaards en helden. Op eigen erven van verpande levens in verhulling, op vreemde bodem van dromen zonder vervulling. Dennenaalden zonder zomer…
Iniduo2 november 2012Lees meer >

Allerlevenden

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 813
De dood heeft tijd genoeg om alle levenden te verzwelgen, begin en eind van elkaar te verlossen, om weer te laten zijn wat nooit was, zonder heugenis of ochtendgloren. De dood stelt geen vragen, maakt antwoorden zinloos en bezit tot niets, laat kinderen om ouders huilen zonder wie zij niet zouden zijn, laat ouders lijden die zonder kinderen…
Iniduo1 november 2012Lees meer >

Koeland

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 239
de snaren staan strak vandaag in gezwinde pas naar zolen te graven in bedekte bodem achtergelaten al doorkruisend van weilanden bezongen met muren van prikkeldraad zonder van zins de goede moed te verliezen het blijkt wel weer, we zijn erg gematigd…
Iniduo30 oktober 2012Lees meer >

Bathys

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 230
in zichzelf gekeerd vloeien dagen ineen, net als nacht en waken water lijkt van weinig gewicht zo in een glas verzameld van vette vingers en lippenstift verweesd echter, gevangen door drukkende angst eenparig af te zinken naar zandige bodems bovendien verwikkeld in onbeschreven toedracht van de vrije val in gapend grauw boezemt vloeibare…
Iniduo29 oktober 2012Lees meer >

Stof tot opwaaien

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 256
een gerenommeerd man van herhaalde naam als het ware zodoende niet van vrouwelijk geslacht deed jurken lichten en spoorslags ogen verblinden zonder aanzien van jaartal tot aan het einde bericht…
Iniduo28 oktober 2012Lees meer >

Janna

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 253
zodra zonnen de hemel aanraken van diep blauw dat nooit ophoudt bloemen in de vrucht ontwaken zich hullen in weelderig maïsgoud de rijp van verse weiden smelt zodat druppels als parels blinken zodra lessend water tintelend opwelt, dan kan er maar één naam klinken…
Iniduo27 oktober 2012Lees meer >

Avondkrieken

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 255
het heeft geen zin te wachten tot een eeuwige zondvloed zal louteren tot dagen vervagen in welbehagen zelfs dan blijven verdroogde rivieren dor en zal de einder geen honingzoet dragen zelfs als ik snak naar koelte in verzengende hitte zelfs als ik honger naar warmte in koude duisternis zelfs dan laat ik mij verblinden door verzonnen dromen…
Iniduo26 oktober 2012Lees meer >

Hellend vlak

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 195
Na jaren van eeuwigheid daalt regen neer als verzameld stof uit de verveelde atmosfeer. Als de bergen stof hoger dan wolken blijken, zullen bomen boven toppen van hemelen reiken. Wat kan toch de reden zijn dat het stof zich blijft herhalen als hoogten zijn geëvenaard om uit af te dalen. En zonder vallende vaart geen stenen rollen…
Iniduo22 oktober 2012Lees meer >

Ondergrens

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 256
Om te aarden in een bodem, woest van grond, drijven dunne velden landinwaarts uit de kluwen van de nacht, richting morgenstond. Aan de oevers van naderend welbehagen vangen steile stranden een golf van ijdele hoop, in verdronken vaarwater ten grave gedragen. Het is onbekend hoever wanhoop kan zinken naar de laagten van de zwaartekracht,…
Iniduo20 oktober 2012Lees meer >

Boogkromme

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 211
Tussen muren van stilte en enkelhuizig bewoond, heeft zich tot dusverre tweeslachtigheid getoond. Het is lotgenoten gegeven aan de grillen te wennen zonder in velden of wegen een medeziel te bekennen. Aan de rand van verlangen daagt een sluimerwens, aan het zicht onttrokken door de inpandige mens. Het ligt zeer voor de hand om verlichting…
Iniduo18 oktober 2012Lees meer >
Meer laden...