1938 resultaten.
voor I.J.
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 422 in dit gedicht
temidden van al dat zwijgend wit,
argeloze tekens en onbeduidende letters
wil ik wonen
binnen deze versteende ommuring
bevolkt door aaneengeregen woorden en
kabbelende zinnen
wil ik blijven
tot ik verstom
als het wit me verblindt…
naamloos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 480 ik loop door de straten
en zoek naar mijn naam
de deuren gesloten
een hond blaft naar de maan
ik loop niet meer daar buiten
ik ben het zoeken verleerd
mijn naam zal ik niet kennen
opnieuw in mezelf gekeerd…
onderweg
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 318 vastgezeten in een kooi van ijzer
voortbewegend over lange, strakke banen
vergezeld door illusie,
weter van waar-en-daar-naar-toe
glas en blik
verdwalend in een onwerkelijk landschap
waar niet op me wordt gewacht
droefheid sijpelt gestaag in mijn hart
als illusie laf de benen neemt.…
eindeloos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 341 in deze eindeloze vlakte
waar tekens door het luchtruim zweven
totdat zwaartekracht hen op de knieën dwingt
en ze samensmelten tot een ongenaakbaar fort
in deze vlakte zonder begin of einde
waar het laaiend wit onverbiddelijk op poorten beukt
totdat de storm uitgeput gaat liggen
en ik mijn oren niet langer verborgen houd
in deze eindeloze…
sterk hoewel breekbaar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 100 we bewegen hemel en aarde
en treden de tijd met gehavend
hoofd tegemoet
sterk hoewel breekbaar
smeken we Kronos niet noch treuren we
bij de eeuwig rouwende cypres
we leunen tegen een oude boom
heffen het glas op de dingen
die blijven en op vrede
met onze vergankelijkheid…
niet weten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 139 toen zij het huis verliet
verdween uit de chaotische
roedel waar ze slechts een
naam had en haar plaats kende
belandde zij in een andere
vreemde kudde
ze leerde waar ze slapen
eten bidden moest
wie de wolf van de meute was
wie de hond haas of het hertje was
omringd door luidruchtigheid
voelde ze bevrijding
het was een vlekkeloze…
zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 64 een raaf blinkt
als staal in het zonlicht
het avondrood kleurt de daken
het boomblad wiegt in de wind
het rode stof van puin
waait uiteen in lege straten
de mus klemt zich vast
aan de rand van de dakgoot
de nacht vergrendelt de lippen
legt je het zwijgen op
we weten van wrede mensenhanden
van sterven in een koude leegte
en…
springen vóór het vliegen. voor D.R.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 857 transformatie van vlucht in landing
kranige confrontatie met de branding
vastberaden de vleugels ver uitgeslagen
geselende storm en soms de wind die jou wil dragen
onder die vluchtige, vermakelijke veren
woon jij die het springen niet kon leren
geen gefladder, springen en weer opstaan
vloog je alsof je niet anders had gedaan
onder die veelkleurige…
krah krah koppiekrah
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 63 de kraaien krassen
hun zwarte rituelen
in oude bomen
niet stuk te krijgen
al die metalen stemmen
mijn mond vol tanden
krah krah koppiekrah
kraai houdt het koppie erbij
ik houd mijn snavel…
Niets voor altijd
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 546 Het luchtballet van spreeuwen
een schrijvende vogelwals die zich in driekwartsmaat
laat lezen in deze late herfstlucht.
In het sleepnet van de schrijver
landen woorden om te vertrekken
door de mazen van de tijd.
Een gewonde engel schildert
boven een vlucht wilde ganzen
verten van onbeschreven lucht.
Zal ik woorden tussen lijnen schrijven…
hoe je toch
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 99 hoe je zonnebloempitten plant
de bodemlagen uit je hoofd bant
toch over het lot van Aleksej N tobt
denkt aan bordjes van de kindercrèche
hoe je een vogelvlucht ziet
je ogen pogen haar te volgen
hoe je toch omkijkt naar het ravijn
aan het speelgoed van Alice denkt
hoe je het onkruid wiedt
de bodem adem geeft en zonlicht biedt
je toch…
glans
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 hij bereikte de diepste
bodem in de jungle
in alles wat het einde
in zich draagt
kiemt een nieuw begin
de stille maan was
getuige van de glans
van zijn ziel…
Paleolithicum
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 133 de Grote Moeder
heeft geen gelaat nodig
alleen haar bolle buik
de blinde navel in het midden
om het leven op haar
ademende buik te wiegen…
je bent niet meer
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.279 te pas en te onpas
loop je mijn leven in en uit
over je schrijven wil ik
maar als de pen het papier bijna raakt
stollen woord en hand
over je praten wil ik
noem ik je lach, je lange gestalte
of, liever nog, alles wat ik van je ken
het zal niet genoeg zijn
het is altijd te kort
waar begin ik en waar houd ik op
te pas en te onpas
loop…
kanteling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 279 ik zie je anders
als ik op mijn kop sta
anders dan als ik lig
en als ik rechtop sta
zie ik je anders
ik zie je anders
als ik mijn ogen sluit
anders dan als ik kijk
en als ik de andere kant opkijk
zie ik je anders
ik zie je
hoe ik me ook wend of keer…
liggen in het gras
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 772 roerloos liggen in het gras
willen dat het anders was
staren in het schemerlicht
denken aan je gezicht
blijven liggen in het gras
weten dat het niet zo was
