Alle inzendingen van mobar

Mijn stille gedachten worden weidser alsof het landschap van haar sterven zich uitstrekt tot aan de blauwe rivier even hoor ik weer haar oude stem droom lustig in schetsen van verbazing laat ik haar los om te dwalen in de bossen waar haar kinderavonturen tot leven kwamen daar ligt nu haar as begraven onder het mos tussen groene varens,…

Mijn dromen koester ik in duisternis wanneer de zon schijnt ga ik op in realiteit zodra ik onze verstandelijke afstand met eigen stilte kan overbruggen mijn zwijgen lijkt tijdloos niet aan ergernis gebonden het blauwe van je ogen spiegelt wilde rivieren laat me toe in jouw gedachtewereld neem me mee in jouw stoute dromen elkaar vanavond…

Dit is de ultieme kans om opnieuw te beginnen nu de dag afscheid neemt van de heldere middagzon er komt een naakte energie uit de geruchten over liefde die bloemen anders doet geuren kleur toevoegt aan het witte licht het gebeurt nu slechts in de sfeer van stille brieven dat heuvels beklimmen en aan lianen hangen dat woest en…

Het lag aan de begroeide oevers van de lawaaierige blauwe rivier in dat onbeschermde verre land dat land van mensen en dieren waar hij zijn spiegelbeeld verloor in de wildernis van het denken. Hij gaf zijn bezit aan de armen zijn fiets ging naar een dokter zijn horloge voor een astronoom en hij had geen woorden nodig al zijn gebaren…

Donkere vogels krassen geluidloos jouw naam in donkere wolkenlucht er valt in mij een droeve stilte die ik moeilijk kan duiden mijn ratio wil niet verder zonder gevoelens achter de horizon, een eindeloos landschap ik hoor ook geen geluiden in de nacht, een machteloze droom dat je terugkomt met een boodschap een bos bloemen en een bonzend…

Zware donderwolken verduisteren maanlicht de gele trompetnarcis breekt in donkere nachtmerrie naast de steen met de naam van een vriend uit onzekere tijden landwegen kronkelen zich in zijn sombere gedachten emoties stromen zijn als wilde rivieren tranen vinden warme wangen alle onrust in een nacht gevangen er is een weg naar…

Waarom nog één woord vuil maken als schoonheid ligt besloten in de kalmte van het zwijgen maar zelfs zwijgen verdacht is in tijd? Je schildert verlangen met de illusie van een droombeeld nu de stilte op het doek valt Je schildert verlangen.…

ik wil geluidloos gedag zeggen want jouw woorden hebben betekenis die je alleen in stilte kunt begrijpen begrip moet dikwijls verder rijpen ik wil in stilte afscheid nemen want ik lees nog altijd jouw gedichten alsof ik jouw oude stem kan horen tussen alle vervreemdende gezichten onhoorbaar maak ik nieuwe herinneringen zonder heimwee, want…

niets anders om van te houden dan de donkere regenwolken de natte grijze luchtkastelen die over zijn heimwee hangen hij proeft voorzichtige genegenheid bij vreemden die op vrienden lijken hij voelt berekende afstandelijkheid bij verre familie die ooit dichtbij was en schrijvers, ze roepen hem toe blijf jezelf in wat je bent hoe je ook…

Hoe dikwijls dans jij rond kwetsbare schoonheid van innemende natuur door schetsen van verbazing geen eelt door te relativeren alleen lente die zingt in het hart in stromend taalgebied vraag je mijn woorden ter stille overweging slechts aangetast door vermoeden en tijd door wind bewogen tussen weifelende planeten het zonlicht reeds…

Je wilt met mij praten over het weer, deze keer over wolken, regen, wind en dat er weer een storm komt meedogenloos voor zwakke bomen de winter is geen winter meer en de zomers te warm voor dromen je maakt je zorgen over het klimaat het laat mij eerlijk gezegd ook niet koud ach het waait wel over zeg je tot mijn verbazing terwijl…

Losse letters smekend om een woord meegenomen door de woeste zinnen onder invloed van de vreemdste dromen dagelijkse beslommeringen overboord woordbloesem tussen het frisse groen een uitbarsting van nieuwe liefde mag ik jou vragen om een zoen? Lange zinnen roepend om een antwoord meegesleurd door wanhopige verhalen nuchter door de harde…

Bomen en kroegen zwervers die zwoegen over straten en pleinen met soms zelfs konijnen in groene parken en tuinen waarboven wolken bazuinen stenen en beton een zonnig balkon oude kerken en nieuwe banken en een tongval van klanken tussen huizen en fabrieken ziekenhuizen voor de zieken het stedelijk landschap is nooit af.…

Ik drink uit de diepste poel van je liefdevolle hart Wij ontmoeten elkaar in donkere minuten van de nacht samen in zoete duisternis elkaar stevig vasthouden Ik hou van je, dit zijn mijn woorden nu je mij dicht bij je hart hebt houd je hand vast en droom urenlang in de liefde die onze liefde is geworden nu je weer samen met mij in…

Je zegt niets over mijn status er is een alleen zijn en af en toe maanstralen alles wat overbodig was heb ik achtergelaten in voorgaande jaren er zijn er zo vele geweest alleen wil ik zijn onder het heldere maanlicht nu de avond vroeg is gevallen en het maakt me niet angstig dat de stilte zo eenzaam voelt er schuilt een droeve wijsheid…

