89 resultaten.
Authenticiteit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 74 We kunnen onze
authenticiteit
zo goed maskeren
tot het moment wanneer
we ontdekken
dat we nooit meer
in staat zijn ooit
onszelf te
profileren…
Ook als gierig vuur steeds opnieuw elk uur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Als tegenslag samenspant het leven parkeert
zoiets als 'n zaadje dat tijd steeds wilt planten,
dood en droogte met 't nat als deze verwanten
bestaan is, even doelwit was, dat wat aanmeert.
Weet. Vandaag doofden duizenden geluiden,
gisteren ook duizenden nachten onverplicht,
ontstak wederom juist nu deze dag haar licht
om tijd als een fraai…
Onvergetelijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Gebaren zullen me vertellen
zoals de pagina ' s draaien
wat ook jouw mond is stil,
miskend in herinneringen
zwelt ergens oud verdriet.
De gebaren zullen me vertellen,
wellicht bij het frêle lamplicht
over bladeren in de jaargetijden,
over gezichten die verdwenen zijn,
hoe sterren spontaan zijn gewist.
Je gebaren zullen me vertellen
over…
Vandaag zijn we net als toen stil
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 We maken het leven los van ons
zetelen in alle rust, we staren zelfs.
We zijn op ons gemak, bij vlagen.
Hier zitten we samen langs de kant
in de berm van deze herkenbare weg.
Af en toe zweeft er een vogel over,
kruipt er thuis straks vast een kruisspin
vanachter de kast weer te voorschijn,
zien we misschien een oud web door tocht
als het…
al spelevarend..
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 119 in een fluisterboot
verdwalen tussen lelies
pijlkruid wijst de weg
rietkragen markeren traag
golvende waterkanten…
Vaderland
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 311 Eindeloos verstilde voren
Markeren het Hollandse zand
Meeuwen dansend in de lucht
Oh mijn prachtig vaderland
RR…
Tijd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 150 De tijd
verstrijkt
voorwaards
heden wordt verleden
beklemmend voor druk
een afspraak met pad
concreet door een stip
vier letters
markering van bestaan…
getekend
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 256 Ook al doet het soms heel erg zeer,
markeer het op je lijf en twijfel niet meer.…
Geen fata morgana
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 442 in niemandsland
pak ik je hand
in ogen op verloren
stappen in het zand
van de woestijn markeren
slechts je laatste sporen
mag ik in groen weer de
oase zijn nee geen fata morgana
wel je paradijsje na alle pijn…
mijn grens
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 609 aangespoeld verlangen
gebroken in golven
markeren bakens
van mijn wezenlijk bestaan
afdruk na afdruk
zorgen achterlatend
balancerend op grenzen
zee keuzes latend
richtingloos
op zoek naar toekomst
gebroken in zorgen
verlichting tegemoet…
hemostase
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 90 toen de woorden
prematuur onvoltooid
ontsloten noch beschreven
alleen maar bedachtzaam
en vloeibaar waren
liep ik vast
tussen twijfel en
zekerheid toen ze
geschreven stonden
een beklemmend besef
van de messcherpe
markering van bewogenheid
naar de onontkoombare
stolling in tijd…
verloren ego...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 776 schenk mij waarheden
doorheen die lach
laat geen masker markeren
wat liefde vermag
steel met jouw woorden
geen ijdelheid meer
een ego verloren
hervindt zich wel weer
in het aanvaarden
dat wanhoop kwijnt
soms in je vragen
het antwoord verschijnt…
Gisteren in vandaag
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 372 Witte bloemen
in de vensterbank
markeren een dag
zonder grenzen
in de tijd van gisteren
verleden
kent immers geen tijd
zoals de dader
geen spijt
lispelend
verschijnen woorden
in donkerraam
ik tel de letters
en vorm de zinnen
van mijn schamel bestaan…
D-day 2024 6 juni
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 35 Ze markeren geschiedenis en hoop op vrede.
Nog een lange weg te gaan.…
Worden opgebrand
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 567 een benauwde lege dageraad
van verblinde oren
in het rusten van de nachten
draagt mijn hand een hart
in ontkiemde krachten van warmte
de tijd blijft stil
in het afdrijven van deze realiteit
bloemen markeren het
een glimlach komt mij tegemoet
in de zonnen die worden opgebrand
scheurt het in mijn ogen…
van de weg geraakt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 315 ze weten zich ontheemd
iemand vergat de weg
terug te markeren...