ogen sluiten voor de nacht
het is later dan ik dacht…
vertrek
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.879 ze komen je halen
je weet, je wacht
ze nemen je mee
je geeft je over
ze lopen naar beneden
ik hoor je droeve, aarzelende tred
ze plaatsen je in een auto
ik zie je tengere, weerloze rug…
horen en zien vergaan
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 370 mijn zintuigen
ik schakel ze uit
stuk voor stuk
ik weet het:
een onmogelijke zaak
ik lever ze over
stuk voor stuk
aan een
oorverdovende duisternis
blijft over het vege lijf
horen en zien vergaan
tastzin
niet langer op proef gesteld
ik weet het:
het heeft misschien geen zin
nu nog de motor
het harde hoofd
niet weg te denken…
De allerbeste tijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 125 Het slechte nieuws zweeft
als een zwart fenomeen
boven het bed
Een ongrijpbaar buitenaards bericht
dat zich vermomde als een
unidentified flying object
De arts houdt zich met man
en macht vast aan de dissociatie:
de wet van de professionele afstand
De zieke verbreekt de geladen
onheilspellende stilte
tast naar zijn koptelefoon…
afscheid
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.912 mijn schreeuwend, bonzend hart
is, in het niets, verdwenen
het laat zich niet langer horen
het vreemde, stille hart nam plaats
ik wil het, niet zomaar, voelen
wie behoort het eigenlijk toe
ik mis het schreeuwend, bonzend hart
al laat het zich niet horen
ik tast naar mijn vreemde, stille hart…
zondag
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 256 het dorp vol zachte geluiden
wat koerende duiven op het plein
de wind die het gebladerte terloops streelt
gezangen achter het glas in lood van de kerk
de tijd is stilgezet
ik droom dat ik niet wakker word
zondag is nog niet begonnen…
ik wilde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 340 ik wilde de ijzige kilte trotseren
de dag van de nacht onderscheiden
en het vuur van het ijs
ik wilde mijn onwetendheid te lijf gaan
alle kleuren zien en horen
de zilte tranen proeven
ik wilde dat de stilte
peilloos was en alles kon vervangen:
het bittere zout en het zachte zoet…
koppen en zo (12.07.2007)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 259 verban de twijfel uit het hoofd
zoek liever de metalen spin
in de deining van de zee
zinder niet zo
loop niet voor de voeten
maar vertrek
vanuit het optimisme
zonder glamour en glitter
naar het oerwoud van de angst
of ga naar Liverpool
bezoek de toren van Babel
en gebouwen van eens, die zich weer laten bezielen
zonder glamour en glitter…
kopstukken 15.07.2007
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 731 de Avenida Corrientes slaapt nooit
stap in dit schilderij van
werkers en wachtenden
een explosieve combinatie
in de magie van het moment
een valstrik verhuld
in een dun, wit verenpak
papieren verbeelding
van de brug die niet wordt gebouwd
ontheemd tussen heden en verleden
en de dreiging van de zwarte zwanen
een man struikelt het struikgewas…
zonder titel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 242 het hoofd dwingt
met koppig geduld
tot concentratie
het zwart strijkt knarsend neer
bruusk dient oud zich aan
het verlangen gaat altijd weer stromen
er is geen geduldige tijd
de spanning groeit en haast zich
kleuren dringen zich op
het gaat vanzelf
de rode draad spreekt
over het tragisch lot van goed en kwaad
gehoorzaam aan…
het ene uur
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 552 ze wacht
god weet waarop
ze wacht
eigenlijk nog minder dan dat
ze existeert
in een museaal vertrek
zonder teken van leven, plaats,
van kleur, vorm of gevoel
haar tijd bevroor
tot een onbeholpen klomp ijs
alles in en om haar viel stil
de wijzer van de klok tikt
tevergeefs de tijd weg
het ene uur is het andere
de Big Ben, ach,
op drijfzand…
voor N.F. negen wetten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 zittend op een verweerde bank
lees ik, keer op keer,
een gedicht van weinig woorden
terloops kijk ik op
vier zwarte zwanen staren me aan
niet in staat tot bewegen
versteend door een wurgende angst
het is hun nabijheid die me beklemt
wanhoop maakt zich van me meester
ze sluiten me in
ze zullen verdwijnen
de vijver lonkt
of honger verleidt…
zonder titel voor jw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 339 fladderend bijna
slaat hij zijn witte handen uit
losgemaakt van werkelijkheid
vindt hij vrije hoogten
zijn eigen weg
de blinde vogel zingt
aleen nog in de nacht
de gebalde vuist
omklemt twee penselen
de andere hand
raast heen en weer
op het doek
het rusteloze lichaam
springt, klimt
tijd verstrijkt
minder woestheid
altijd opnieuw…
ontsnapt leven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 284 in de schuur
onderbreken trage seconden
de slaperige stilte
een dorre knak
de zwaluw zoekt de hemel
een stoel klettert
op de stenen vloer
buiten kraait de haan
hij hield van ze
misschien meer
dan het hart dragen kon
hij torste zijn geheim
die logge loden last
het onzegbare ontsnapte
slechts een keer aan zijn lippen
het geheim…
rijksarchief
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 151 je was er, Adrianus,
zeven jaar opgenomen
de rechtbank stemde in
handtekeningen werden gezet
een verklaring van onvermogen
bracht je in het geneeskundige gesticht
je praatte nooit, je antwoordde op niets
soms verkeerde je in eenen toestand van razernij
je stootte onaangename en akelige geluiden uit
daarom moest je bijna altijd
een dwangbuis…