inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.504):

Verboden vrucht

zwijgende bomen lijken zo stil
werpen schaduwen op de muur
buigen onder gewicht van de wil
verteren hun ziel in brandend vuur

ik durf niet te zeggen waar het op staat
bang om prijs te geven wat verborgen is
dat in ongebreideld verlangen schuilgaat
in luwte van schemer voor het morgen is

zonder grenzen van betamelijk gedrag
zou het verbodene mij niet verleiden
door immers te doen wat ieder mag
zijn geen grenzen te overschrijden

de verlossing lonkt altijd daar
in de weide van groener gras
op het ritme van het hart

het verlangen is ongrijpbaar
als honger achter glas
die alle rede tart

Schrijver: Iniduo, 28 juni 2013


Geplaatst in de categorie: moraal

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 193

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)