regen maakt het bos grijs
en achter elke boom
een andere boom
vanwaar ze kwamen
dat willen ze niet weten
en het doel doet er niet toe
want wat is toekomst nog
wanneer je geen hand
voor ogen meer kunt zien…
Grenspalen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 136 grond
tussen wat Duits
en wat Nederlands
moet zijn
kijk vanaf Barenfleer
over het land
aan de westkant
rechtop staand
in Bentheimer steen
paal 170 met kop
EPM en
RBF erop
prinsbisdom Munster
Verenigde Nederlanden
verderop
is het N
en H van het
koninkrijk Hannover
oudtijds neergezet
en gebleven
grenspalen overleven
tussen jongere
markeringen…
praat
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.246 woord voor woord
spel jij je leven
schrijf je geschiedenis
praat van je af
markeren je tranen
waar je was gebleven
een ware getuigenis
verre van laf
woord voor woord
verlicht je je zorgen
verzacht je je pijnen
vergeet je verdriet
schonen je tranen
wat was verborgen
maar altijd blijft schrijnen…
…ik wist het niet…
Oud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 93 Het leven
van eerste schreeuw
tot laatste snik
met al zijn fasen
door de tijd gedragen
mijlpalen markeren
school en studie
loopbaanjaren
liefhebben en kinderen baren
ouders ten grave dragen
onder de grijze en kale kruinen
blijven we jong van geest
als een amandelboom
ook die bloeit
tot diep in de winter.…
pluuhuu
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 255 he skooier
vanaf nu mag je
met permissie
lamballen en grumpy zijn
het verstandige wisselen
met achteloos bleppen
eindeloos diskuzeuren
vandaag ben jij
wat je graag wilt zijn
een bikkel
heb een flexe dag
laat haar de start zijn
van chille jaren
dat is onze wens
die wij markeren
met een dikke motorboot
van harte…
Stand van binding
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 354 Meestal liggen zijn handen vastgespijkerd
aan de drempel waar hij thuis is
trekt en scheurt het soms voor kort
dan denkt hij aan afgeleide zaken
hoe de bliksem langzaam insloeg
er ramen dicht vriezen als helemaal
de natuur om verlies niet treurt
slaap kan het vallen verzinnen
als troost of het dagelijkse
breuklijnen markeren de grens…
Stand van binding
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 484 Meestal liggen zijn handen vastgespijkerd
aan de drempel waar hij thuis is
trekt en scheurt het soms voor kort
dan denkt hij aan afgeleide zaken
hoe de bliksem langzaam insloeg
er ramen dicht vriezen als helemaal
de natuur om verlies niet treurt
slaap kan het vallen verzinnen
als troost of het dagelijkse
breuklijnen markeren de grens…
je schouder vlamt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 244 je klimt met mij
je schouder vlamt
als ik mijn vleugels spreid
en jij de stenen mijdt
die achter ons
het pad markeren
soms lost er een
en slaat herinneringen stuk
in een lawine van gedachten
geen afgrond vangt
jouw blikken meer
weidsheid doet je ogen zeer
de wereld vlakt
tot mogelijkheden in
een maagdelijk opnieuw betreden…
Blijdschap
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 135 in jouw gezicht
kan ik mezelf lezen
uit lijnen van ontstaan
geen letters
maar geëtste stukjes leven
vallen wonderbaarlijk saam
momenten die
de tijd markeren in
tekens die niet overgaan
je lach slaat weer
een bladzij om
ogen stralen warme zon
in blijdschap
staat te lezen wat
wij elkaar ooit schreven…
Mag ik?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.860 Mag ik je aanraken
met een veertje van gevoel
naast jou ontwaken
met vlinders...een heleboel
Mag ik daar bij jou kijken
waar niemand ooit keek
een hand vol passie aanreiken
die nog nooit eerder bezweek
Mag ik je adoreren
in een waas van verlangen
jouw hartje markeren
en aan jouw lippen hangen...…
einde
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.532 muziek is geen troost
geen muziek evenmin
voor momenten
van 't diepste verdriet
is elke melodie wrang
iedere stilte ontoereikend
op die laatste weg
ontbreekt begeleiding
mist bestemming
iets noch niets
geen markering
houdt iemand hier
nog een tel vast
of punt zeker
de hand die je nog
in een uiterste poging
grijpen wil wijkt…
Bedden en graven
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 754 Stenen bedden
Markeren de plek
Waar lang geleden
Mensen geprepareerd werden voor vertrek
Graven van aarde
Voorzien van stenen exterieur
Omsloten hun lichaam
Ontworpen door oudheidkundig ingenieur
Groene heuvels
Geven ons een indicatie
Over de plek van onheil
Van een vervlogen generatie
Stenen reuzen
Staan voor altijd stil
De buitenkant…
de dood als een lustig subject
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 wat verkrijgt de dood in zonden
die weemoedig kwetsbaarheden
raken, een gestalte zonder vlees
het verlegt des krijgers moed en herrijst
als duizend soldaten in mijn hand
het verhardt zoals de stolsels die
hersenen verkrampen en bleke delen
het schaambeen markeren
met een oud medaillon
het verstijft en verteert en reïncarneert
in goddelijke…
carrefour
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 134 hier bevindt u zich
zegt de pijl op het infobord
aan de rand van het bos
we kiezen voor de rode
wandeling van 6 kilometer
trekken een spoor voor
mochten we verdwalen
volgen nauwkeurig de markering
en nemen de juiste afslag
bij een viersprong...…
Rood zand
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 35 er wordt zand
gestrooid in
ogen die
willen kijken
rood zand
dat het intense
lijden uit de
woestijnen kleurt
waar botten
slechts tijdelijk
de plaats markeren
als dood passeert
het duint
stormachtig in de
wandelgangen van
megatheater natuur
schrikbarend schrijven
statistieken de tijd die
nog door kamelen en
nomaden wordt…