125 resultaten.
Zijdelings doodgaan
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 375 of anders
zonder de oorverdovende stiltes
in mijn desolate leegte
en zonder uitstel
adem ik
onvatbaar voor de ellenlange zinnen
ieder woord weer in
hoe veel liever
zou ik willen
dat je mij verstaat
zonder een woord
op momenten
waarin ik vrees voor
mijn levenslange
en langzame dood…
Eenheid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 137 Zolang ik me kan heugen
zwijgen wij onze stiltes weg
het lawaai een uitgedrukte sigaret
stank van rook
wij herkennen elkaar
door de bierblikken heen
staren ons weg en
zijn we twee mensen
alleen.…
Littekens
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 796 Stille stiltes worden doodse stiltes,
de littekens staren mij aan.
Soms lijk ik verder te gaan,
soms blijf ik stilstaan.
Draaiend rond mijn loodzware as
verzet ik aarzelend een pas
maar in het harde licht lijk ik niet te bestaan.
Elke dag weer die beminnende hoop,
elke dag wordt weer genadeloos gesloopt.…
het tuiten van je mond
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 318 Er is
'n wachten
op de loop
der dingen
Alles zou rond
zijn
als er woorden
kwamen
Alles zou rond
zijn
als er noten kwamen
noten op je zang
Ben bang
dat er stiltes
zullen vallen als kralen
van 'n gebroken ketting.…
Het zwijgen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 139 Bij de beklemming van de stiltes kon men daar ineens
Maria zien staan. Kon het hart zich luchten en de stiltes
doormiddel van een korte lot verzoening weerstaan.…
nacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 in deze lange nacht
raken onze ogen
bij al die duisternis
de weg voor even kwijt
we leven kort met
gesloten ogen in het
fluisterend donker
in die lange nacht
zien we het
magisch licht
worden we omhuld
door stiltes
van onuitsprekelijke
schoonheid…
Onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 540 Het was me beter om in eenvoud
ongewild niets meer te zeggen
en de stiltes te weerleggen
met wat nietsvermoedendheid
die ik zou ademen en zuchten
in een beeltenis van vingers
die vergleden door je haren
met de losgeslagen tijd
Het was me beter -als ik kon
om in de eenvoud niets te zeggen
en in ongestild verlangen
nu maar even niets te doen…
Muzikaal onthaal
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 162 in de woorden
die je sprak
hoorde ik de melodie
van je gedachten
je ogen speelden
de akkoorden
die bij jouw
zinnen hoorden
handen dirigeerden
de rest van het orkest
de omgeving liet in koren
duidelijk van zich horen
maar jij was
als muzikaal onthaal
het best op dreef toen
de componist jouw stiltes schreef…
Zingen
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.887 Stiltes die je bereikt
op de klanken van muziek,
trillende snaren
beroeren je verdriet.
Geluiden waarmee
de wereld wordt verblijd,
teksten worden geschreven
met een bezielende levenswijsheid.…
Tijdgeest
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 633 Onder wazig lamplicht schrijven vingers
verplichte woorden, luisteren gevoelige oren
naar onheilspellende stiltes.
Ik draai me nog eens om
in mijn krakende stoel
en draag de tijd naar een zekere ochtend.…
Lente
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 168 Geen gestolen stiltes onder de hemelstolp,
geen gefluisterde kamergeheimen,
geen kromtaal van ritselende spreekkoren.
Het oratorische zwijgen is opgebold
tot een zegedronken opluistering
met een saffraanrode horizon als bikinilijn.…
RUSTELOOS
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 322 Is eenzaam zijn
Echt eenzaam
Een straf
Of juist een zegen
Mij voelt het als een straf
Ik kan er niet goed tegen
Ik haat het echt
Het doelloos dwalen
Het zwerven in mijn huis
De nutteloze uren
Dat eeuwige gehang
En het staren naar de buis
Ik haat de stiltes die er zijn
Het kille internet
Maar het ergst haat ik
dat rotgevoel
Als ik alleen…
Als alles je voorbij groeit
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 318 Menselijke woorden glijden voorbij
lege, holle klanken lijken stiltes
te roepen, om antwoorden te vragen..
die voor elk kwamen.
De letters, de cijfers...alles is zo
relatief.
