Netgedichten

netgedicht (nr. 67.373):

Ook als gierig vuur steeds opnieuw elk uur

Als tegenslag samenspant het leven parkeert
zoiets als 'n zaadje dat tijd steeds wilt planten,
dood en droogte met 't nat als deze verwanten
bestaan is, even doelwit was, dat wat aanmeert.

Weet. Vandaag doofden duizenden geluiden,
gisteren ook duizenden nachten onverplicht,
ontstak wederom juist nu deze dag haar licht
om tijd als een fraai charme boeket te duiden.

Ontdaan van die langere schaduwen van tijd
mag het maanden met ook deze pijn laten gaan,
zicht herpakkend stil met en zonder dit opstaan
met sterke gedachtevlijt en zielvolle waardigheid.

Lot, vreugd of kwelling uit de loterij van 't bestaan.
krassende krekels horen, tafel bed verbrande huid
een vogel die ochtenddeuntjes bij 't avondrood fluit.
Leven is en blijft doorgaan, naast liggen ook opstaan.