Alle inzendingen van Zywa

Ik wil weg, verzin gauw de list die ik zelf had -- kunnen bedenken.…

De Baas Bovenbaas funeert de beurzen: een krach -- van bulkballen geld.…

Je zonder ego aan anderen spiegelen: een zacht spiegelbeeld.…

Mama's geloven je niet, 'jaja', zeggen ze -- 'maar ondertussen!'…

Achter het succes van elke man staat een vrouw -- die verbaasd toekijkt!…

Onwelkome gast: een heer overkomt dat slechts -- in een nare droom.…

Van de schrik krom ik mijn schouder en zoef, weg vliegt -- mijn beschermengel.…

Ik krijg wel eens post waar geen bedoeling bij zit: een wisselpakje.…

Laten we zingen over het leven, ons leed -- en toosten als troost.…

Avond, in mijn hut ben ik alleen, buiten ook -- En het wordt donker.…

Ze liegt, nee, ze liegt niet ze is ziek, hartstikke ziek Laten we voor haar bidden haar redden als ze wil als ze knielt voor genade We doen een beroep op haar geweten, haar schaamte en op de nacht waarin niemand kan leven die het licht heeft gekend Ze is hysterisch spuit haar plat snijd het weg uit haar hersenen of sluit ze kort…

Het ruisen van wind en water troost mij, vertel -- hem van mijn liefde!…

Waarom bestaat er geen pil tegen verliefdheid: Antilovine?…

De poes kijkt me aan met lichte ogen, vragend -- vertrouwt ze mijn hand.…

Bij mijn vertrek slaapt iedereen nog, het bos wist -- mij stap voor stap uit.…

De poel is de poort waardoor je kunt ontsnappen -- als je niet bang bent.…

Het leven is kort, met veel kwaad. Ik verberg dat -- voor mijn kinderen.…

De dood legt men weg, of hij raakt zoek, steeds opnieuw -- vergeten we hem.…

Hij kwam terug, maar is een vreemde in het land -- van zijn verlangen.…

Het hart als trommel en de mond als een trompet: een mensenleven.…

Liefde is een maan, ze verandert per dag, wordt -- groter, wordt kleiner.…

Ik sta hulpeloos in het meer, waar is de gier -- die mij komt redden?…

Er is niets te eten in de keuken van Karel Frank Wachter geboren hier in de stad en vorige winter overleden We boenen het aanrecht gemaakt van zijn grafplaat Er zit nog geen krasje op De kist waarin hij lag hebben we geruild voor spek en bonen De tijden veranderen maar ongelijkheid niet hoeveel marsen we ook lopen naar het Grote…

Ga niet staan turen naar de horizon, maar kijk -- waar je staat en loopt.…

De maan trekt een boog door het eenzame duister -- van mijn lege hoofd.…

Hij is romantisch, laat met de moesson kusjes -- op mij regenen.…

Waarom leven we zo dat we voelen liefde -- tekort te komen?…

Wakker worden, licht balanceren tussen rust -- en mijn nieuwe dag.…

Ik trek nu het gordijn weg om u bij hoge uitzondering dit schilderij te laten zien - mijn jong overleden vrouw Sinds haar dood glimlacht ze alleen naar mij, u ziet het Zo lief, hartstochtelijk, kijkt ze Haar ogen lijken dorst te hebben ook naar de schilder dat is wel duidelijk Ze was altijd heel blij om anderen te zien Alles en iedereen…

Leerzame boeken kun je makkelijk prijzen, moeilijk opvolgen.…