Lapsus

vanochtend ben ik ontvangen in een
milde, sombergekleurde dag

het nachtelijk denken is geklaard, terwijl
gewrichten en pezen nog bevroren zijn

in onvolmaaktheid schemert het besef
dat mij in een sprakeloze tuin vervlecht

ik ken geen schrift dat eenduidig is
van taal en begrip en zonder verwarring

louter van zwijgende symbolen, afgesproken
zo lijkt het, als een vleesgeworden mysterie

daglicht implodeert in het dwangbuis van herhaling
zodra zwaluwen nerveus de hemel verzoeken

en papieren dromen het zwijgen doorbreken
naarstig, bijna gedwongen – door wie of wat
weet ik niet –

ik

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 73