117 resultaten.
spoorloos
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.589 Je ging met slepende zolen,
wadend door moerassluiers.
Een schim van vervlogen weelde word ik.
De deurklink knarst in de buikholte,
waar de vleermuizen in hun winterslaap hangen.
Vroeger voelde ik ze fladderen.
Je twijfelt aan het eerste kruispunt tussen vloek en groet.
'Genoeg' is het inwendig bevel,
mantra die ik herhaal tot mijn wangen…
Vaag verlies
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.551 Je dwaalde door de schrale gang,
de schemerlampen op kuithoogte
in een jeugdherberg voor verdwaalde zielen.
Gevaar kreeg hier geen kans,
Grillen die zenuwen vernielen.
De nacht viel door de glazen koepels
Een herfstsluier schoof voor de sterren
tot jouw wiek droog was, het vet gestold.
Je zond mij een wenskaart,
de foto van een ontluikende…
Dans van Bekoring
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.541 Langs de rietoever zakken mijn voeten weg.
Dageraad wordt een oase
In het woeste tumult
De basdreun van de buurjongen
Wolken weerkaatsen het gapende oosten
Voorbij een glooiing vang ik
De hevige adem van paarden
In het slakkehuis van mijn oor.
De rest raad ik
Dan moet je woorden verspillen aan een daad
Het ging als volgt:
Een versneld…
De polen van het fortuin
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.421 “Onze wereld dendert vooruit”
houden de blauwe bevrijders vol.
Zij die onze weelde hoog waarderen
en de vaderstaat willen kraken
zullen geen trieste zucht slaken.
Cijfers liegen toch niet
Een overvloed aan voedsel,
20 % omhoog in een kwarteeuw.
Dat scheelt een mondvol.
En de lonen - ik zal het u tonen - scheren ongekende toppen.
75 procenten…
Achteraf
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.416 Bloed verloor en gaf ik,
ons 'Rode Kruis' dat we jolig droegen.
Je liet me speuren naar jouw raadsel.
Je schonk me een glimlach en mijn brein verwaaide.
In de waan dat ik jouw zwijgen begreep,
Viel ik dieper dan mijn schaduw,
Ergens waar de mollen wroeten
In de gitzwarte gangen.
Waarom moet het moeilijk?
Wou je dan de tijd strikken…
Afstand
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.379 Het vertrek verrast je in een oogwenk
Ergens in december wanneer de dag twijfelt
tussen ontwaken en de sluimer van paarse lucht.
Wanneer men een slordig zeil hijst
Met slingers en handen die wapperen naar haar.
Alhoewel ik toen huiverend over de reling leunde.
Verdraag ik de ruis, de grijze toon van havens niet meer.
‘Ik vertrek’ zeg je en…
De Spelen
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.354 Sprinters veren hun dijen los
Heupwiegend staren ze in het niets.
De geest: een luchtbel
De benen: een tijdbom
Ze persen hun zolen in het startblok.
De stilte voor het schot
Jaagt verkwikkend stof langs hartkleppen
Zegepraal is voor later
Na de schaterlach van de kampioen.
Ik kijk naar de kalklijn, witte gespreide vingers.
Baan 1 in de…
Verzoek aan de Lente
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.325 Wil je nu al het rijgsnoer lospulken
De strik van dit keurslijf
Door een gure winterkoning geknoopt
Zie je dan niet hoe hij reutelt en treuzelt
Nauwelijks wijkt van de troon
De laatste trots
Gun ons een voorschot
De milde spoeling van jouw meisjes
Week onze wangen in het lengend licht
Want geef maar toe
De bevrozen aarde houdt een belofte…
Haan
netgedicht
1.0 met 14 stemmen 1.319 Hij rekt romp en hals uit
en krabt in het slik met schubbige poten.
De pijn zal hij vergelden.
Waarom…?
Gisteren nog vergaderden de boeren.
Smoezelige vingers graaiden in zakken
tussen stof en knopen en moeren.
Ze vonden er gekreukte biljetten.
Hun schreeuw: “Ik zet een halve oogst in.”
Hun grimmige blikken
wanneer de hanen elkaar verwonden…
Magnolia
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 1.310 Later zal ik het wagen te dromen
over de denkbeeldige spruit die groeit
in de schaar van haar schoot.
Nu bries ik terwijl bij een verzinsel
hoe een vreemdeling haar schouders ontbloot.
Zij, magnolia die een schaduw over me werpt
en de distels aan haar grillige wortels sterven.
