inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.005):

Verzoek aan de Lente

Wil je nu al het rijgsnoer lospulken
De strik van dit keurslijf
Door een gure winterkoning geknoopt
Zie je dan niet hoe hij reutelt en treuzelt
Nauwelijks wijkt van de troon
De laatste trots

Gun ons een voorschot
De milde spoeling van jouw meisjes
Week onze wangen in het lengend licht

Want geef maar toe
De bevrozen aarde houdt een belofte vast

In haar woelbuik:
Larven en hun dorst
De sapstroom, het korstmos

De kiem knelt in haar huls
Het woud wil van groen bevallen.

Laat de pad zijn slijmhuid blootwoelen
In zijn bed van slijk
Zijn tong, klef wapen
Plukt een vlieg weg
Prooi van het wellend speeksel
Waarin gegons smoort.

Het stompe mes van de lente
Kietelt mijn hals
De slagader popelt
Een volle kelk klimt uit gras
Mijn zolen strelend

Ik omhels jou, lente
Ziek van oprispend maaggas
Mijn honger

Schrijver: Wimper, 11 februari 2004


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

2.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.325

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)