Eén lief, één leven
verbaasde mij toen, nu
het scheen alles volledig te geraken
in diep stil zwijgend wezen.…
knuppel
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.706 zij en zij
zij aan zij
een bank vol
mooie neuzen mooie handen
lieve ogen, die bedrogen
voelen en lachen over schanden
harde stiltes dreunen door de nacht
zij aan de goede kant
elkaar gevonden
met gebundelde trefkracht
word ik verslonden
tot niks teruggebracht
de laatste druppel
verkeerde gok
ben nu de knuppel
in het hoenderhok…
honger
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 671 Mag ik even met je praten
Over iets gewoons als
Het weer of
De dikte van je winterlaarzen
Laten we het niet hebben over
Over mij
Over hoe koud ik het heb
Laten we praten over
Hoe koud het is
Voor ons beiden
Laten we
Pratend over weer
En winterlaarzen
Elkaar zeggen
Hoe zeer we elkaar missen
Hoe we samen lijden
Door de stiltes…
Visite
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 186 over en weer gepraat
en dan vallen er stiltes
uitgesproken en verzitten
op de klok kijken
langs elkaar heen zien
de hond moet uitgelaten
hier heerst de kunst
van het zwijgen.…
Leugens
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.357 Leugens vinden geen rust,
tranen worden gesmoord
Moede ogen en dode woorden
sterven duizendmaal
tussen sussende stiltes
Mijn ziel is al gestorven,
leeg is mijn lichaam,
kleuren worden uit mijn stem gestolen
Zuurstof wordt uit mijn adem geperst,
ik stik in een onbedaarlijk huilen,
ik sterf duizenden dagen
Er is geen waarheid,
alleen…
Weerklank
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 614 De bittere genoegens van angst
klinken als de laatste noot
een symfonie van donker leven
maakt je ruimte meer dan groot
Kon ik maar de stiltes bespelen
de zwijgzame tonen van je hart
zou ik de wereld kunnen betreden
waarin je jezelf zo tergend tart
Ik zou een strijkstok laten dansen
over de snaren van je borst
met tederzachte strelen…
Ladylike
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 381 Verdraaide woorden pogen
klare beelden te scheppen
met verleidelijke contouren,
letters zoeken dribbelend
een weg om zich te schikken
tussen het witte cement,
dragende stiltes worden ingelast
zodat de zinnen ramen krijgen
om het innerlijk te verhelderen,
punten twijfelen nog even
over hun mannelijkheid
maar de vrouw heeft hier
beslist…
En toch . . .
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 229 De stiltes vullen jouw kilte aan
jouw warmte leidt tot rumoer
gevoelens etaleer je met emoties
maar die schok is niet voelbaar
want de elektrische lading
ging in rook op met illusies.…
Allerzielen
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.499 zo vormloos vluchten
de grijze vegen
met de nevel regen
de graven zuchten
dempen droeve woorden
die fluisteren rond
witte bloemen grond
langs stenen boorden
het water spat rozetten
de chrysanten bloeien
de cijferjaren zetten
stiltes aan het bloeden
die blijven kwetsen
al hebben arduinen
geen doornen
die de aanraking
verhoeden…
overvol
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 2.945 smeulende peuken
zijn getuigen van
gestorven woorden
bengelend tussen
stiltes en komma’s
zinnen zijn wit
verhullen het zwijgen
de asbak gevuld
aan de rand van het blad
voorzichtig blaas jij
geopende woorden
nieuwe gedachten
zo dicht bij mij
rook kringelt
in onzekere wolkjes
vertaalt vertrouwen in
nieuwe verzen voor jou…
Leeg is de cirkel
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.685 Je telt de stiltes,
die zichtbare lijn leidt
naar jezelf … naar niemand.…
laat je mij dan gaan?
netgedicht
4.0 met 593 stemmen 57.367 als mijn handen
niets meer schrijven
en de stiltes
langer blijven...
laat je mij dan gaan?
als de tijd
mij tegenstaat
en ik alles
lopen laat...
laat je mij dan gaan?
als ik nu
van man tot vrouw
zeg hoeveel
ik van je hou...
laat je mij dan gaan?…
een nacht
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 795 kijken naar buiten
de stad nog actief
hier binnen
lange gangen
zwak verlicht
pijnlijke stiltes
doorkliefd
door apparaten
gezucht
pijn en verdriet
alarm gaat af
paniek in de gang
telefoon, gefluister
wat later een bed
leeg
weer even slapen
de uren verstrijken
het wordt morgen
nacht in het ziekenhuis
eindelijk voorbij…
Zomaar een avond
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.033 Waar zijn de woorden, de stiltes, de vallende sterren?
Je weet niet dat ik nu aan je denk
en dat ik moe ben, maar dat mijn hart
nog waakt en wacht.
Nog even
en dan valt de nacht.…
volle manen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.029 Diep van binnen
voorbij verstand en razernij
Achter de plek waar zinnen beginnen,
waar woorden stiltes beminnen
Daar leeft mijn geluk.…
Te jonge keus
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 712 Hij zag me
wilde mijn stem
mijn liefde,
mijn zorgen
voor hem
Ik gaf me
Heel mijn stem
Al mijn liefde
Iedere morgen
aan hem
We gaven elkaar
haat en nijd
dagenlange stiltes
bitter verwijt
dus
na maanden verdriet
van te verkeerd geven
ben ik weer rustig en blij
In mijn jonge leven
geef ik de mooiste stem
de beste zorgen,…
Dierbare stilte
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 337 tijd een
andere ritme
en vult hij teder elk licht
dat overblijft
als
mijn gedachten
je
weer zullen vinden
en laten kleuren
wat ik koester
zonder een aarzelend gebaar
of een
warme schaduw
die alles laat vervloeien
in een liefdevolle ontmoeting
met jouw
gevonden woorden
en wachtende gedachten
aan langzame
stiltes…
Veranderd perspectief
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 37 VERANDERD PERSPECTIEF
Hier zou ik tevreden kunnen zijn
de bomen kraken, suizen en ruizen
bewogen door een zuidwestenwind
het langzaam draaien van de aarde
Rustend zacht in de volle ondergrond
op het vochtig zachte, gouden zand
jij bent verstild tot minimale gebaren
de tikkende stiltes van een distelvink
Hier kan ik gelukkig zijn met blazen…