inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.914):

Vonk

Haar vacht knettert
De slome blik priemt
Nu de vouwen van haar bloes anders vallen

Dan volgt een slordig gevecht met knopen en haakjes
Of een gesp die weigert.

Mag ik gluren achter de gevel
In jouw kamer vol rare vlakken van schaduw
Voor je een weduwe wordt
Die me in haar vet rag wikkelt?

Haar fluwelen klauw wil mijn huiver
Haar jeuk besmet de vezels
Als een klarinet weent ze door mijn luchtpijp.

Dan vlucht het gestrafte kind in de hoek
Een vloek ontglipt haar lippen
Het moet weerloos klinken
Nu de zomer zwelt in een ijle bel van ongeduld.

Gespreid als een zwanevleugel
Verzamel je de troepen
Verdedig je de bruidschat
(het parelmoer van jouw oor)
Tegen de dief die woekert met vertoon
Tot de naden van haar pantser scheuren.

En hij, het zand nog schurend langs de tong
Kneedt en knijpt en grijpt
De vacht van het blakend beest
Vindt de malse dij

Zij klieft de stam
Met een bijl van was
Tot de vloed tintelt in de liezen.

Schrijver: Wimper, 28 januari 2004


Geplaatst in de categorie: erotiek

2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.300

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)