Onafhankelijke muze
Er ligt gevoelige emotionele rijkdom
in stadse eilanden vol duisternissen
bij verlegen volkse mensen
die hun eigen eenvoudige muze
zijn geworden in de oude wijken
dagelijkse armoede bespreekbaar
omdat lauwe koffie voor wonderen zorgt
praten nu het een simpele gewoonte is
ze weten dat het hart door liefde slijt
op de sleetse hoeken van de straten
die in jouw sombere schaduw liggen
steeds wanneer jouw stem als die
uit een kleine transistorradio klinkt
dan probeert iemand een gedicht te schrijven
over een verloren uitzicht, een vergeten toekomst
en de rode rozen van de verlepte zonnekoning
jouw mond die zich vormt als een toeter
alleen met jouw eenzame geploeter
samen met een onafhankelijke muze
vervolg jij jouw weg in een verte
de handen uit de mouwen
en vooral niet teveel zeiken
zolang de beleving overblijft
in alles wat je met jouw ziel beschrijft.
27 september 2025
Geplaatst in de categorie: filosofie