Alle inzendingen over 1.Natuur

Kon ik maar voor 1 keer weer kind zijn, Want een kind zijn lijkt me voor 1 keer fijn. Lekker spelen en geen zorgen, Voor de dag van morgen. Een knuffel halen als ik verdrietig ben, Mijn moeder die door het raam kijkt hoe ik door de tuin ren. Kon ik nog maar 1 keer kind zijn, Want dat lijkt me toch fijn.…

De dood neemt een prominente plaats in bij Op 1 de dood schuift elke avond aan tafel bij Op 1 “De dood” zegt u?? “Neen ik bedoel de kist niet die van Evangelische Omroep maar van alle gezamenlijke omroepen" de kist zo mooi vormgegeven en in de tafel verwerkt van Op 1…

Vlokken, vlokken, vlokken, gesteven schuim, met scheuten en schokken door 't ruim! Ze zakken bij pakken, en, als er wind in zit, waaien ze, waaien ze, draaien ze, draaien ze, - de lucht is donker van wit. Eenbarelijk buien! De grond wordt zat; en dikker kleven de kuien wat. Ze leven, die losse wittigheên! Ze wervelweven, ondereen,…

een rode gloed betovert een stille avond na geflirt tussen zon en zee wordt de horizon één met rustig kabbelend water fenomenale kleuren, weerspiegelingen van roodoranje geboren uit liefde van natuurelementen drijven eindeloos mijn geheugen legt vast al dit moois op mijn netvlies voor eeuwig gebrand!…

In een landschap wild en onbedwongen, vloeit een beekje vol verlangen. een prille lentezon laaghangend, belicht een brug, in neveldraad gesponnen. het klare water zo zacht kabbelend, zocht kronkelend zijn weg naar zee. zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee, de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen. het onbekende van dit woelig…

Het algoritme van het brein als machinekamer dendert voort Nooit was de vernietiging zo groot De schoonste bloem vermaalt in rekenkundige modellen Een mooie wereld ging ten onder Een starre geest telt onze dagen af…

Iemand die probeerde maar wist van niets.' ------------------------------- uit: Tirade 1996, nr. 1.…

Toen Mexico eraan zat te komen paste ik even niet zo op de kleintjes en kocht bij AH natuurlijke guacamole Zeg maar in 'un momento dado' Na rust met 1 - 0 achter kwam ik aangeslagen in een dip maar wat ik ook proefde en rook niks geen avocado Standaard toch hoofd ingrediënt maar AH gaat voor 't recht met 0,7 procent groene teelbal…

jij zure appel een boom en een vader zoeken naar 1 wording van hetzelfde zijn. Beweging 1 parig rechtstandig en een schepping is.…

En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…

Ik ben niet meer te maken, de stukjes vervagen 1 voor 1, en al zou ik je nog zoveel willen vragen, mijn hart is niet meer zoals voorheen.…

Slechts 1 dag, mag het gezegd slechts 1 dag is het geen vloek. maar 364 dagen moet je niemand vragen: is je kanker weg?…

Ik kijk naar je: hoe weinig woorden zijn er nodig waar geen taal de liefde doet ik zwijg 1 woord Ik kijk 1 Lief 1 Jij.…

Jacobus 1:19…

1 dagje, geen ellende, oorlog, doden of verdriet dat is een kleine wens toch, of vind je soms van niet? 1 dagje, dat niemand wat mankeert of overkomt Zo’n wens is toch te doen, dat moet wel bijna toch? 1 dagje maar!…

Mensen zeggen: dat deze pijn wel zal verdwijnen, Ik weet dat ik uiteindelijk zal wegkwijnen, Ik zou jou nog 1 enkele keer over jouw hoofdje willen strelen, Nog 1 keer willen kijken hoe goed jij voetbal kan spelen, Zeg nog 1 keer papa ... ik mis je 0 zo hard Zeg nog 1 keer papa ... ik heb pijn aan mijn hart Zeg nog 1 keer papa ... jongen…

tussen grijs en grauw brengt één ijspauw kleur in de morgenstilte.…

sierlijke vleugelslagen maken hevige wind een bruinwitte schicht raast sneller dan het licht Om dan even te zweven, beter dan een vliegtuig enkel wat wolken belemmeren zijn zicht als jager geboren, hangt hij hoog in de lucht Om plots dan in zee te vallen echt doelgericht na weinige tellen schiet hij omhoog met tussen zijn…

o, moeder natuur rein en zo puur de wind en de zee spelen gedwee met aarde en zand scheppen een band de zon en de maan een storm of orkaan bloemen die bloeien dieren die stoeien ze laat alles begaan een hemel op aard is er ontstaan!…

Geef mij de regen een zomerregen waar ik nat kan worden liggend in het gras Laat mij wachten op de regen van de ochtend tot de avond Ik zal wachten als de bladeren van bloemen waarin ik de samenhang kan zijn met alles een ontkiemen een belofte voor de volgende dag Dan zal ik drinken van het water Dan zal ik dichter bij de aarde…

is niet voor mij Die nummer 1 Hans dat was jij…

1 voor-, 1 hoofd- 1 nagerecht één vork, één mes, één lepel en ik heb ze op een rij gelegd Het bord. De man die ervan eet Alleen. Geen tweede in zijn soort De stilte rekt en duurt nog voort Ik heb mijzelf nog niets gezegd Geen vrouwenhand, alleen de man. Aan tafel klinkt geen tweegesprek Niet eens een pril begin ervan…

Soms kan hij zweven als een adelaar en grijpt zijn prooi met dodelijke klauwen. Z’n kreten geven blijk van zelfvertrouwen. Hij rekent af met dreigend doodsgevaar. Hij dirigeert met simpel handgebaar, of stampt en vloekt en stroopt de ferme mouwen. Op hem en niemand anders kan men bouwen. Hij is een rots, een held, een tovenaar. Behalve dan…

Jouw zinnen spontaan verweven met de mijne in dieppaarse gloed gevangen onder het gouden licht van de zon bruisende gevoelens stromen zacht langs mijn naakte door nevelen omhulde lichaam…

Leve 1 mei met onze traditie.…

Wow, wat een vijver! een kikker springt vanuit groen plonst in het water (vrij naar Basho, Japanse Haikudichter 1644 - 1694)…

Ik droom dat ik ouder ben als 't heelal in zwanger ruim wacht op dingen die komen; ruimte explodeert in uitdijende golven die als baringswarmte door m'n lijf stromen. Materie-nevel condenseert in groeiend ruim; zwaartekracht verdicht nevel tot eerste sterren, planeten en zwervend puin. Uit sterrenstof van 'n geëxplodeerde ster vormt zich…

Dit wordt een kabinet van senioren Van sombere mannen in een morsig pak De geur van whiskey, donkere tabak Hun diepe bas die je van ver kunt horen De kromme butler heeft een bitterhap bereid Rutte 1, het is de Heerensociëteit.…

vele rozen lagen er; maar zeven stonden fier rechtop als een saluut in zilt herinneren verging hun aanblik stiller dan de wind, die vogels droeg uitgestrooid langs zand en water zwierf wat as van wie het was –dat weet ik niet, maar wel de witte blaadjes die zich bogen naar de hemel en dat steeds vervagend spel van vele zware voeten…

't sneeuwt appelbloesems April ontpopt als Mei Gorter is verbijsterd…