voor N.F. negen wetten

zittend op een verweerde bank
lees ik, keer op keer,
een gedicht van weinig woorden
terloops kijk ik op
vier zwarte zwanen staren me aan

niet in staat tot bewegen
versteend door een wurgende angst
het is hun nabijheid die me beklemt
wanhoop maakt zich van me meester
ze sluiten me in

ze zullen verdwijnen
de vijver lonkt
of honger verleidt tot een zwanengang
naar het water
zwanen, ook de zwarte,
houden meer van elkaar
dan van mij, menselijk wezen

ik adem mijn beklemming uit
als een van hen
zijn kop naar het water draait
zacht kikkergezang zwelt aan
tot een krachtig kikkerkoor
geleidelijk weekt hun starende blik zich los
roerloos verwacht ik mijn bevrijding

met het opgejaagde lichaam
op de verweerde bank
voer ik, keer op keer,
een fel gevecht van weinig woorden
dat ik winnen wil en winnen moet

ze zijn niet meer gekomen
ik zie ze vaak
alleen in de verte
ik koester, keer op keer,
ik lees een gedicht van weinig woorden

emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 229