Alle inzendingen van uitdewaard

Er is een lijk gevonden in 't Zwanewater bij Callantsoog. Het was in verre staat ontbonden, het was dooier nog dan dood. De knoken overal verspreid, lag het lijk daar maar te liggen. De schedel was men kwijt bij 't Zwanewater bij Callantsoog. Men stond er voor een raadsel. Wie was de eigenaar van 't lijk? Wie was dit onthoofde personage…

Er was een mol die wel eens wilde weten wie hem 's ochtends op zijn kop had gescheten. Hij vroeg de geit: "Heb jij dat gedaan?" "Nee," zei het dier, "dat komt niet bij mij vandaan. Poepen op die manier kan ik niet. Ik poep ronde keuteltjes zoals je ziet." De mol die dus wel eens wilde weten wie hem 's ochtends op zijn kop had gescheten…

Juffrouw Jansen zou zich gaan verhangen, want ze kon het leven niet meer aan. Maar ze kende teveel angsten om op die manier de hand aan zichzelf te slaan. Even dacht ze om haar polsen door te snijden. 't Allerbeste leek een kartelmes om zich daarmee van 't leven te bevrijden. Maar ze mist een arm en zo werd ook dit plan verpest. Ook…

Het weermannetje van Ukkel heeft een hele grote pukkel in het midden op zijn rug, vol regenbogen, ijs en blauwe lucht, met regen, sneeuw en hagel, bliksem, wind en donderslagen, orkanen, storm en donderbuien. Soms spat alles ineens naar buiten. De vrouw van 't mannetje van Ukkel knijpt soms in die grote pukkel van regen, sneeuw en hagel…

Het dorp is niet meer als voorheen. 't Is verlaten,'t is er stil. Tussen spoor en snelweg ingeklemd. En wordt voorbij gegaan door iedereen. De huizen staan er leeg, scheef gezakt, verweerd, aangevreten door de tijd. De ratten hebben er hun koninkrijk. De wind heeft er vrij spel, rukt aan ramen en aan deuren, jaagt vergane kranten tegen…

Er kwam een nieuwe leerling in de klas. De meester had het al verteld. Toen kwam zij binnen op hoge hakken, een fee, de klas was diep ontsteld. Ze was oogverblindend, zoals je maar eenmaal ziet, mooi, maar ook onbereikbaar ver, verheven. Gewone jongens zoals wij zag zij niet. Had zij ons ooit meer een keer aangekeken. Na schooltijd wachtten…

Ze kon vliegen als een zwaan. Met een trage vleugelslag zag ik haar trots en statig gaan. Gistermiddag, kwart voor vier. Laag vloog ze over 't land, gedragen door de wind zwevend naar de overkant. Gistermiddag, kwart voor vier. Ze steeg op uit haar bestaan, haar hals gestrekt naar voren, verlangend om te gaan. Gistermiddag, kwart voor…

Het zijn de kleuren van de avond die mij verwonderd stil doen staan. Het langzaam doven van de zon, dit stilzwijgend ondergaan. Het zijn de geluiden van de avond. Het zachte ruisen van de zee. De stilte op de achtergrond. Het late krijsen van een meeuw. Het zijn de geuren van de avond. De kamperfoelie, de jasmijn. Het pas gemaaid gazon…

Eenzaam ligt'íe op de middenstip, rond en zwart met wit. Door kleine kindertjes gemaakt, maar niemand die dat raakt. Een gezicht, twee holle ogen. Een kinderlichaam, uitgeteerd, weggestopt. "Het is gelogen", zegt men als je dat beweert. Een gezicht dat vraagt om eten, dat graag een kind wil zijn. Maar wij hebben even geen geweten…

Haar prachtig mooie ogen verwonderen mij. Haar haren zijn zo zacht als zijde. Haar stem is als muziek gelijk. Haar naam is zelfs een schoonheid. Haar held're lach verlicht de dag. De duisternis is verdwenen. Haar aanwezigheid maakt bij toverslag de uren tot edelstenen. Haar naam is de mooiste van iedereen, zingt in mij alle dagen, draagt…