Hoe droevig is dit stil verdriet want hier op aarde ben je niet in de hemel geniet jij zoete spijzen tussen armoedzaaiers en dode wijzen wat fijn dat je toch nog aan me denkt en mij deze mooie kerstkaart schenkt ik zal in vrede deze dagen vieren met dank aan mensen en aan dieren hoe blij ben ik dat ik dit lees te lang was ik een eenzame…

Mag ik je naakt schilderen met die gelukkige glimlach onder de halfduistere maan in het holst van de nacht Kan ik je fluisterend voorlezen uit het boek met duizenden bijzondere sprookjes terwijl je luistert Zal ik mijn adem zuiveren met de zuurstof uit het duister terwijl jij verder vertelt wil je nog een keer mijn naam fluisteren…

Dwalend door jouw gedachten de mooiste bezielde vlinders verzin jij in geheime fantasie alleen in een ongeremd leven waarschijnlijk minstens veertig vlinders allemaal op zoek naar jouw schoonheid! Je weet het misschien al het is een gevoel diep in jezelf een eeuwigdurend welkom als je eindelijk loskomt handen zwaaiend zonder woorden…

Er was laatst een ontketende in die vreemde droom bij de onstuimige rivier een mens niet langer slaaf van het getekende verleden Hij zag beladen schepen varen naar de oude haven bij de zee in het deinen van het water in het dromen over later ging de toekomst langer mee.…

We reizen samen naar de stilte zonder intellectuele conflicten het liefdesspel lijkt oneindig mysterieus tot aan de dageraad in alle bewegingen van liefde teder in de taal van de nacht dauwdruppels spiegelen ochtendlicht het belooft een warme dag te worden jouw liefde ligt nog in mijn armen kom je bij me in mijn bonzend hart het…

Of je losgeld wilt betalen voor iemand die berooid op weg naar het einde is met niets anders om van te houden dan de donkere regenwolken de natte grijze luchtkastelen die over zijn heimwee hangen of je een rooie cent misschien over hebt voor zijn laatste onbelegde bruine boterham nu hij onderweg is naar de groene vrijheid van het…

In de nacht komen herinneringen terug ongrijpbaar als vlinders in gestolen tijd: Aan hoe het ooit was, die liefdesjaren lang geleden, toen we vlinderden vol liefdesdrank in wereldsteden en nooit waren we dichter bij elkaar dan in die amoureuze nachten toen we verder dwaalden in kroegen van het duisterlied aan de kade bij de rivier in…

Heb je ooit een huilend huis gezien vraagt ze een betraand gezicht lege onbewoonde kamers schimmel op het plafond dat piept en kraakt door regen en wind een huilend huis ja, ik woon daar in die arme woning zonder geld, vrijwel naakt ik leef daar ondersteboven antwoord hij, zijn tranen droog simpel in zijn verschijning.…

Je ziet ontheemde bloemen tijdens de regenzomer ontzielde wezens treurig mooi en er lijkt een schoonheid in het verdriet te huizen de mooiste bloemen proeven regendroppels de tranen van wulpse goden vallen neer op het nachtwoud je gaat zitten op het mos laat nu dwanggedachten los ruikt aan die ene zwarte bloem je ziet de tranen…

Ze had hier willen uitleggen hoe het is om in jouw tuin te staan maar het leven knakte jouw stengel vergankelijkheid verwelkte jouw bloem en in de nacht wanneer de geuren tot leven komen in de zilte wind ruikt ze jouw fleurige rijkdom alsof je nog altijd staat te bloeien onafhankelijk van tijd of ratio simpel in jouw mooiste kleuren…

Alles is aan verandering onderhevig therapie, het licht, jouw papieren spiegel het begint latent aanwezig op het grondgebied van verlangen in het stedelijk gedachtelandschap brokkelt een beetje van jouw denken af het inzicht dat je hebt gekregen nadert een noodlottig einde je ontwaakt in een genadeloze herhaling ontheemde bloemen die…

Voel jij ook die oude emotie bij gebouwen die van leeftijd zijn in de historische binnenstad nu de liefde voor de regen schuilt in een portiek, haast zonder regenjas rillend om de eerste prille zoen achter brillenglazen haar ogen mooier dan de wind vertellen kan druppels blijven naar beneden vallen bemerk jij ook die trotse bezinning…

De mysterieuze aanblik van jouw maangezicht zie ik hier bij de rivier waar mijn ogen dwalen over ons zompige verleden mijn gitaar met gebroken snaren is onze laatste hoop hier in de delta met de voeten zwaar door de katoenpluk lippen gebarsten door de zon nu ben je nodig, meer dan ooit om op te staan tegen racisme het kleineren van anders…

Tussen rode zon en roze maan liggen brieven ter getuigenis van de geschiedenis van jouw land maar de maanbrieven zijn bijzonder ze laten een leven zien achter groene heuvels en brengen dromen stil in herleven als een reiskompas rondom het verdriet.…

Het duister van de zomer vertelde je over een leven in digitale brieven officieel verzonden door het moraal van mensen in een keurslijf een ingeblikte zon en zwermen vogels rond de schemerlamp iedere avond voor de beeldbuis een vreemd en wild verlangen Soms stond je stil bij de schaduw die waanzin vertolkte dan was je even…