Terwijl de kraaien landen
op de stangen van het sterfbed
lik…
Vonk
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.300 Haar vacht knettert
De slome blik priemt
Nu de vouwen van haar bloes anders vallen
Dan volgt een slordig gevecht met knopen en haakjes
Of een gesp die weigert.
Mag ik gluren achter de gevel
In jouw kamer vol rare vlakken van schaduw
Voor je een weduwe wordt
Die me in haar vet rag wikkelt?
Haar fluwelen klauw wil mijn huiver
Haar jeuk…
Vallen
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.288 Behekste vervoering! Blinde vlek!
Nee, hij ziet niet dat
zijn gedachten poeder worden.
Zoals een krijtstaafje kervend op het schoolbord,
een witte stofregen, haast onzichtbaar.
Hoop vervaagt.
Durf maar eens te kijken naar de hoogste zon
en zoek de omtrek, de cirkel.
Beelden takelen af, worden doffe scherven
en later gruis dat verstuift.…
Gedrocht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.236 Die zomer was het niet de zon die schroeide
Ik pelde het hemd van mijn schouders
Als een smeltend vlies
Een gedrocht boog over de modderpoel
Waar een hert haar keel smeerde
En wij baadden tegen de jeuk.
In een breed lichtvlak
Langs schimmige dreven
Als uitlopers van een web die de stad
Aan de dorpen knoopte
Langs populieren holden wij…
Verloren dochter
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.235 Kan het niet meer tellen
Hoe vaak ze heimelijk haar vel afstroopt
En ik een nieuwe dochter vind
Terwijl het merg woekert
Zwelt de holte
Ze waggelt nu op hoge hakken
Ze knoeit met oogschaduw
Ze wil weg uit dit huis dat huivert
Ik zie het liever niet
Hoe ze de klok opjut tussen haar tanden
Dan wil ze briezen naar haar verwekker
Haar tedere…
Schandpaal in Brussel
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 1.214 Zon schatert naar de witte gevels
Wind woelt in het lover
Het Jubelpark stroomt vol...
Een rouwstoet van rebellen
Ze dragen een gipsen vuist
Verbijten de razende traan
Hun verzet tegen smog en hoogverraad
Want bos wijkt voor beton
Een roettong likt aan de groene long
De tuba pronkt met een wijde stem
Trompetten scheuren de zucht
Vullen…
Bezwering
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.205 Voor mij rijzen de vestingmuren
de gevaarlijke spieren van vader
Binnen is de lucht droog en heilig.
Mijn geploeter begint pas.
De blaren op mijn edel gat leren dat
sterven volgt op streven.
Toch wordt het een gemoedelijk verblijf
onder de nok, boven de wijnkelder
tussen wanden die nagloeien van ons rumoer,
de feestlust van de jonge jaren…
Harsgeur
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.199 Mezen tjilpen nog tussen sprokkelhout
en glippen de klokketoren binnen.
Je bent voor een ander licht gezwicht.
We verbijten tranen, onze klieren weigeren.
Engelen zaten op een wolk naast jouw bed.
en wenkten je naar een hemel van hars.
Misschien kerfde ik te vaak in de bast.
Ik geloof het vandaag. Morgen een vraag.
Je verdampt en valt samen…
Schiereiland
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.187 Het vertrek verrast me in een oogwenk
Ergens in de lente wanneer de dag twijfelt
tussen ontwaken en de sluimer van paarse wolken.
Ergens waar de zigeunerkoningin vlucht in haar paleis,
bedwelmd door de zeelucht.
Geplunderd door de kalme piraat.
Achteraf meet ik mijn maskerschade op.
Ik hijs een zeil en de wind schokt in de armen,
Wuif,…
Gesneuveld
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 1.165 De klamme kilte van haar manen
Zandkorrels in mijn aders.
Het verlangen wacht in de kelder
Waar de muffe lucht drijft
En niets meer belooft
Dat is veel minder dan heel weinig.
De gore tongen van de nijd
doorboren het trommelvlies.
Zij stamelt naar de bondgenoot
Mager en lager dan ooit.
De schrille stem van het verraad
Die bloedt in mijn…
verlangen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.165 Jouw amandelogen werden door de kim opgeslorpt
Verbluft keek je dan naar de vuurtongen
Dan dook ik blind in het laaiend rijk
De vermiste ontdekker
Verdriet schaakte je
gevangen binnen schimmige muren
die ik liefhad en vergat.