Slaap zacht, welterusten. Slaap maar zacht, sluit je ogen, goedenacht. Ik zal bij je waken met de sterren en de maan. Ik zal de angst verjagen, geen vrees zal er bestaan. Ik zal bij je blijven tot aan de ochtend toe. De angst zal je niet grijpen. Slaap zacht, doe je ogen toe. En morgen zal je opstaan met een glimlach om je mond. En…

Ik zou voor jou een liedje willen zingen. Een liedje van verliefdheid en verlangen, van jong en mooi zijn en van and're dingen, maar 't liefste een liedje over jou. Maar zo'n liedje zal ik nooit zingen. Ik zou het ook niet willen, want ik kan het niet. Voor zo'n lied ontbreken mij de woorden, want je bent m'n allergrootste stuk verdriet.…

De zon komt op en gaat weer onder. Weer is er een dag voorbij. Er is geen mens die dit kan stoppen. Dit duurt een eeuwigheid. De dag breekt aan, verjaagt de nacht, de sterren en de maan. De zon komt op en het wordt licht. Zo zal het altijd gaan. De maan komt op en gaat weer onder. Zo gaat er een nacht voorbij. Er is geen mens die…

Ze was een danseres, dat kon je aan haar kleding zien, aan haar mooie opgestoken haar, aan de manier waarop ze liep, aan haar fier geheven hoofd. Je zag het aan haar handgebaren, aan haar afgetrainde lijf. Mijn lief, 't was een prachtig wijf. Ze danste als een vlinder, maakte sprongen als een hinde en pirouetten, maar een keer te veel…

Zuster, kunt u even komen kijken, m'n benen doen zo zeer. Zuster, komt u even bij me zitten, ik voel me zo alleen. Zuster, kunt u even komen helpen, ik moet naar het toilet. Zuster, komt u even bij me zitten, ik heb juist thee gezet. Zuster, wilt u een liedje met me zingen, van vroeger, een liedje uit m'n jeugd. Zuster, wilt u even blijven…

Het koffertje van dokter Janssen bevat een groot geheim. 't Is zwart, van leer, met gespen van geel koper. Komt dokter Janssen op bezoek en springt zijn koffer open, ben je plotseling verlost van alle pijn. De griep is als bij toverslag verdwenen, ben je niet meer depressief, spring je vrolijk rond, ben je op slag van reumatiek genezen en heb…

'k Droom mij een land van vrede en vrijheid waar men zonder angst zijn weg kan gaan. 'k Droom van een land dat geen schaduw kent waar een wolkenloze hemel de dag tot aan de avond brengt. 'l Droom mij een land waar iedereen gelijk is waar men zonder vrees als vrienden leeft. 'k Droom van een land waar de zon altijd schijnt waar een wolkenloze…

Ik wil voor jou de zon wel laten schijnen, alle sterren laten stralen in de nacht. Ik wil voor jou de wolken doen verdwijnen, alleen al voor je mooie lach. Ik wil met jou wel duizend zeeen varen, met jou wel vliegen, dag en nacht. Ik wil jou altijd in m'n hart bewaren, als je weer eens zo prachtig lacht. Ik wil met jou miljoenen jaren reizen…

Ik was op het strand, ik zag haar lopen, haar prachtige gang, niet te geloven. Ze liep langs de zee, de hemel brak open. Ik vroeg: "Ga je mee"? Ze had me betoverd. Ze pakte m'n hand. Ze straalde haar lach. Goudgeel het zand, oh mooie dag. Wat een geluk vervulde mij. De dag kon niet stuk. Wat was ik blij. We liepen langs de zee.…

De hemel zoende eens de aarde toen ik in je ogen keek. Buiten ons leek niets meer van waarde, alles om ons heen verbleekt. Samen dansten wij de tango, dag en nacht in ons bestaan. Volgens wetten, eindeloos, zijn wij verder voortgegaan. De maan en sterren zongen zacht, stralend in een hemels licht, verpletterend je liefste lach, duizendschoon…

De dijk, de duinen en de zee, rustig deinend water, kabbelend in avondlicht van ondergaande zon. De dijk, de duinen en de zee. De dijk, de duinen en de zee, aan de horizon een schip, silhouet in avondlicht van ondergaande zon. De dijk, de duinen en de zee. De dijk, de duinen en de zee, aan de lucht een vogel, schaduw, vliedend avondlicht…

Het zijn de platgetreden paden, het is het neergetrapte gras. Het zijn de stegen en de straten, 't is de gedempte waterplas. 't Zijn de bekende wegen, 't is het ritme van de dag. 't Is de richting in mijn leven, zo monotoon en straf. Het is het lopen in de pas, als ganzen in een rij. Het is de veel te krappe jas van de uniformiteit…

Een flesje bier, een glaasje wijn of soms een kan. Ik word er vrolijk van. Dan zie ik mooie dingen, ga ik zo maar een liedje zingen, denk ik aan hoe alles anders kan. Daar word ik echt heel vrolijk van. Dan moet ik dansen, moet ik springen, spring ik gaten in de lucht, ga uit mijn dak, ga door 't plafond van vreugde, want stel dat alles…

Ik ben een voorbijganger, net als iedereen. Sta even stil, zeg gedag, hallo, wissel een paar woorden, zeg een groet en ga weer door. Want ik kan niet altijd blijven. Ik zou wel willen, maar... Ik heb denk ik alles al gezegd, heb denk ik alles al gedaan en ik hoop dat je vergeeft de fouten die ik heb begaan.…

Denkend aan Holland zie ik files van auto's traag door oneindig laagland gaan. Rijen, ondenkbaar lange rijen heilige koeien wachtend tot aan de einder staan. En in de geweldige ruimte het ronken van vuile motoren verpestend het land, bomen, berm en dorpen, vergevend de vogels en de dieren des velds in een groot verband. De lucht is…

De dag gaat weer in dronkenschap ten onder. Alles wijkt van waar ik loop. Niets houdt meer zijn vaste vormen, verandert zich, verkleint, vergroot. Muren wijken, niks gaat meer vanzelf. Deuren sluiten, geopend tot de helft. Gesprekken gaan aan mij voorbij. Ik weet niet meer wat je zei. Plafonds en vloeren golven op en neer. 'k Zoek mijn…

Hazen rennen ondoordacht de snelweg op waar het einde wacht. Daar slaat voor hen het laatste uur. Dat is de wet der natuur. Want nauw'lijks een poot op het asfalt gezet worden ze door een auto geplet. Ik bezing de natuur, ik bezing de natuur, ik bezing de natuur...lijk. Varkens worden vetgemest, maar krijgen één voor één de pest. Zo slaat…

Ik heb geen klantenkaart, ik heb geen zegeltje gespaard, ik heb geen wikkeltjes vergaard, geen bonuspunt maar zelfs gehaald. Als ik straks dan in Gods winkel kom en ik reken bij de kassa af, heb ik misschien nog een flessenbon en gaat er hopelijk iets van de prijs af. Misschien heb ik kans op korting omdat de hemel zoveel jaar bestaat,…

Heeft God een fout gemaakt, heeft hij zich menselijkerwijs vergist door op de 6e dag de mens te schapen en gedacht:"Ik kap ermee, dit wordt niks?" Wij zijn misschien wel zijn gelijkenis, maar dan wel heel erg miserabel, want in alles gaat de mensheid mis. Het beste had hij zich kunnen verslapen. Dan waren wij er niet geweest, was zijn…

Dagelijks zit hij langs de weg te kijken naar auto's die passeren, met grote ogen van verwondering. Regen, sneeuw en wind kunnen hem niet deren. Hij zit daar en hij kijkt naar elke auto die voorbij rijdt. Plotseling klapt hij in zijn handen en grijnst met ontblote tanden. Want hij zag God zojuist voorbijgaan met achteloos een arm uit het…