Brekend als kristal en krijsend
week je voor het duistere eiland
waar de rouw sluimerde
in een herberg van verlangen…
Ademende stad
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.154 1
De stad dwingt hem sprakeloos op de knieën
Onder de hoge ark,
naast de Egyptische naald
Op de tombe van een soldaat zonder gelaat
Alsof de stroom fluistert:
Je moet mijmeren binnen mijn grenzen
tot de verveling jou tot daden dwingt.
Hij knikt zonder de weigerachtige zucht,
of het hoofd zinkend in de schouders.
Ze bliezen bijna de wazige…
Bruid
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.123 Al een hoogrijpe maagd ben jij.
Je wankelt over de klinkers, glad van golven
die mos en algen spoelen.
Jij nadert mijn frivole passen niet,
tot je rare ogen trekt, een pose vindt die werkt.
Verwonderd in de winkelwandelstraat.
Een kraakwit kleed. Ooh.
Je lijkt onberoerd na de knieval, de verplichte roos.
maar achter het gelaat dat weigert…
Vergeetput
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.113 In de vochtige kelder
kerven wij een boodschap
in de korst van schimmels en zwammen.
We slapen in verschillende kamers
Jij wil de deur dichtsmakken
Met geweld de geruchten voeden
Burengehakkel.
Jij verlost me nooit
Van de smalende vrienden
die het waarom willen weten.
We rijgen de valse starten aaneen
tot een aarzelende ren
naar de…
bibberkoorts
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.094 De vrieskou van haar lippen
De lentebries die ritselt in de buik
Haar ogen dwalen in de schemering
De zon heeft me luidkeels bestolen.
In haar bloed dreven ijsblokjes
(“Bloody Mary”)
Wrok nestelt zich en gloeit en wacht
Zij wordt volslagen knetter
Nu ze haar vijand ontwijkt.
De vrieskou van de stem
Vuurwolkjes in de vuist.
Ah tergende klok…
Dieper
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.072 Onder de zeespiegel ligt het wiegend graf.
Er hopen zich knoken op:
de schedel van een waaghals
het bekken van een wees
de wervels van een wegpiraat.
Boven de wolkensluiers
In het trillend blauw
Hoor ik de ijzervogel naderen
landend met klapwielen
een mensenlading in de buik.
Geen schram
Geen geknakte vleugel
Geen brandend wrak
Geen…
Suikertante
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.068 In het pakhuis woont mijn suikertante.
Ze heeft het koud in haar stilte.
Ze broedt op haar gedachten
en een kwaad verdriet mengt zich door de nachten.
Ze gaat alleen naar de markt
tussen het rumoer,
het gekrijs van warm aanbevolen appels.
Maar de liederen van de zigeuner stemmen haar mild.
Ze is verloofd met de burgemeester, alleen zij weet…
laatste avondmaal
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.058 Je liet de strelingen tot jou komen
zoals de kinderen in de bijbel
joelend in zijn open armen vielen.
Jouw boodschap was minder blij.
Mijn maanziek gejank
kon jouw oor niet meer vinden
Ik gooide die bloederige spons weg
Die zoog aan de ribben
(Tralies voor de blubber binnenin)
En zocht de koudste steen.
Samen wandelend naar nergens
Knijp…
Bommenregen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.040 De nagalm in de westhoek
als je een oor op een grafsteen legt.
Het lijkt nieuws uit een vergeelde krant.
Kruitdamp glipte door de fijnste spleet
En wij, dappere Belgen…
Rillen met stompe vuisten in het zand
“Waar is de overkant?”
Jagers klieven de hoge, blauwe stilte.
Lichtjaren later, nu we schijnbaar bedaren.
Eivolle magen en glitterkleedjes…
treurspel
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.039 Je drijft op een teder donker
Het moeras dat zuigt aan de enkels.
Blanke sprankels van licht
Worden tekens op jouw lijf
Dat ademend openvalt.
Buiten:
Een kraai met de snavel op scherp
Schiet uit de kale struik
Vleugels van roet weren zich door de winter.
Jij fluistert...een verzoek
Een berekende gok in het lustspel
Waarin de kansen kantelen…
Klauw
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.039 Met een vacht die knettert
Op poten van een luipaard, bespatte flanken,
Ontsnap aan haar klauw!
Een driftig dier, een vrouw of een gevaar?
Haar tanden raken mijn vezels,
Haar koorts besmet mijn lachend bloed,
Zij staat in mijn oor te hijgen, tropenwind.
Zij haakt de poten in mijn heup en hals.
Volgzame prooi, gebeef van verlangen.
Verfrommeld…